روایت است که چون دختر رسول زمن

پرید طایر روحش ز شاخسار بدن

ز داغ درد و غم و محنت و مشقت او

فتاد در حرم خاص کبریا شیون

ز جن و انس برآمد فغان چو زد به میان

به غسل دادن او شاه انس و جان دامن

چو دید چشم علی پهلوی شکسته‌ی او

ز غم به‌سان قبا چاک کرد پیراهن

ز بهر مادرش ام المصیبه زینب زار

کفن برید و به زاری نمودش اندر تن

چون رعد اهل حرم جمله در فغان و خروش

چو آه برق شرربار جمله در خرمن

به روی آن تن پیچیده در کفن حسنین

شدند از دو طرف گرم ناله و شیون

همین‌که صوت حسن شد بلند از دل ریش

همین‌که اشک حسین شد ز دیده در دامن

به خویش آن تن پیچیده در کفن پیچید

چنان‌که یکسره بگسیخت تار و پود کفن

دو دست خویش برون از کفن نمود و نمود

دو نور دیده خود را حمایل گردن

ولی دریغ که این هر دو نخل نورس او

ز کین شدند گرفتار یک جهان دشمن

ز راه کین حسنش را ز سوده‌ی الماس

هزار پاره جگر ریخت در میان لگن

کنار نهر ز تیغ جفا حسینش را

برید سر ز قفا تشنه شمر ذی الجوشن

به‌غیر خاک نکردش دگر کسی کافور

به‌غیر خون تن او را کسی نکرد کفن

کسی به بر نگرفتش به غیر سم ستور

ز خاک کس نگرفتی سرش بجز دشمن

ز بعد قتل نبودی ز کربلا تا شام

به دستگیری اطفال او به غیر رسن

دریغ و آه که پروردگان زهرا را

به شام گوشه‌ی مطبخ خرابه شد مسکن

نکرد جانب جودی کسی گذر که ندید

سرش به زانوی ماتم دلش به رنج و محن

موضوعغسل دادن و تدفین و بعد حضرت زهرا (سلام الله علیها)

گریزشهادت امام حسن مجتبی (علیه السلام) | قتلگاه امام حسین (علیه السلام) ، کربلا و کاروان | عصر عاشورا، شام غریبان و اسارت کاروان امام حسین (علیه السلام) ، کربلا و کاروان

شاعرعبدالجواد جودی خراسانی

قالبغزل

سبک پیشنهادیروضه

زبانفارسی