دل بده تا که جان دهند ترا

دل بده تا که جان دهند ترا
گریه کن تا امان دهند ترا

سنگ دل را نصیب نیست زروح
آب شو تا روان دهند ترا

بی نشان باش و قبله ی همه شو
تا هزاران نشان دهند ترا

عاجز مدح باش و مدح بگو
لال شو تا زبان دهند ترا

گر معلم ترا قبول کند
نمره ی بی امتحان دهند ترا

طفل لب تشنه می کند گریه
تشنه شو تا فغان دهند ترا

در دل جمع باش و تنها باش
تا به توبه زمان دهند ترا

رو مکن سرّ خویش با همه کس
تا امان زین و آن دهند ترا

دست از دامن سرشک مکش
تا در این آب، نان دهند ترا