در غروب گرفته‌ی پاییز...

آمد اینجا که محشرى باشد

محملت خوش خرام می آمد

از غم هجر رضا جزدیدگان ترنداشت

با همه عزت و مقام آمد

تویی که بر باده ی فیض ، واسط کبریا شدی

خورشید ولایت ز تو تابان شده باشد

خدا پوشانده بر آن قد و بالا رخت ایمان را

ای رئوفه که در تمام سفر

آمدی و حق بده چشمان ما حیران شود

مژده دهید باغ را، چون برکات میرسد

سوی قم از مدینه یار آمد

اومدی پاییزمون بهار بشه

دارد مسیح ما میاید دیگر از راه

تا کویرِ قم سراغ از ساحتِ دریا گرفت

قم شد مسیر ِ آخرم الحمدلله

این نغمه‌ها از عالم بالا می‌آید

ای دختر و خواهر ولایت

او که آمد همه پروانه‌ی یک شمع شدند

تاجی از آفتاب سر قم گذاشتند

محملت با وقار می آمد

آمدی و بهشت را با خود به دل این کویر آوردی

هم زمزمه‌ی سبز بهاران با تو

آئینه توحید به قم می آید

اهل ولا مژده رسید عطر بهاران

سال‌ها شهر در اعماق سیاهی سخت است