آن لب لعل که بوسه ز نبی، خوب گرفت

حال در طشت طلا بوسه از او، چوب گرفت

سرِ بُبریده و آل علی و بزم شراب

صحنه ای بود که صبر از دلِ ایوب گرفت

هر که فریاد کشید، از دو طرف سیلی خورد

هر که افتاد زمین، هدیۀ سرکوب گرفت

خارجی خواندنشان تهمتِ عادی شده بود

رفعِ تهمت ز لبِ قاریِ محبوب گرفت

با تمسخر،وسط آیۀ قرآنِ لبش

ضربه ها بردهنش،دشمنِ مغضوب گرفت

«لَعُبَت هاشمُ وَالمُلک فَلا »را میخواند

مستِ مِی، دورِ سرش جُرعۀ مشروب گرفت

اهلبیتِ پسرِ فاطمه را داد خطاب

دیدی آخر که خدا حق مرا خوب گرفت

دور تا دورِ لبش را پُرِ خون دید رباب

بوسه ای گریه کنان از لبِ مرطوب گرفت

سرخ مویی، به یتیمی، به کنیزی نگریست

شعله بر جان و دلِ دختر محجوب گرفت

جشنشان را به عزا ساخت بدَل دخت حسین

ناله ای کرد که مجلس، همه آشوب گرفت

خطبۀ نایبة الفاطمه غوغا میکرد

کار، در دست، به این شیوۀ مطلوب گرفت

ز سخنرانی سجاد گِره ها وا شد

بزم، شد بزمِ عزا، نالۀ یعقوب گرفت

به اَنابنُ الحَسنِینَش همه را رسوا کرد

آنچه را خصمِ لعین معرکه با چوب گرفت

این رقیه است که حالا سرِ پنجه، به قیام

ابتکار عمل از دشمن مغلوب گرفت

موضوعورود كاروان اسرا به شام و مجلس یزید امام حسین (علیه السلام) ، کربلا و کاروان

گریزمناجات ها و مصیبتهای حضرت زینب بعد از عاشورا حضرت زینب (سلام الله علیها)

شاعرمحمود ژولیده

قالبغزل

سبک پیشنهادیروضه

زبانفارسی