آسمان را آه جان سوزت زپا انداخته

مادرت را باز در هول و ولا انداخته

کاری از دست طبیبان بر نمی آید غریب

برکنار بستر تو مرگ جا انداخته

پوستی براستخوان داری به زهرا رفته ای

خون دل خوردن تو را از اشتها انداخته

رفته رفته حجره ات گودال سرخی می شود

زهر لبهای تو را از ربنا انداخته

تشنگی بی رحم تر از نیزه ی زیر گلوست

تارهای صوتی ات را از صدا انداخته

جام می شرمنده ی اندوه چشمانت شده

ماجرا را گردن شام بلا انداخته

موضوعشهادت امام هادی (علیه السلام)

گریزورود كاروان اسرا به شام و مجلس یزید امام حسین (علیه السلام) ، کربلا و کاروان

شاعروحید قاسمی

قالبغزل

سبک پیشنهادیروضه,واحد

زبانفارسی