متن شعر و اشعار شهادت حضرت رقيه (سلام الله علیها) بهمراه صوت سبک و گریز اشعار

صفحه اصلی
حضرت رقيه بنت الحسين (سلام الله عليها)
شهادت

لطفاً برای جستجوی گریز های متفاوت در این مناسبت به کادر جستجوی گریز در سمت راست صفحه مراجعه فرمایید

نمایش هر صفحهمورد

تا ببیند دوباره بابا را
هی خودش را به هر دری میزد
دزدکی سمت نیزه ای می رفت
به سر ِ روی نی سری میزد

نیزه داران تمام خوابیدند
در دل شب به روی نی خورشید
قامت نیزه پیش او خم شد
آخر او روی ِ ماه را بوسید

با سرش حرف میزند آرام
از نگاهش ستاره می بارد
با لبش بذر بوسه ها را بر
لب و ابروی پاره می کارد

ماه ِ بر نیزه رفته ی امشب
بوی دود و تنور را داری
زیر باران ِسنگ شهرِ شام
زخمی از یک عبور را داری

چه قَدَر گفتمت نخوان قرآن
قلب من تیر میکشد از درد
بعد تو غصه هات پیرم کرد
میکنم التماس که "برگرد"

بعد تو قسمت من و طفلان
آتش و سنگ و دود شد برگرد
شام و کوفه نبوده ای بابا ...
عمه دیگر کبود شد برگرد

بعد تو رفته اند از دستم
صورت و چشم و گوش و پاهایم
با همین پای آبله بسته
پا به پای تو راه می آیم

دیده ام من عروسک خود را
توی دستان دختری شامی
خنده میزد به بی کسی ِ من و
پیشم انداخت پاره ی نانی

لاله هایی که بر تنم دارم
خبر از تازیانه ها دارد
کوفه شهریست سنگ های زیاد
به سر ِ بام ِ خانه ها دارد

نیزه دارت رسید و دیدم که
با سرت رقص می کند در شام
خارجی هم خطابمان کردند
سنگمان میزدند با دشنام ..

سنگ ها سمت نیزه ی عباس
با چه حجمی روانه می کردند
زخم ِ چشم و شکاف ِ ابرو را
عده ای هم نشانه می کردند

آن زمان که سر عمو افتاد
دست و پایم عجیب میلرزید
من سپر بر سر ِ عمو شدم و
این همه زخم سنگ می ارزید

آه بابای بی تنم امشب
توی موهات می برم دستی
خاک و خون را گرفتم از چشمت
توکه دل تنگ مادرت هستی

من که زهرا تر از همه بودم
پیش من چشم خاکی ات وا کن
چه قَدَر من به مادرت رفتم
چشم تار مرا مداوا کن

من دلم تنگ شد تو میفهمی
گریه های یتیم را بابا
میشود تا ببینم از لب تو
خنده های قدیم را بابا؟

موضوعشهادت حضرت رقيه بنت الحسين (سلام الله عليها)

گریزورود كاروان اسرا به شام و مجلس یزید امام حسین (علیه السلام) ، کربلا و کاروان
مجلس ابن زیاد امام حسین (علیه السلام) ، کربلا و کاروان

بیا که خانۀ چشمم شود چراغانی

اگر قدم بگذاری به چشم بارانی

بیا که بی‌تو نیامد شبی به چشمم خواب

برای تو چه بگویم از این پریشانی؟

چرا کنم گله از روزهای دلتنگی؟

تو حال و روز دلم را نگفته می‌دانی!

نه دل بدون تو طاقت می‌آورد دیگر

نه تو اگر که بیایی همیشه می‌مانی

چه کرده با دل من داغ، دور از چشمت

چه کرده با دلم این گریه‌های پنهانی

ببین سراغ تو را هر غروب می‌گیرم

قدم قدم من از این کوچه‌های کنعانی

نسیم مژدۀ پیراهن تو را آورد

نسیم آمده با حال و روز بارانی

نسیم آمده با عطر عود و خاکستر

نسیم آمده با ناله‌ای نیستانی

بیا که دختر تو نیست ماندنی بی‌تو

بیا که کُشت مرا این شب زمستانی!

موضوعشهادت حضرت رقيه بنت الحسين (سلام الله عليها)

الا ای سرّ نی در نینوایت

سرت نازم، به سر دارم هوایت

گلاب گریه‌ام در ساغر چشم

گرفته رنگ و بوی کربلایت

جدایی بین ما افتاد و هرگز

نیفتادم چو اشک از چشم‌هایت

در ایام جدایی در همه حال

به دادم می‌رسد دستِ دعایت

بلاگردان عالم! رو مگردان

از این عاشق‌ترین درد آشنایت

به دامن ریختم یک بوستان گل

ز اشک دیده دارم رونمایت

بیا بنشین و بنشان آتش دل

دلم چون غنچه تنگ است از برایت

«عزیزم کاسۀ چشمم سرایت

میون هر دو چشمم جای پایت

از آن ‏ترسم که غافل پا نهی باز

نشیند خار مژگانم به پایت»

من ای گل! نکهت از بوی تو دارم

شمیم از گلشن روی تو دارم...

حضور قلب بر سجادۀ عشق

ز محراب دو ابروی تو دارم

من از بین تمام دیدنی‌ها

هوای دیدن روی تو دارم

به خوابم آمدی ای بخت بیدار

که دیدم سر به زانوی تو دارم

گل آتش کجا بودی که حیرت

من از خاکستر موی تو دارم

بیابان گردم و چون مرغ یاحق

تمام شب هیاهوی تو دارم

«به سر، شوق سَرِ کوی تو دارم

به دل مهر مَهِ روی تو دارم

مه من، کعبۀ من قبلۀ من

تویی هر سو، نظر سوی تو دارم»

تو که از هر دو عالم دل ربودی

کجا بودی که پیش ما نبودی

تو در جمع شهیدان خدایی

یگانه شاهد بزم شهودی

به سودای وصالت زنده ماندیم

به اُمّیدِ سلامی و درودی

ببوسم روی ماهت را که امشب

ز پشت ابر غیبت رخ نمودی

تو با یک جلوه و با یک تبسّم

دَر جنّت به روی ما گشودی

مپرس از نوگل پژمردۀ خود

چرا نیلوفری رنگ و کبودی

به شکر دیدن صبح جمالت

بخوانم در دل شب‌ها سرودی

«اگر دردم یکی بودی چه بودی

اگر غم اندکی بودی چه بودی

به بالینم طبیبی یا حبیبی

از این دو، گر یکی بودی چه بودی»...

به جز روی تو رؤیایی ندارم

به جز نام تو نجوایی ندارم

به جز گلگشت بستان خیالت

سر سیر و تماشایی ندارم

بسوز ای شمع و ما را هم بسوزان

که من از شعله پروایی ندارم

بیابان گردم و اندوهم این است

که پای راه پیمایی ندارم

مرا اعجاز عشقت روح بخشید

به غیر از تو مسیحایی ندارم

یک امشب تا سحر مهمان ما باش

که من امّید فردایی ندارم

«به سر غیر از تو سودایی ندارم

به دل جز تو تمنّایی ندارم

خدا داند که در بازار عشقت

به جز جان هیچ کالایی ندارم»...

موضوعشهادت حضرت رقيه بنت الحسين (سلام الله عليها)

گریز

شاعرمحمدجواد غفورزاده (شفق)

قالبغزل

سبک پیشنهادینامشخص

زبانفارسی

از خیمه‌ها که رفتی و دیدی مرا به خواب

داغی بزرگ بر دل کوچک نهاده‌ای

گرچه زمن لب تو خداحافظی نکرد

می‌گفت عمّه‌ام به رخم بوسه داده‌ای...

تا گفتگوی عمّه شنیدم میان راه

دیدم تو را به نیزه و باور نداشتم

تا یک نگه ز گوشۀ چشمی به من کنی

من چشم از سر تو دمی برنداشتم

با آنکه آن نگاه، مرا جان تازه داد

اما دو پلکِ خود ز چه بر هم گذاشتی

یک‌باره از چه رو، دو ستاره اُفول کرد

گویا توان دیدن عمّه نداشتی...

با آنکه دستبرد خزان دیده‌ای ولیک

باغ ولایت است که سرسبز و خرّم است

رخسار توست باغ همیشه بهار من

افسوس از اینکه فرصت دیدار بس کم است

ای گل، اگر چه آب ندیدی، ولی بُوَد

از غنچه‌های صبح، لبت نوشکفته‌تر

از جُورها که با من و با عمّه شد مپرس

این راز سر به مُهر، چه بهتر نهفته‌تر

هر کس غمم شنید، غم خود ز یاد برد

بر زاری‌ام ز دیده و دل، زار گریه کرد

هر گاه کودک تو، به دیوار سر گذاشت

بر حال او دل در و دیوار گریه کرد

ای مَه که شمع محفل تاریک من شدی

امشب حسد به کلبۀ من ماه می‌بَرد

گر میزبان نیامده امشب به پیشواز

از من مَرَنج، عمّه مرا راه می‌برد

گر اشک من به چهرۀ مهتابی‌ام نبود

ای ماه، این سپهر، اثَر از شَفَق نداشت

معذور دار، اگر شده آشفته موی من

دستم برای شانه به گیسو رَمَق نداشت

ویرانه، غصّه، زخم زبان، داغ، بی‌کسی

این کوه را بگو، تن چون کاه، چون کِشَد؟

پای تو کو؟ که بر سَرِ چشمان خود نَهم

دست تو کو؟ که خار ز پایم برون کِشد

سیلی نخورده نیست کسی بین ما ولی

کو آن زبان؟ که با تو بگویم چگونه‌ام

دست عَدو بزرگ تر از چهرۀ من است

یک ضربه زد کبود شده هر دو گونه‌ام...

ای آرزوی گمشده پیدا شدی و من

دست از جهان و هر چه در آن هست می‌کشم

سیلی، گرفته قوّت بینایی‌ام اگر

من تا شناسمت به رُخت دست می‌کشم

ای گل، ز عطر ناب تو آگه شدم، تویی

ویرانه، روز گشته اگر چه دل شب است

انگشت‌ها که با لب تو بوده آشنا

باور نمی‌کنند که این لب همان لب است

موضوعشهادت حضرت رقيه بنت الحسين (سلام الله عليها)

گریزورود كاروان اسرا به شام و مجلس یزید امام حسین (علیه السلام) ، کربلا و کاروان
مناجات ها و مصیبتهای حضرت زینب بعد از عاشورا امام حسین (علیه السلام) ، کربلا و کاروان

امشب که با تو انس به ویران گرفته ام

ویرانه را به جای گلستان گرفته ام

امشب شب مبارک قدر است و من تو را

بر روی دست خویش چو قرآن گرفته ام

پاداش تشنه کامی و اجر گرسنگی

گل بوسه ایست کز لب عطشان گرفته ام

از بس که پابرهنه به صحرا دویده ام

یک باغ گل زخار مغیلان گرفته ام

از میزبانی ام خجلم سفره ام تهی ست

نان نیست جان زمقدم مهمان گرفته ام

زهرا به چادرش زعلی می گرفت رو

من از تو رو به موی پریشان گرفته ام

من بلبل حسینم و افتادم از نوا

چون جغد، آشیانه به ویران گرفته ام

بر داغدیده شاخۀ گل هدیه می برند

من جای گل، سرِ تو به دامان گرفته ام

(میثم) مدار خوف زموج بلا که من

دست تو را به دامن طوفان گرفته ام

موضوعشهادت حضرت رقيه بنت الحسين (سلام الله عليها)

گریزایام بستری در خانه حضرت زهرا (سلام الله علیها)

ای که تویی حسین را نور عین

رقیه خاتونی و بنت الحسین

سه ساله و معلم مکتبی

فروغ بخش دیده‌ی زینبی

تو رهرو عقیده و جهادی

تو رهنمای راه اعتقادی

تو بهترین پدیده‌ی مکتبی

حسین‌خو و زینبی مذهبی

به بحر عشق و عاشقی گوهری

سفینة النجات را لنگری

طینت تو پاکتر از گل بُوَد

نور وجود تو توکل بود

بزرگ عالمی! کجا کوچکی

باب حوائجی! اگر کودکی

نور تو ای شهیدۀ راه عشق

سرزده از سپیده‌ی راه عشق

به زخم جان و دل ما مرهمی

باب مراد همه‌ی عالمی

تو رنگ و بو به زمزمه می‌دهی

که عطر و بوی فاطمه می‌دهی

سوخته جان‌ها زشرار غمت

جان همه فدای عمر کمت

گذشته در فراق شب‌های تو

ندیده کس خنده به لب‌های تو

سه‌ساله‌ای و پُر زجوش و خروش

رنج چهل ساله کشیدی بدوش

چون تو کسی داغ صبوری ندید

این‌همه رنج و داغ دوری ندید

نشد دلت لحظه‌ای از غم بری

تاکه شدی به رنگ نیلوفری

هیچ کسی نگفت جرمت چه بود

که شد رخت زضرب سیلی کبود

به نُه فلک شرر زده شیونت

کبود شد زتازیانه تنت

شبی که ماندی عقب از قافله

پای تو شد زخار پر آبله

تو شعله بر دیده‌ی تر می‌زدی

ناله‌ی ای پدر پدر می‌زدی

تو دیده‌ای جمال نورانی‌اش

تو دیده‌ای شکسته پیشانی‌اش

تو شسته‌ای به اشک غم نای او

تو داده‌ای بوسه به لب‌های او

به وصف تو ای گل مینو سرشت

عشق به روی برگ گل‌ها نوشت

کجا کسی به غیر تو جان خود

نثار کرده بهر مهمان خود

«وفائی‌ام» ملول وخسته دلم

به یاد ناله‌ات شکسته دلم

موضوعشهادت حضرت رقيه بنت الحسين (سلام الله عليها)

گریزمدح حضرت رقيه بنت الحسين (سلام الله عليها)

نیزه‌دارت به من یتیمی را

داشت از روی نی نشان می‌داد

پیش چشمان کودکانت کاش

کمتر آن نیزه را تکان می‌داد

تو روی نیزه هم اگر باشی

سایه‌ات هم‌چنان روی سرِ ماست

ای سر روی نیزه!‌ ای خورشید!

گرمی‌ات جان به کاروان می‌داد

دیگر آسان نمی‌توان رد شد

هرگز از پیش قتلگاه... آری

به دل روضه‌خوان تو -که منم-

کاش قدری خدا توان می‌داد:

سائلی آمد و تو در سجده

«انّمایی» دوباره نازل شد

چه کسی مثل تو نگینش را

این‌چنین دست ساربان می‌داد؟

کم‌کم آرام می‌شوی آری

سر روی پای من که بگذاری

بیشتر با تو حرف می‌زدم آه

درد دوری اگر امان می‌داد

موضوعشهادت حضرت رقيه بنت الحسين (سلام الله عليها)

رفتی و دل دختر تو بیتِ حَزَن شد

دور از تو پدر، کار همه ناله زدن شد

از ظلم، روی گردنِ ما جای رسن شد

"از ضعف به هر جا که نشستیم، وطن شد

از گریه، به هر سو که گذشتیم چمن شد"

از داغ غمت شعله‌ی افروخته بودم

من عشق تو با خون دل اندوخته بودم

بی تاب‌ترین دختر دلسوخته بودم

"پیراهنی از تارِ وفا دوخته بودم

چون تابِ فراق تو نیاوردْ کفن شد"

در خواب رسیدی به سرم دست کشیدی

با بغض، سخن گفتم و با گریه شنیدی

حرف از دلِ شب گم شدنم شد که خمیدی

"جانِ دگرم بخش که آن جان که تو دیدی

چندان ز غَمَت خاک به سر ریخت که تَنْ شد"

رفتی و خیام تو گرفت آتش نمرود

بعد از تو شبی دخترت از گریه نیاسود

برگرد به ویرانه مرا زود ببر زود

"عُشاقِ تو هر یک به نوایی ز تو خوشنود

گر شد ستمی بر سر کوی تو، به من شد"

****

تضمین غزلی از مرحوم طالب آملی

موضوعشهادت حضرت رقيه بنت الحسين (سلام الله عليها)

گریز

شاعرمجتبی شکریان همدانی

قالبمخمس

سبک پیشنهادینامشخص

زبانفارسی

روضه‌ات را قصه‌ می‌گفتم برای دخترم

گریه کردم تا سحر با های‌های دخترم

گفتم از آب و غذا افتادی از روز دَهم

آنقدر کِز کرد، کم شد اشتهای دخترم

نیمه‌شب‌ها می‌پَرم از خواب تا ویرانه‌ات

با صدای گریه‌های بی‌صدای دخترم

با عروسک‌های زیرِ خیمه‌ی چادرسیاه

اشک می‌ریزیم پای روضه‌های دخترم

تا زمین می‌خورد می‌دیدم شبیه قصّه‌ات

اشک را در خنده‌های زخمِ پای دخترم

هیچ دختربچه‌ای را زود بی‌بابا نکن

گریه کردم بارها با این دعای دخترم

اشک‌هایش ریخت روی گنبدِ نقاشی‌اش

یک حرم زائر شدم در کربلای دخترم

روضه‌ات جاری‌ست در دنیای دختردارها

با تو حتماً دوستم دارد خدای دخترم

موضوعشهادت حضرت رقيه بنت الحسين (سلام الله عليها)

ترا نخل سعادت آن زمانی بارور گردد

که با افتادگان مهر و وفایش بیشتر گردد

هر آن‌کس حب دنیا داشت در دل کور و کر گردد

کجا هر بی‌خبر از عالم معنا خبر گردد

***جگرها خون شود تا یک پسر همچون پدر گردد

تو که بر سر ز ابر رحمت حق سایبان داری

به گرد خویش دائم از ملایک پاسبان داری

ز دربار خدا تا زنده‌ای خط امان داری

چرا پس ازپی روزی نظر بر این و آن داری

***اگر مشرک بمانی نخل عمرت بی‌ثمر گردد

تو که امروز هم مال‌ومنال و سیم و زر داری

کجا از حال درویشان غم‌پرور خبر داری

عروس بخت را در حجله‌ی ثروت به بر داری

نمی‌ترسی از آن روزی که خشتی زیر سر داری

***زر و زور و اساس طب و دارو بی‌اثر گردد

نهاده بر سرت خلاق عالم تاج انسانی

چرا تفسیر خود را در کتاب حق نمی‌خوانی

ستم تا کی جفا تا چند تا کی جهل و نادانی

چرا عمر گران را می‌دهی از دست مجانی

***گمان کردی که عمر رفته از کف بازمی‌گردد

اگر کوبی به بام طب و دارو کوس لقمانی

علاجی از برای پیشگاه موت نتوانی

نماند از برای فعل زشتت جز پشیمانی

پریشانش نماید عاقبت آه پریشانی

***اگر تیر دعای دردمندی کارگر گردد

بیا یک نیمه‌شب با اشک چشم خود طهارت کن

جمال دوست را با دیده‌ی حق‌بین زیارت کن

ازاین‌پس دوستی با مردمان با بصارت کن

خریدار است حق با جان و مال خود تجارت کن

***تجارت کن وگرنه سود و سودایت ضرر گردد

ز چاه حسن می‌بایست چون یوسف شدن بالا

زلیخای طبیعت را نمودن کور و نابینا

اگر گوش دلت باز است بشنو تا کنم انشا

به چشم اهل بینش هر زمان طوفان شود بر پا

***اگر چشم یتیمی نیمه‌شب از اشک تر گردد

اگر اهل نظر باشی نظر در شام ویران کن

در آن ویرانه یاد از دختر شاه شاه شهیدان کن

جراحات درونش را ز اشک دیده درمان کن

ازآن‌جایی‌که بنشستی سلامی بر اسیران کن

***الهی روزگار شامیان زیروزبر گردد

رقیه در خرابه بس که از هجر پدر نالید

در آن ویرانه همچون بلبل بشکسته پر خوابید

ز بس مشتاق بابا بود در رؤیا پدر را دید

پدر چون جان شیرینش به روی سینه چسبانید

***ولی آن دربدر محزون مبادا شاه برگردد

شب تاریک پیش چشم آن مظلومه روشن شد

پدر آمد به بالینش غمش تبدیل احسن شد

خرابه از جمال بی‌مثال شاه گلشن شد

فرو بگذار ساعی عالمی پر آه و شیون شد

***الهی پس شب شام غریبان کی سحر گردد

موضوعشهادت حضرت رقيه بنت الحسين (سلام الله عليها)

گریز

شاعر میرزا احمد عابد نهاوندی(مرشد چلویی)

قالبمخمس

سبک پیشنهادینوحه

زبانفارسی

بار بگرفتند اهل آن دیار از آن دیار

لیک بنهادند دختربچه‌ای را یادگار

یادگاری ماند در ویرانه ی شام از حسین

یک سه ساله دختری افسرده حال و داغ‌دار

بانوانی تحت فرمان علی‌بن‌الحسین

با دو صد حسرت شدند بر محمل عصمت سوار

خانمی دیده به سوی گوشه ویرانه داشت

گریه‌ها می‌کرد آن مظلوم چون ابر بهار

گاه می‌فرمود آن مظلومه با فرزند خویش

رفتی و راحت شدی از درد و رنج روزگار

تازیانه خوردی و سیلی دشمن کعب نی

کاش می مردم نمی‌دیدم تو را این‌گونه خوار

دختر غم‌پرور من ناز پرورد حسین

در خرابه جان سپرده بی‌کس و بی غمگسار

ساعیا بس کن که من از این مصیبت سوختم

این مصیبت برده از کف طاقت و صبر و قرار

موضوعشهادت حضرت رقيه بنت الحسين (سلام الله عليها)

گریزورود كاروان اسرا به شام و مجلس یزید امام حسین (علیه السلام) ، کربلا و کاروان

شاعر میرزا احمد عابد نهاوندی(مرشد چلویی)

قالبغزل

سبک پیشنهادیروضه

زبانفارسی

بیش از این در غم هجران تو خون خورد نشاید

ای سفر کرده سفر کرده چنین دیر نیاید

وقت آن است که بازآئی و بختم بسراید

بخت باز آید از آن در که یکی چون تو در آید

***روی میمون تو دیدن در دولت بگشاید

نه تو گفتی که به من با غم هجران نستیزی

کشته خود به زمین برنگذاری نگریزی

این سفر جز به هلاکم ننشینی و نخیزی

گر حلال است که خون همه عالم تو بریزی

***آن که روی از همه عالم به تو آورد نشاید

ای پدر رجعت امروز مینداز به فردا

دست شستم ز علی اکبر و عباس تو فرد آ

با وجودت چه نیاز است به کلثوم و به کبری

اگرم هیچ نباشد نه به دنیا نه به عقبی

***چون تو دارم همه دارم دگرم هیچ نباید

تا کی ای خامه احباب سرودی نسرائی

تلخ کامی ز مذاقم به درودی نزدائی

من نه تنها خمش آیم چو به گفتار درآئی

نیشکر با همه شیرینی اگر لب بگشائی

***پیش لفظ شکرینت چو نی انگشت بخاید

نه همین دل که غمت سوخت سما را و سمک را

من نه تنها کالمت کاست بشر را و ملک را

از تو ای باب نبرم چه یقین را و چه شک را

صبر بسیار بباید پدر پیر فلک را

***تا دگر مادر گیتی چو تو فرزند بزاید

عمه تا چند سکینه به بر و دوش تو خسبد

گه به جان گه به دل دیر فراموش تو خسبد

سزد از ناله بنگذارم اگر گوش تو خسبد

قهرم از پیرهن آید که در آغوش تو خسبد

***زهرم از غالیه آید که بر اندام تو ساید

آبم آتش نشود گر بدهی خاک ببادم

نکنم از تو فرامش بری ار نام زیادم

به خلاف تو نخیزم چو به مهر تو فتادم

دل به سختی بنهادم پس از آن دل به تو دادم

***هر که از دوست تحمل نکند عهد نپاید

موضوعشهادت حضرت رقيه بنت الحسين (سلام الله عليها)

به من ای صبا ز رحمت پدارنه یک نظر کن

نظری به چشم رأفت سوی طفل بی پدر کن

غم و سوز و درد و انده الم و گزند و زاری

تب و تاب و حسرتم را بشنو تمام و برکن

چو شدی ز سرگذشت دل دردمندم آگه

پس از آن به پای پویا سوی کربلا گذر کن

پدر و برادرم را بنشان و یک زمانی

ز زبان این ستمکش بنشین و قصه سر کن

مگر از سر ترحم برسد یکی به دادم

به نوا اخا اخا گو به فغان پدر پدر کن

بر هر یک از غم من سخنی بران مفصل

و گرش ملالت آرد بسرای و مختصر کن

ز ملالت احبا ز ملامت اعادی

به من آنچه رفته یکسر همه را از آن خبر کن

گهی اشک دیده ات را چو سحاب قطره زن جو

گهی آه سینه ات را چو شهاب شعله ور کن

ز فغان شعله پرور رخ چرخ چیره تاری

ز سرشک لجه پرور دل خاک تیره تر کن

به کمند هجر تا چند اسیر و بسته باشم

نگهی به حال این مرغ شکسته بال و پر کن

به شکنج غم گرفتار و به دام غصه تا کی

به نجاتم ای پدر دستی از آستین بدر کن

به مدینه تا خود از جان رمقی مراست در تن

سوی ای غریب رنجور ز کربلا سفرکن

به سرم گذار پایی و تفقدی به رحمت

ز من شکسته دل خسته روان خون جگر کن

چو شدند آن دوآگه، ز بیان حالم آن گه

قدمی به خیمگه نه، نفسی بلندتر کن

بر عمه ها و اعمام اسفی بسوز بر خوان

بر مام و خواهرانم گله ای به ناله سر کن

گهی از تن نزارم همه دست غم به سرزن

گهی از دل فگارم همه آه با اثر کن

همه جا خراب و ویران ز سرشک سیل پرور

همه را کباب و بریان ز فغان پر شرر کن

به جبین ز چشم حسرت همه آب ها بیفشان

ز زمین به دست ماتم همه خاک ها به سر کن

به فغان ره شکایت زن و چنگ در گریبان

غم این حدیث خونین بسرود جامه در کن

چو به عرض محشر آیند صف گناهکاران

به صفایی از تفضل ز دو دیده یک نظر کن

موضوعشهادت حضرت رقيه بنت الحسين (سلام الله عليها)

در سوگ این ستم زدگان بحر و بر گریست

هرچ اندر آسمان و زمین خشک و تر گریست

آن شب زمین به خواریشان سختتر گداخت

آن شب زمان به زاریشان زارتر گریست

کاندر خرابه دختر خردش رقیه نام

چون شمع صبح از سر شب تا سحر گریست

از شور گریه اش همه بینا و کور سوخت

وز سوز ناله اش همه شنوا و کر گریست

صحرا به تاب سینه ی وی چون شرر گداخت

دریا به آب دیده ی وی چو شمر گریست

شمعی به بزم ماتمیان همچو او نسوخت

چندانکه غریق اشک فتد تا کمر گریست

چون مرغ نیم کشته گم کرده آشیان

بر پای دام حادثه سر زیر پر گریست

نز زخم نای و آبله پای و طعن نی

نز رنج راه و سختی و طول سفر گریست

نه چشم آب و نان نه تمنای برگ و ساز

نی طمع خوان نه بر هوس ما حضر گریست

نی در هوای چادر و ساماک و روی پوش

نی بر غم برهنگی پا و سر گریست

نه اعتنای یاره نه پروای گوشوار

نه برسوار سیم و نه خلخال زر گریست

نی دل به تیته و تل و طوق و تمیمه داشت

نی بهر رسته در و عقد گهر گریست

بهر پدر نه دربدری های خویش بود

هرچ اندر آن خرابه ی بی بام و درگریست

ز اندیشه ی مدار وی آن روز شمس سوخت

در فکرت حیات وی آن شب قمر گریست

***دردا که این قضیه هنوز است ناتمام

چندانکه بختم از تف دل بازمانده خام

بر اشک او مکین و مکان بوم و بر گریست

سامان شام را همه دیوار و در گریست

ناگه چو شمع صبحگهی سر به پای برد

خوابش ربود و باز فرو جست و درگریست

کای وا دریغ کو پدرم شد دگر چرا

از سر گرفت ناله و این ره بتر گریست

گویی پدر به خواب وی آمد که محو و مات

در جستجو برآمد و نظاره گر گریست

هر سوگشود دیده وکس را ندیده باز

آشفته مو به رخ زد و آسیمه سر گریست

اسلوب بانگ وا ابتا را ز نو فکند

آشوب وای فاطمتا را دگر گریست

فریاد کو پدر پدرم را به پای کرد

بنیاد کو پدر پدرم را ز سر گریست

افکند شور و ولوله ای کز خروش آن

در قصر خود یزید قساوت سیر گریست

گفت این حدیث کهنه که آغاز کرده نو

وین طفل امشب از چه سبب اینقدر گریست

گفتند سرگذشت و به تن خورد پیچ و تاب

مغز آگهی نیافته دل بی خبر گریست

با آنکه این ستم خود از او سر زد از نخست

زین وقعه خود هم آن سگ بی دادگر گریست

گفت آن سرش برید محاذات چشم و روی

چهر پدر چو دید نخواهد دگر گریست

طفل است و فرق مره نداند ز زنده باز

یابد قرار خود گر از این رهگذر گریست

بردند سر به مقدم آن سر چو خاک سود

بی پرده روبروی و نظر بر نظر گریست

***از حال خویش ثابت و سایر به در شدند

چون مهر و ماه گرد جهان دربدر شدند

بر حال آن صبی نه همان طشت زر گریست

نه طشت واژگون فلک سر به سر گریست

پیچید زین رزیه به خود و اینقدر گداخت

غلطید زین قضیه به سر و آنقدر گریست

کاو یک طرف فتاد و سر از کف به یک طرف

نشگفت گر به حالت آن طفل سر گریست

آبش به خاک در شد و نازش به باد رفت

جان بر به جای اشک روان از بصر گریست

از کف سرش چو رفت، در افتاد و جان سپرد

بر مرگ و زندگانی وی خواب و خور گریست

از شام و کوفه برد شکایت به جد و باب

نی از قضا به سر زد و نی از قدر گریست

زین داغ تازه شیون و شوری به پای شد

پس هر که ز اهل بیت بر آن بی پدر گریست

از مرگ آن یتیم بر آن بی کسان گذشت

حالی که جای اشک درون ها شرر گریست

در انتظار ظالم اینان سعیر سوخت

برانتقام قاتل آنان سقر گریست

دریا و دشت و کوه از آن ناله های زار

صد بحر بر رقیه ی خونین جگر گریست

مینا به جان جن و ملک ریخت آب تلخ

صهبا به کام دیو و پری لعل تر گریست

بود اقتضای ماتم وی هر کجای ملک

مام ار به دختری پدری بر پسر گریست

سوزان دوید برق و به گردون شرر فکند

افغان کشید رعد و به هامون مطر گریست

مولود آسمان و زمین هر چه بود سوخت

تنها گمان مکن که همان جانور گریست

***در رسم این رزیه زبان نیست خامه را

عاجز نه خامه، حوصله تنگ است نامه را

بر درج خشک اوکه و مه لعل تو گریست

بر جای اشک لعل دل از هر بصر گریست

هر فردی از وحوش به سبکی دگر گداخت

هر صنفی از طیور به طرزی دگر گریست

غمناک و شاد نوع ملک در فلک فسرد

آزاد و عبد جنس بشر سر بسر گریست

هر ذره ذره در همه آفاق تحت و فوق

بر کشتگان کوی وفا بود اگر گریست

ابری سیه ز آه یتیمان به پای خاست

از شش طرف هوا به زمین پر به پر گریست

در بزم این عزا پدر چرخ و مام خاک

نالید هم به دختر و هم بر پسر گریست

اکناف شرق و غرب سرا پا تمام سوخت

اطراف خاوران همه تا باختر گریست

این مجلسی است عام که از اختصاص آن

مسکین ره نشین و شه تاجور گریست

افتاد رخنه در دل سنگ او هجوم غم

از ضعف بنیه کوه به سر زد کمر گریست

زیبا و زشت پیر و جوان مرد و زن گداخت

پنهان و فاش پست و فرا بوم و بر گریست

درکارخانه مالک هر تار و پود سوخت

بر آشیانه صاحب هر بال و پر گریست

چون این دو نیز موجب اجرای کارهاست

هم سوخت بر رقیه قضا هم قدر گریست

بر این یتیم با همه بی رحمی و غرور

دشمن ز بسکه سوخت دلش ناگزر گریست

هامون و دشت و دره بر آن کام خشک سوخت

جیحون و نیل و دجله بر آن چشم تر گریست

***در ماتم رقیه که سرمایه ی غم است

خون گرید از زمین و زمان باز هم کم است

موضوعشهادت حضرت رقيه بنت الحسين (سلام الله عليها)

گریزعصر عاشورا، شام غریبان و اسارت کاروان امام حسین (علیه السلام) ، کربلا و کاروان

پا به پای سر و این نیزه به هرجا رفته

کار عشق است که با آبله ی پا رفته

در دل آتش کوچه، پی مولا رفته

چقدر غربت این بچه به زهرا رفته

هرکه می دید قدش را، به لبش زمزمه بود

می شود سن کمی داشت، ولی فاطمه بود

به سرش, شوق وصال پدرش را دارد

بوسه هم از لب او، دردسرش را دارد

او خدا، دست دعا، چشم ترش را دارد

اشک او اشک یتیم است، اثرش را دارد

سر شب در دل او نور امید آمد و گفت

ماه را دید به تاریکی شب زل زد و گفت:

شب تاریک خرابه! سحرم می آید

عمه جان، چشم تو روشن، پدرم می آید

دخترش هستم از او باخبرم می آید

اشک شوق است به چشمان ترش می آید

تا که او هست محال است مرا غم ببرد

تازه او گفته قرار است مرا هم ببرد

می شود عمه مرا باز تو دردانه کنی

تو مرا ناز ترین دختر ویرانه کنی

نظرلطف به بال وپر پروانه کنی

شدنی بود اگر موی مرا شانه کنی

دختر فاطمه ای فاطمه را یاری کن

تا نبیند پدرم موی مرا کاری کند

من خجالت زده از روی به هم ریخته ام

جای زخم است به ابروی به هم ریخته ام

به همم ریخته گیسوی به هم ریخته ام

عمه جان این تو و این موی به هم ریخته ام

دوسه روزی ست به آشفتگی ام می خندند

نا مرتب شده این زندگی ام، می خندند

پدرم را که ببینم گله را میگویم

درد جاماندن از قافله را میگویم

گله ی پای پر از آبله را میگویم

خنده ها کرد به ما، حرمله را میگویم

گله ها دارم ازآن دست، که احساس نداشت

آه از آن روز که این قافله عباس نداشت

موضوعشهادت حضرت رقيه بنت الحسين (سلام الله عليها)

گریزهجوم به خانه ، شهادت و حضرت محسن حضرت زهرا (سلام الله علیها)

چنان شمعی چکیده بر زمینم، رو به سوسویم

پدر چشمم نمی بیند، تو را با دست می جویم

چرا موی مرا دیگر نمی بوسی، نمی بافی؟!

یقین دارم دلت خون است از اوضاع گیسویم

لبت بوسیدم و بر کام خود با مشت کوبیدم

خودم زخم لبانت را به اشک چشم می شویم

تکان خوردن برای شیشه ی عمرم ضرر دارد

مضاعف می شود با هر تکانی درد پهلویم

غذایم ترک شد اما نمازم را نکردم ترک

به هر داغی شبیه عمه ام زینب ثناگویم

برای من علی اکبر النگویی خرید اما

به دست دختری در کوچه ها دیدم النگویم

زمین خوردن شده تکرار دشوار شب و روزم

نمانده قوتی دیگر میان هر دو زانویم

لباسم از تنم مانند زهرا در نمی آید

خبر داری مرا بیچاره کرده درد بازویم؟

یقین دارم زن غساله هم غسلم نخواهد داد

خجالت می کشم خیلی ازین وضع سر و رویم

در آغوشت بگیرم تا از این ویرانه پر گیرم

ندارم حاجت مرهم، فقط وصل است دارویم

عجب حسن ختامی شد سه سالم را نصیب امشب

نگاهت می کنم تا جان دهم با چشم کم سویم

موضوعشهادت حضرت رقيه بنت الحسين (سلام الله عليها)

گریزهجوم به خانه ، شهادت و حضرت محسن حضرت زهرا (سلام الله علیها)

کاش اِمشب بود قَدری گیسوانم بیشتر

تا کُنَم‌ فَرشِ‌ مَسیرِ میهمانم بیشتر

از سَرِ بازار یِک هِدیه بَرای دیدَنَت...

...می خَریدَم، بود اَگَر قَدری زَمانَم بیشتر

این یَتیمی دَردِسرهای بَدی دارد پِدر

من نمی خواهم دگر زِنده بمانم بیشتر

اَهلِ ویرانه مَرا خِیلی تَحَمُّل کَرده اَند

باعِثِ زَحمَت شُدَم، بَر عَمّه جانم بیشتر

روز از گَرما مریضَم، تازه شَبها می شَوَد...

...دَر هَوای سَرد، دَردِ اُستُخوانم بیشتر

چون نِمی خواهَم تو ناراحَت شَوی، ساکِت شُدَم!

بینِ صُحبَت می شَوَد لُکنَت زَبانم بیشتر

آن شَبِ غارَت هَمه دَر دود و آتَش سوختیم

سوخت اَمّا موی من اَز خواهَرانم بیشتر

صُبح تا حرفِ کَنیز آمَد وَسَط، اُفتاد زود...

...لَرزه بَر جانِ هَمه، اَمّا به جانم بیشتر

بَر لَبِ تو بوسه زَد هَم سَنگ هَم نِیزه وَلی

عُقده دارِ بوسه های خِیزَرانم بیشتر

موضوع شهادت حضرت رقيه بنت الحسين (سلام الله عليها)

گریزعصر عاشورا، شام غریبان و اسارت کاروان امام حسین (علیه السلام) ، کربلا و کاروان
قتلگاه امام حسین (علیه السلام) ، کربلا و کاروان
ورود كاروان اسرا به شام و مجلس یزید امام حسین (علیه السلام) ، کربلا و کاروان

ندیدی اشک، زِ چشمم، مدام می‌آمد؟

چگونه، دخترکت، سویِ شام، می‌آمد؟

اگرچه بی پر و بالم، بگو که یادت هست

سه ساله‌ات، همه‌جا، با مقام می‌آمد؟

دوباره، کاش، همان روزگار برمی‌گشت

دوباره، کاش، همان احترام می‌آمد

به غیرتِ تو، پدر، برنخورد، آن‌جا که

رقیه، داشت، به بزمِ حرام، می‌آمد؟

تو رویِ نیزه و من در تمامِ طولِ مسیر،

فقط به روی لبم، این کلام، می‌آمد:

قسم به جانِ تو بابا، گرسنه خوابیدم،

"زِ خانه‌ها، همه بوی طعام، می‌آمد"

موضوعشهادت حضرت رقيه بنت الحسين (سلام الله عليها)

گریزورود كاروان اسرا به شام و مجلس یزید امام حسین (علیه السلام) ، کربلا و کاروان

پیچیده امشب عطر بابا در خرابه

بیتابم و افتادم از پا در خرابه

گفتم می آید! از همان اول برایش

فوراً گرفتم پیش خود «جا» در خرابه

آمد! ولی با «سر»...گرفتم از لبانش

گریان ترینِ بوسه ها را در خرابه

بوسیدم آن موی کم و خاکستری را

شد روضهٔ مکشوفه معنا در خرابه

پیشانی اش زخمی، گلویش تکّه تکّه

بد بر سرم آمد بلایا در خرابه

با دست لرزانم در آغوشَش گرفتم

میرفت آه و گریه بالا در خرابه

جانم به لب آمد نفس بالا نیامد

حیران شدم از کارِ دنیا در خرابه

چشمان خود را بستم و دق کردم آخر

یادِ نوازش های بابا... در خرابه!

موضوعشهادت حضرت رقيه بنت الحسين (سلام الله عليها)

راحت‌تر است بابا خار از جگر کشیدن

تا که برای دختر یک شب پدر ندیدن

گفتم که بوسه‌ای و اُفتادی از نوکِ نِی

دیدی که کار من نیست از نیزه بوسه چیدن

بر دورِ گردن ما با این طناب سخت است

تنها نه راه رفتن حتی نفس کشیدن

دیروز با عمو و امروز با حرامی

فرق است از عمو‌جان تا ناسزا شنیدن

من را کدام کشته در دورِ قتلگاهت

بر خارها کشاندن بر تیغ‌ها دویدن

ماکه گرسنه بودیم هرشب کباب خوردند

خنده نداشت اما طفل گرسنه دیدن

بوی شراب می‌داد دست و دهان این زجر

لکنت زبان به من داد تا قافله رسیدن

ترسانده است من را با خونِ دامنش شمر

بعد از تو سهم من شد از خواب هِی پریدن

از وضعِ حنجر تو پیداست قاتل تو...

هِی کرده استراحت هنگام سر بریدن

موضوعشهادت حضرت رقيه بنت الحسين (سلام الله عليها)

گریزقتلگاه امام حسین (علیه السلام) ، کربلا و کاروان

قبلی
1
2
3
4
بعدی

محتشم کاشانی میلاد عرفان پور امیر عباسی قاسم صرافان محمد مهدی سیار غلامرضا سازگار رضا یعقوبیان علی اکبر لطیفیان قاسم نعمتی اسماعیل تقوایی مرتضی محمود پور حسن لطفی امیر حسین سلطانی محمود اسدی علی انسانی مظاهر کثیری نژاد محمود ژولیده ولی الله کلامی زنجانی میثم مومنی نژاد حسن ثابت جو عباس میرخلف زاده سید حمیدرضا برقعی سید هاشم وفایی سید رضا موید خراسانی محمدرضا سروری یوسف رحیمی احمد بابایی محسن عرب خالقی سید پوریا هاشمی علیرضا خاکساری وحید زحمتکش شهری مهدی رحیمی زمستان حسن کردی روح اله نوروزی مرضیه عاطفی بهمن عظیمی حسین رحمانی میلاد قبایی محسن صرامی رضا آهی رضا تاجیک اصغر چرمی محمد جواد شیرازی مهدی نظری وحید قاسمی وحید محمدی محسن کاویانی مجتبی صمدی شهاب حمید رمی محمد حسین رحیمیان محمد حسن بیات لو امیر روشن ضمیر نا مشخص محمد محسن زاده گنجی امیر ایزدی حسین قربانچه رضا رسول زاده جواد حیدری محمد سهرابی محمد جواد پرچمی سيد مهدي سرخان رضا یزدانی سید مهدی موسوی حسن صنوبری محسن رضوانی سیدجواد پرئی سید محمد جواد شرافت علی سلیمیان محمدجواد غفورزاده (شفق) سید مجتبی رجبی نورآملی حسن بیاتانی عماد خراسانی رحمان نوازنی مسعود اصلانی حافظ محمدرضا آغاسی علی حسنی صمد علیزاده محمد صمیمی کاظم بهمنی مجید تال مهدی قهرمانی احسان محسنی فر شیخ رضا جعفری میثم سلطانی مصطفی صابر خراسانی محمد فردوسی علیرضا قزوه قاسم افرند محمد مهدی عبداللهی محمد خسروی جواد دیندار سعید خرازی علیرضا عنصری حسین میرزایی حسن جواهری مصطفی قمشه ای علامه حسن زاده آملی میثم خالدیان علی زمانیان حسین ایمانی سیدعلی احمدی(فقیر) سید مجتبی شجاع محمد حسین فرحبخشیان (ژولیده نیشابوری) محسن داداشی امام خمینی (ره) فواد کرمانی امیر رضا سیفی احمد اکبرزاده ملا فتح‌الله وفایی شوشتری صدّیقه‌ی طاهره (علیهاسلام‌الله) محمود شاهرخي (م.جذبه) سید محمد رستگار جواد هاشمی (تربت) سید حبیب نظاری غلام‌رضا دبیران محمدحسین علومی تبریزی سعید بیابانکی سعید توفیقی علیرضا لک جواد محمد زمانی آیت الله محمدحسین غروی اصفهانی سید یاسر افشاری محمود کریمی احمد واعظی آیت الله وحید خراسانی حضرت آقای خامنه ای سید الشهدا عبدالجواد جودی خراسانی بهروز مرادی سالک قزوینی رفیق اصفهانی سید رضا حسینی (سعدی زمان) بابافغانی شیرازی تأثیر تبریزی صغیر اصفهانی (ره) وحید مصلحی یاسر حوتی حسین رستمی محمد بنواری (مهاجر) محمد بیابانی علیرضا شریف هادی جان فدا علی آمره حامد تجری مصطفی متولی مجتبی خرسندی علی صالحی علیرضا بیاتانی مهدی رحمان دوست مهدی نسترن سید محمد جوادی سید مهدی جلالی مجتبی روشن روان حامد خاکی سید محمد علی ریاضی احسان مردانی مهدی مومنی مریم سقلاطونی مجتبی شکریان همدانی عارفه دهقانی حسینعلی شفیعی (شفیع) رضا پیروی سعید پاشازاده ناصر حامدی رضا قاسمی حامد جولازاده پیمان طالبی میلاد حسنی امیر حسام یوسفی نوید اسماعیل زاده عباس شبخیز قراملکی (شبخیز) مهدی جهاندار کرامت نعمت زاده علی اصغر حاج حیدری مهدی صفی یاری محمد علی بیابانی محمد امین سبکبار هانی امیر فرجی سینا نژادسلامتی رسول میثمی صباحی بیدگلی وصال شیرازی مهدی پورپاک فاطمه نانی زاده محسن خان محمدی حبیب نیازی مجید لشگری میرزا احمد عابد نهاوندی(مرشد چلویی) آیت الله سیداحمد نجفی(آقاجون) محمد جواد خراشادی زاده ناظرزاده کرمانی سیدجلال حسینی احمد جلالی حسین عسگری علی اصغر کوهکن حجت الاسلام میر تبریزی محسن مهدوی حبیب الله چایچیان رضا فراهانی محمدرضا شمس خاکی شیرازی ابراهیم بازیار عباس احمدی سید محمد اویار حسینی محمد احمدی مرحوم الهیار خان (آصف) جواد قدوسی مجید قاسمی محمد رسولی داوود رحیمی مسعود یوسف پور حیدر توکل فاضل نظری علی ناظمی صفایی جندقی کریم رجب زاده میرزا یحیی مدرس اصفهانی غلامرضا کافی عمان سامانی مهدی محمدی پانته آ صفایی محمد بختیاری حمیدرضا بشیری محمدسعید عطارنژاد پروانه نجاتی نیما نجاری علی اشتری جعفر خونویی رضا دین پرور محمد ظفر سید رضا میرجعفری خوشدل تهرانی مهدی نعمت نژاد محسن راحت حق سجاد محرابی سید فرید احمدی مهدی زنگنه کاظم رستمی روح الله عیوضی علی اصغر ذاکری گروه یا مظلوم امیر حسین حیدری امیر اکبرزاده مهرداد مهرابی سید محمد بابامیری توحید شالچیان نغمه مستشار نظامی رحیم معینی کرمانشاهی سید محمد میرهاشمی امیرحسین الفت غلامحسین پویان احمد علوی فیاض هوشیار پارسیان مرتضی امیری اسفندقه محمدعلی مجاهدی جعفر بابایی(حلّاج) اصغر عرب فرشته جان نثاری سیدمحسن حبیب لورسه محمد علامه صادق رحمانی فرهاد اصغری یاسر مسافر عباس ویجویی عباس عنقا منوچهر نوربخش سیدحسن حسینی محمدجواد باقری محمد ارجمند محمد عظیمی محمدحسین بهجت تبریزی(شهریار) محمدسعید میرزایی مهدی خطاط ادیب الممالک فراهانی محمدعلی رحیمی محمد قاسمی احسان نرگسی رضاپور داریوش جعفری حامد آقایی سید محسن حبیب الله پور مجتبی حاذق محسن حنیفی آرش براری بهنام فرشی هستی محرابی طاها ملکی یاسر قربانی محمد داوری امیرحسین آکار اسماعیل شبرنگ آرمان صائمی علی رضوانی عماد بهرامی عادل حسین قربان امیرعظیمی حبیب باقرزاده حسین محسنات علی اصغر یزدی مجتبی رافعی میثم خنکدار ابراهیم لآلی قاسم احمدی مهدی علی قاسمی پوریا باقری علی اکبر نازک کار نوید اطاعتی فاطمه خمسی مهدی میری مجتبی کرمی محمد دستان علی کاوند مهدی قربانی محمد مبشری محمدرضا رضایی موسی علیمرادی محمدعلی نوری میلاد یعقوبی حسین صیامی مرتضی مظاهری میرزا احمد الهامی کرمانشاهی ناصر دودانگه علیرضا وفایی(خیال) امیر فرخنده حسین واعظی سعید نسیمی محسن غلامحسینی منصوره محمدی مزینان ابراهیم روشن روش سید علی حسینی مرضیه نعیم امینی حمید فرجی امیرعلی شریفی جعفر ابوالفتحی محمد کاظمی نیا امیر علوی رضا قربانی مهدی کاشف امیرحسین محمودپور رضا اسماعیلی حسن فطرس عالیه رجبی رضا باقریان محسن عزیزی محمدرضا ناصری روح الله پیدایی محمد زوار ایمان کریمی مصطفی رفیعی مجتبی قاسمی محمود قاسمی مجید خضرایی یونس وصالی محمود یوسفی ایمان دهقانیا بردیا محمدی مجتبی دسترنج ملتمس محمد مهدی شیرازی محسن زعفرانیه حسین خیریان حامد شریف مهدی شریف زاده ابالفضل مروتی مصطفی کارگر معین بازوند سید جعفر حیدری محسن ناصحی روح الله قناعتیان محمدحسین ملکیان مقداد اصفهانی رسول عسگری عفت نظری سجاد شاکری احمد ایرانی نسب مسعود اکثیری حسن رویت علی سپهری سید امیر میثم مرتضوی سیدمحمد مظلوم حسین رضایی حیران علی مشهوری (مهزیار) علی قدیمی نیر تبریزی فیاض لاهیجی حسین عباسپور محمد بن یوسف اهلی شیرازی جویای تبریزی (میرزا دارا) سید رضا هاشمی گلپایگانی سید علی اصغر صائم کاشانی امیرحسین کاظمی سارا سادات باختر علی اصغر شیری محمد حسین آغولی (ترکی شیرازی) سلمان احمدی وحید اشجع مهرداد افشاری مرجان اکبرزاد محمد-مهدی-امیری شهره انجم شعاع عبدالحمید-انصاری‌-نسب مرتضی-بادپروا محمدرضا-بازرگانی زهرا براتی امیرحسن بزرگی متین زهرا بشری موحد سید-حکیم-بینش فاطمه‌ سادات پادموسوی سعید-تاج‌-محمدی مهدی چراغ‌زاد حامد حسینخانی سیده فرشته حسینی سیدموسی حسینی کاشانی علی‌اصغر الحیدری (شاعر هندوستانی) محمد سجاد حیدری سمیه خردمند ایرج میرزا محسن سیداسماعیلی میرزا محمد باقر صامت بروجردی میرزا حاجب بروجردی (افصح الشعراء) میرزا محمد رفیع (رفیع‌الدین) (واعظ قزوینی) آشفته شیرازی سید وحید حسینی مسعود مهربان مهدی انصاری رضا حامی آرانی سید حسن رستگار محمدجواد وثوقی حمید کریمی اسماعیل روستایی احمد شاکری ابراهیم زمانی محمد کیخسروی محمد جواد مهدوی یاسین قاسمی حسین کریمی مهدی امامی جواد کلهر مجتبی فلاح محمدجواد غفوریان پدرام اسکندری حسن اسحاقی نوید طاهری محمود مربوبی سیروس بداغی میلاد فریدنیا شهریار سنجری رضا ملایی مجید رجبی امیرحسین نجمی عمران بهروج صادق میرصالحیان حجت بحرالعلومی محمدحسین ذاکری رسول رشیدی راد زینب احمدی حامد خادمیان حمیدرضا محسنات حسین اخوان (تائب) محمود شریفی مهدی مقیمی وحید دکامین شهرام شاهرخی فرشید یارمحمدی علی فردوسی رضا شریفی سیدعلی رکن الدین عبدالحسین مخلص آبادی حسین سنگری رضا هدایت خواه مهران قربانی محسن قاسمی غریب سید مصطفی غفاری جم سید مسعود طباطبایی احمد عزیزی حسین زحمتکش حمید عرب خالقی سجاد روان مرد میثم کاوسی رضا مشهدی امیرحسین وطن دوست محمد کابلی محمدهاشم مصطفوی محمد دنیوی (حاتم) علی اکبر حائری محمدرضا طالبی کمیل کاشانی محمدباقر انتصاری مرتضی عابدینی علی حنیفه عبدالرضا کوهمال جهرمی سینا شهیدا مهدی فرجی حسنا محمدزاده سید مصطفی مهدجو علی میرحیدری علی خفاچی حسین ایزدی پرویز بیگلری چاوش اکبری زهرا هدایتی هاشم طوسی (مسلم) نجمه پورملاکی نادر حسینی سجاد شرفخانی علی زارعی رضایی محمدعلی رضاپور سید محسن حسینی مرحوم نادعلی کربلایی ابوالفضل عصمت پرست مجتبی نجیمی مجید نجفی مجید بوریان منش علی علی بیگی سید محسن علوی محمد جواد مطیع ها ناهید رفیعی امیررضا یوسفی مقدم سید علی نقیب ایوب پرندآور نوید پور مرادی علی ذوالقدر سید ابوالفضل مبارز علی شکاری حمید رحیمی انسیه سادات هاشمی محسن حافظی عبدالحسین میرزایی مهدی قاسمی رضا خورشید فرد وحیده افضلی سید محمد حسین حسینی محمد سجاد عادلی مهدی زارعی سید محمد جواد میرصفی یدالله شهریاری امید مهدی نژاد محمد صادق باقی زاده محمد خادم محمدرضا کاکائی سید حجت سیادت مهدی مردانی جواد محمود آبادی حسین شهرابی حامدرضا معاونیان احمد جواد نوآبادی محمد علی قاسمی خادم عرفان ابوالحسنی ظهیر مومنی سید صادق رمضانیان عاطفه سادات موسوی عاصی خراسانی علی محمدی حسین زارع سید مصطفی سیاح موسوی حمید محبی وحید نوری حسین اوتادی هادی ملک پور مهدی کبیری محمدرضا نادعلیان فرشید حقی رامین برومند (زائر) محمدرضا اسدی سجاد زارع مولایی سید امیر حسین فاضلی سید مصطفی حسینی راد محمد رستمی محسن همتی محمود تاری سید واصفی غلامرضا شکوهی کمیل باقری محمد حسین بناریان لیلا علیزاده مهدی حنیفه جواد کریم زاده سید صابره موسوی میرزا محمد تقی قمی (محیط) حاج ملا احمد بن محمد مهدی فاضل نراقی (صفایی) عباس همتی یغما جندقی حامد محمدی محمد جبرئیلی گروه قتیل العبرات فاطمه عارف نژاد

حاج منصور ارضی حاج محمود کریمی حاج محمدرضا طاهری حاج سعید حدادیان حاج میثم مطیعی حاج مجید بنی فاطمه حاج حمید علیمی حاج حسین سیب سرخی حاج مهدی سلحشور حاج سید جواد ذاکر حاج جواد مقدم حاج عبدالرضا هلالی حاج سید مهدی میردامادی حاج مهدی رسولی حاج حسن خلج حاج مهدی لیثی حاج نریمان پناهی حاج سید رضا نریمانی حاج احمد واعظی حاج حسین طاهری حاج مهدی سماواتی حاج محمد حسین پویانفر حاج سید حمیدرضا برقعی نا مشخص حاج میثم مؤمنی نژاد حاج مهدی اکبری حاج قاسم صرافان حاج مهدی مختاری حاج محمدرضا محمدزاده حاج کاظم اکبری حاج ابالفضل بختیاری حاج محمدرضا آغاسی حاج حنیف طاهری حاج وحید نادری حاج حسین رضائیان حاج امیر عباسی حاج محمد بیابانی حاج سید علی رضوی حاج سید مهدی هوشی السادات نزارالقطری حاج اسلام میرزایی حاج حسین سازور حاج محسن عرب خالقی حاج صابر خراسانی سید رسول نریمانی محمد جعفری ارسلان کرمانشاهی جبار بذری حاج اکبر مولایی حاج امیر برومند حاج محمدرضا بذری حاج حیدر خمسه حاج حسن حسین خانی حاج حسین عباسی مقدم حاج غلامحسین علیزاده حاج حسین عینی فرد حاج مهدی رعنایی حاج مصطفی روحانی حاج روح الله بهمنی حاج امیر کرمانشاهی حاج میرزای محمدی حاج وحید گلستانی حاج سید امیر حسینی علی فانی حاج سید علی مومنی حاج امین مقدم حاج محمد کمیل حاج محمد حسین حدادیان حاج سعید پاشازاده حاج مقداد پیرحیاتی حاج محمد سهرابی حاج محمد فصولی کربلایی حاج فرهاد محمدی حاج ابوذر بیوکافی حاج سید محمد جوادی حاج سید محمد عاملی حاج وحید یوسفی حاج محمد یزدخواستی حاج مجتبی رمضانی کویتی پور حاج محسن صائمی حاج حسین رستمی مرحوم استاد محمدعلی کریم خانی حاج حسین باشی حاج مهدی وثیق حاج شیخ محمد ناصری سید علی حسینی حاج محمد امانی مرحوم محمدعلی چمنی حاج رضا قنبری حاج عبدالله شیران مرحوم استاد سلیم موذن زاده حاج علی اصغر ارغوان مرحوم حاج فیروز زیرک کار سید حسین قاضی سید مهدی حسینی استاد محسن فرهمند حاج احمد عثنی عشران حاج محمد احمدیان حاج صادق آهنگران حاج اکبر نوربهمنی سیدرضا میرجعفری سیدرضا تحویلدار ایمان کیوانی حاج محمدحسین عطائیان حاج حسن شالبافان حاج محمدصادق عبادی حاج علی عرب حاج علیرضا قزوه حاج آرش پیله وری حاج مهدی تقی خانی حاج یزدان ناصری حاج امیرحسن محمودی حاج حمید دادوندی حاج احمد نیکبختیان حاج امیرحسن سالاروند حاج هاشم سالار حسینی حاج ابراهیم رحیمی حاج محمد صمیمی حاج حمیدرضا قناعتیان حاج محسن عراقی حاج محسن طاهری حاج حسین ستوده حاج مهدی دقیقی حاج حسین رجبیه حاج رحیم ابراهیمی حاج حسین فخری حاج صادق حمزه حاج حسین هوشیار حاج حسین جعفری استاد رائفی پور حاج داوود احمدی نژاد مرحوم مرشد حسین پنجه پور حاج سید محمد حسینی حاج هادی گروسی حاج محمدرضا مختاریان حاج حسن کاشانی حاج وحید جلیلوند حاج حیدر منفرد حاج علی مهدوی نژاد حاج مرتضی امیری اسفندقه حاج حسین خلجی حاج وحید قاسمی حاج سید محمود علوی حاج سعید قانع حاج سید جعفر طباطبائی حاج حسین محمدی فام حاج هادی جان فدا حاج علی علیان حاج صادق کریمی حاج محسن توکلیان حاج محمد قربانخوانی حاج حسن رضا عبداللهی حاج مرشد میرزا مرحوم مرشد میرزا حاج مهدی اقدم نژاد شهید حسین معز غلامی حاج حسین رحمانی حاج علی اکبر سلحشور حاج محمد گرمابدری حاج محمد جواد احمدی حاج احمد اثنی عشران حاج جواد ابوالقاسمی حاج محمد مهدی اسماعیلی حاج محسن حسن زاده حاج اکبر بازوبند آیت الله سید محمدحسن طهرانی مجید رضانژاد محمدجواد توحیدی حاج یدالله محمدی مرحوم سید مهدی احمدی اصفهانی حاج محمود گرجی حاج رضا علی رضایی حاج جواد باقری حاج سید ابراهیم طاهریان حاج مسعود پیرایش حاج محمدرضا نوشه ور حاج حسن بیاتانی حاج علی اکبر زادفرج حاج علی جباری حاج علی کرمی حاج سعید خرازی حاج هادی ملک پور حاج حسن عطایی حاج محمد کریمی حاج محمد رستمی حاج جواد حیدری

حضرت رقيه بنت الحسين (سلام الله عليها) ولادت

حضرت رقيه بنت الحسين (سلام الله عليها) مدح