مراست یک سخن ای کوفیان سنگین‌دل

اگر ز راه ترحم به من جواب دهید

شکافتید سرم را و من نمی‌گویم

که مرهمی به حسین از ره ثواب دهید

سرم به روی تراب و نگویم این‌که چرا

مکان تراب به فرزند بوتراب دهید

ز داغ اکبر اگر سوختم نمی‌گویم

کجا رواست مرا بیش ازین عذاب دهید

اگرچه از اثر آفتاب جانم سوخت

نگویم آن‌که نجاتم ز آفتاب دهید

ولی در این دم آخر ز تشنگی مردم

مرا برای خدا یک دو جرعه آب دهید

جزای جودی ازاین‌پس توان به دهر دهید

بر این رثا صله‌اش را صف حساب دهید

موضوععاشورا امام حسین (علیه السلام) ، کربلا و کاروان

گریزقتلگاه امام حسین (علیه السلام) ، کربلا و کاروان

شاعرعبدالجواد جودی خراسانی

قالبغزل

سبک پیشنهادینوحه

زبانفارسی