شب شده ای خدا تا سحر شب زنده دارم

شب شده ای خدا تا سحر شب زنده دارم
گرید از چشم گریان من طناب دارم
ای نسیم سحر ، گو با امامم
بشنو از کوفه ، آخرین سلامم
یاحسین یاحسین میا به کوفه(2)
بسته بال و پرم از یسار و از یمین شد
از روی بام کوفه تنم نقش زمین شد
پیکرم را به هر سویی کشیدند
همچو بسمل ز جسمم سر بریدند
یاحسین یاحسین میا به کوفه(2)
ای سفر کرده تو زیب دامان رسولی
از تو مهمان نوازی شود خانه ی خولی
ای که رخسار تو آیات نور است
کی سزاوار تو کنج تنور است
یاحسین یاحسین میا به کوفه