گل بنفشه به چشمان خویش خواب ندیده
به جز کبود شدن خیر از آفتاب ندیده

نشسته ماه سر ظهر روی نیزه و جز تو
خسوف را احدی زیر آفتاب ندیده

چقدر پای مقاتل نشسته ام که بخوانم
به مجلس آمده زینب ولی شراب ندیده

پس از گذشتن چل روز غصه ات شده این که
شراب دیده حسین و هنوز آب ندیده

تفاوت غم تو با غم رباب در این است
تو داغ فاطمه دیدی ولی رباب ندیده

شکوهمندی و صبرت زبانزد است چونان که
خرابه حال تو را لحظه ای خراب ندیده