صدای پای ملائک آید به بیت وحی اند به رفت و آمد

صدای پای ملائک آید
به بیت وحی اند به رفت و آمد
رسد نسیم از بهشت سرمد
دوباره تابید روی محمد
خدا جمالش نموده ظاهر
جمال حق است امام باقر
طلوع چشمش پگاه خورشید
به ظل او شد پناه خورشید
گدای خاکش سپاه خورشید
به نور دستش نگاه خورشید
هزار موسی شده است ناظر
به نور دست امام باقر
حدیث تطهیر بود مقامش
شکافت علم از دُرِ کلامش
رسول خاتم دهد سلامش
از آن صحابی رسد پیامش
سعادتی شد برای جابر
طواف روی امام باقر
امام صادق وَلیِّ داور
چنین ز لبها فشانده گوهر
زنی نباشد ز سبط اکبر
چو جده ی من به رتبه برتر
چو آینه پاک چو آب طاهر
که هست اُمِّ امام باقر
به بازوی او نوشته تقدیر
که شیر ، شیر است اگر چه شد پیر
قلم به دستش به رقص شمشیر
فلک به امرش گر افکند تیر
به فکر خام عدوی فاجر
فکند نُه تیر امام باقر
به کل عالم ولایت از اوست
به هر زبانی حکایت از اوست
به خلق واجب اطاعت از اوست
گدایی از ما کرامت از اوست
به وصف جودش کلام قاصر
جهان گدای امام باقر