خشکی ام رفت و وصل دریا شد

من پنجمین ولی خداوند قادرم

یک طرف کاغذ و یک سو قلمش افتاده

برخیز نگارا که بهار طرب آمد

ماه رجب سلام! که ماه محمّـدی

سرچشمه ی تمامی اندیشه های ناب

دلم پر مى ‏زند امشب براى حضرت باقر

وقت عشق است چشم تر بدهید

کسی که بود شکافندۀ تمام علوم

تو یکسره در چشم لشکر بودی و من نه

هجوم موج بلا را به چشم خود دیدم

غم آمده در عزای تو گریه کند

دل او آشنا با سوختن بود

می سوزد جگر امام مظلوم می گرید بقیع بر باقرالعلوم

خون گریه کن از ماتم من شهر مدینه

زمین گریه کرد و سما گریه کرد منی گریه کرد ، کربلا گریه کرد

السلام ای بهشت برین که غیر غربت به خاطر نداری

امشب میان گریه و لبخند خود گمم

صدای پای ملائک آید به بیت وحی اند به رفت و آمد

هر چه که دارم دارم از امام

نگاه کودکی ات دیده بود قافله را