گوشه ی خانه ی خود جای به بستر دارد

در سینه ام جز مِهر زینب جا نخواهد شد

بادهای کربلا خاکسترش را پس دهید

امان ز هجر امان از نبودن تو حسین

جان تو رفت روح تو از پیکرم نرفت

بخشیده بر خورشید نور مأمنش را

کربلا کارگاه زینب بود

آه ای صبور قافله ی غم سفر بخیر

حال و هوای کربلا در حال من پیدا بود

جان و دلم فدای تو ای دلبرم ، حسین

کسی محبت خود یا که برملا نکند

بهترین وقت مناجات فقط شب باشد

یکسال میشود که تو هم پر کشیده‌ای

امشب به سبک کرب و بلا گریه می کنیم

زینبم ، اسطوره ام مهر و وفا را

نه هم دمی ، نه مونسی ، نه یار و یاوری

به روی دل، غم و داغ تورا گذاشته ام

وای از دل زینب....... وقت جدایی شد رسیده جان بر لب

یا امام زمان سیدی سرت سلامت

بین دیوار و در یک برادر دادم از دست

کوه صبرم ای خدا غم مکرر دیده ام

ملائک ز نجوای تو نوحه خوان

دختر خانه ی هل اتایم من عزادار آل کسایم

پیغمبر می گرید از داغ زینب

زینب زینب زینب عالم شد عزاخانه رفتی تو به ویرانه

روز ازل شد اینگونه قسمت