پر زده یک کبوتر به سوی قتلگاهش

پر زده یک کبوتر به سوی قتلگاهش
از حرم تا به مقتل رسیده سوز آهش
آسمان و زمین غرق محن شد
دشت و صحرا پر از بوی حسن شد
آه و وایلتا ، آه و واویلا(2)
آمده زیر باران سنگ و نیزه و تیر
دست خود را نموده سپر در پیش شمشیر
می زند عمه اش بر سر و سینه
کربلا پر شد از بوی مدینه
آه و وایلتا ، آه و واویلا(2)
بعد قاسم شهادت هماره آرزویش
دست و پای میزند روی سینه عمویش
کربلا در غمش ماتم سرا شد
پیش چشم عمو سرش جدا شد
آه و وایلتا ، آه و واویلا