منم آن گناهکاری، که به سوی تو دوان است

تویی آن بزرگواری، که کریم و مهربان است

تو همیشه در فرازی، تویی آن گدا نوازی

که در اوج بی نیازی، نگران بندگان است

به شب سیاه نوری، برسان پُلِ عبوری

که دلم برای دوری، ز گناه نا توان است

تو اگر مرا برانی در دیگری نکوبم

که به غیر از آستانت، همه جا پر از زیان است

همه عمر جز تو یارب! چه کسی رفیق من بود؟

تو امان من نباشی! چه کسی مرا امان است؟

تو خدای مرتضایی، که همیشه با وفایی

به گدای بی نوایی، که ضعیف و ناتوان است

برو ای گدای مسکین در خانه علی زن

که امیر با خدا در نجفش هم آشیان است

بگذار جای کعبه، سر خود به پای حیدر

تو اگر بهشت خواهی، نجفِ علی جنان است

خوشم اینکه خاک پای پسر ابوترابم

همه عمر سایبانم علم حسین جان است

به فدای آن شهیدی که نخورد آب و جان داد

ز غمش هنوز زهرا، شب جمعه روضه خوان است

پسرم به تو جفا شد سرت از قفا جدا شد

اثرات خنجر شمر روی حنجرت عیان است

پسرم مگر به دشمن تو به غیر حق چه گفتی؟

که جواب حرف حقت، نوک نیزه سنان است

پسرم کسی در عالم کفن تو را ندارد

کفن تو خاک بوده، کفن تو بیکران است

به خدا عطش دلیلِ ترک لبت نبوده

ترک لبت برای ضربات خیزران است

نگرانی ات برای دل خواهرت چنان بود

که هنوز هم نگاهت سوی خیمه زنان است

موضوعمناجات با مناجات با خدا

گریزعاشورا امام حسین (علیه السلام) ، کربلا و کاروان | ورود كاروان اسرا به شام و مجلس یزید امام حسین (علیه السلام) ، کربلا و کاروان | عصر عاشورا، شام غریبان و اسارت کاروان امام حسین (علیه السلام) ، کربلا و کاروان

شاعرعلی ذوالقدر

قالبغزل

سبک پیشنهادیمناجات

زبانفارسی