غارت زده منم که مثل تو دادم از دست

غارت زده منم که
مثل تو دادم از دست
آیینه ام شکسته است  واویلا واویلا
غارت زده منم که
تیر از تنت کشیدم
جسمت را پاره دیدم   واویلا واویلا
ای جمالت   یادگار از حسن
ماتم او     تازه شد بهر من
وامصیبت   ای یتیم حسن
بی زره بودن تو
در میدان دردسر شد
جسمت پاشیده تر شد  واویلا واویلا
در خون به آرزویت
می رسیدی مبارک
قد کشیدی  مبارک   واویلا واویلا
کن مدارا    با من دلغمین
پیش چشمم   پا مکش بر زمین
وامصیبت    ای یتیم حسن
پریشانم که افتاد
گیسویت دست قاتل
ناله کشیدم از دل   واویلا واویلا
چه کرده نعل تازه
با گلبرگ تن تو
جسم بی جوشن تو   واویلا واویلا
پیش دشمن    اشک من شد جاری
وای من با     این امانت داری
وا مصیبت   ای یتیم حسن