شد ز بسیاری غم خون دل غم پرور ما

داد ما گیرد از این قوم جفا داور ما

هر کسی را به جهان یاری و غم خواری هست

نیست جز آه جگر سوز کسی یاور ما

ای خوش آن روز که گشتیم چو بر ناقه سوار

بود قاسم طرفی و از طرفی اکبر ما

ما زنان بی کس و بی مونس و از کین کشتند

قوم بی‌شرم و حیا اکبر ما اصغر ما

لب ما خشک ز بی‌آبی و یک تن زین قوم

ندهد آب به ما غیر دو چشم تر ما

ز سنان بر سر ما سرو روان سایه فکند

سایه‌ای نیست جز از سایه او بر سر ما

نان ما خون جگر آب روان اشک بصر

متکا خشت ره و خاک سیه بستر ما

جودیا قوم دنی بین که حسین را کشتند

باز گفتند بود جد تو پیغمبر ما

موضوعمناجات ها و مصیبتهای حضرت زینب بعد از عاشورا حضرت زینب (سلام الله علیها)

گریز

شاعرعبدالجواد جودی خراسانی

قالبغزل

سبک پیشنهادینوحه

زبانفارسی