در مدینه پرپر شد مصحف ناطق (امام صادق)

در مدینه پرپر شد مصحف ناطق (امام صادق)
جگرش میسوزد چون دشت شقایق(امام صادق)
ملائک در سما      نوحه خوان  در عزا
واویلا   واویلا    واویلا    واویلا
غم روی غم بر دلش میبارد شرر( مانند مادر)
از در خانه اش شد آتش شعله ور( مانند مادر)
بر شیخ الائمه     نوحه گر فاطمه
واویلا
نیمه شب می رود و خون میگرید ماه(بی جرم و گناه)
میبرد قاتل او را سوی قتلگاه (بی جرم و گناه)
رهبر مذهب است     جان او بر لب است
واویلا