ورود/ثبت نام

سامانه اشعار آئینی و مذهبی ایهاالمظلوم

امروز : 17 بهمن 1403 مصادف با ۰۶ شعبان ۱۴۴۶

معصومین و مناسبت ها

ورود/ثبت نام

صفحه اصلی
بهار، می‌شِمُرَد اشک‌های باران را

رضا قاسمی

بهار، می‌شِمُرَد اشک‌های باران را

لینک

https://ayohalmazloom.com/p-380838

بهار، می‌شِمُرَد اشک‌های باران را

هجومِ ضربه‌ی شلاق‌های بوران را

خزانِ سرخِ زمین سبز می‌شود آخر

بهار، می‌رسد و می‌کُشد زمستان را

بهار، هوی مسیحای خاکِ در گور است

به آب می‌سِپُرد خشکی بیابان را

بهار را چه به پاییزهای طولانی ؟!

چقدر صبر کند خشکسالِ هجران را ؟!

به حکمِ داس‌به‌دستان، به مرگ محکوم است

گُلی که زندگی آموخته‌ست، گلدان را

دوباره دستِ خدا را به ریسمان بستند

همان تبار که از پشت، دستِ شیطان را

کبوتری که قفس را هم آسمان می‌دید

همیشه دید در انبوهِ درد، درمان را

چه یوسفی که ندارد هوای آزادی !

چه یوسفی‌ست که پَر داده چاهِ کنعان را !

به آجر آجرِ زندان قیام می‌آموخت

کسی که ریخت، به میدان سجده‌اش جان را

میان دخمه‌ی تاریک، نور پیدا کرد

زنی که آن همه گم کرده بود، ایمان را

اباالرئوف، هرآیینه می‌شکست اما

رها نکرد، دلِ سنگی نگهبان را

اسیر بود، ولی ریسمانِ ایمانش

اسیر کرد، مسلمان و نامسلمان را

هجومِ سیلی جلادهای حیوان‌خو

کبود کرد، تنِ آیه‌های انسان را

به شأن آیه‌ی «اِلّاالمُطَهَّرون» سوگند

که بی‌وضوصفتان می‌زدند قرآن را

دهانِ هر که به تندی به ناسزا وا شد

شکست، روی دلِ زخمی‌اش نمکدان را

شبیه پیکرش آماجِ زخم شد جگرش

به پاره‌ی جگر از بس گذاشت دندان را

به کامِ تشنگی‌اش جامِ اشک می‌نوشاند

به کربلای لبش روضه‌های عطشان را

به پای او غل و زنجیرها اسیر شدند

زمانِ رفتنش آزاد کرد زندان را

سیاه‌چالِ غمِ کاظمین، بالا برد

کتیبه‌های عزای قم و خراسان را

اسیرِ سلسله‌های عراقِ آن دوران

اسیر کرد، دلِ مردمان ایران را

6

0

موضوعشهادت امام موسی ابن جعفر الکاظم (علیه السلام)

گریز

شاعررضا قاسمی

قالبقصیده

سبک پیشنهادینامشخص

زبانفارسی

اشعار مرتبط با این شعر و مناسبت