نه روز عید صیام و نه عید قربان است

چه روی داده که شام این‌همه چراغان است

زنان شام همه می‌زنند و می‌رقصند

به هر که می‌نگرم سخت شاد و خندان است

چه روی داده که در دست شامیان سنگ است

مگر سه‌ساله‌ی زهرا به شام مهمان است

میان هلهله‌ها هیجده سر است به نی

به هر سری نگرم مثل ماهِ تابان است

سری به نوک سنان می‌خورد لبش بر هم

عیان زحنجر خشکش صدای قرآن است

نقاب بانویی از گردوخاک و خون سر است

حجاب دخترکی گیسوی پریشان است

سوار ناقه جوانی است در غل و زنجیر

که چشم سلسله بر ساق پاش گریان است

دلا در آتش غم همچو آفتاب بسوز

که سایبان اسیران سر شهیدان است

تن ضعیف و غل و داغ و گردن مجروح

خدای رحم کند آفتاب، سوزان است

هنوز بر لبش آثار تشنگی پیداست

هنوز آب به او، او به آب عطشان است

سر حسین به بالای نیزه قرآن خواند

یکی نگفت که این سر، سرِ مسلمان است

حرامیان ستم‌پیشه! کعب نی نزنید

به کودکی که تنش مثل بید لرزان است

ز دست دختر زهرا طناب باز کنید

که او بر این اسرا یاور و نگهبان است

ز سیل اشک جهان را خراب کن "میثم"

که جای گنج الهی به شام ویران است

موضوعورود كاروان اسرا به شام و مجلس یزید امام حسین (علیه السلام) ، کربلا و کاروان

گریز

شاعرغلامرضا سازگار

قالبغزل

سبک پیشنهادینامشخص

زبانفارسی