ای ماه نیزه و خورشید کاروان

ای ماه نیزه و خورشید کاروان
بر محملم شدی با سر تو سایبان
ای جان من شدم بعد از تو نیمه جان
تا همسفر شدم با شمر و با سنان
ای حسینم ای حسینم ای ضیای هر دو عینم
ای گیسویت رها در پنجه ی نسیم
قرآن بخوان بگو از "کهف" و از "رقیم"
آه ای هلال من قربان روی تو
خاکستری چرا گردیده موی تو
ای حسینم......
زد این فراق تو آتش به خرمنم
نیزه نشین تو و محمل نشین منم
بعد از تو گشته است روزم زغصه شام
پرده نشین کجا رفتن به بزم عام
ای حسینم.......