خورشید ، سر به زیر عبایی ز ابر برد

خورشید ، سر به زیر عبایی ز ابر برد
اینگونه از حدیث کسا ارث صبر برد
دریا، ز باد فتنه ،به خود موج می گرفت
آن موج  را به ساحل  آرام قبر  برد
چشم گهر فشان یتیمش ، گواه بود
او را  عدو  ز شهر پیمبر ، به جبر  برد
آن روز، هر زنی ،که شنید از خزان باغ
یک شاخه تسلیت به عزایی ستبر برد
آشوب در تمامی ذرات عالم است
خورشید سر به زیر عبایی ز ابر برد