فلک آن روز که این طرح تقاضا می‌ریخت

کاش یکباره ز هم عقد ثریا می‌ریخت

اندر آن دم که لب شط ز مژه خون می‌ریخت

کاش اندر لب کوثر بر طوبا می‌ریخت

سرت آن روز که چون میوه شد آویز درخت

کاش بار و بر هستی همه یکجا می‌ریخت

دوخت بر سینه تو تیر چو عبداله را

در فلک کاشت ز هم هیئت جوزا می‌ریخت

کاش روزی که شدی زورق او طوفانی

آنچه در کشتی ایجاد به دریا می‌ریخت

ز غم زاده زهرا ز ازل در ساغر

زهره را زهر الم کاش به مینا می‌ریخت

کاش اندر عوض روح قضا زین ماتم

خاک در کالبد آدم و حوا می‌ریخت

اندر آن دم که سرش زیب سنان کرد سنان

کاشکی عالم امکان همه از پا می‌ریخت

جگر آسیه و مریم از این غم خون شد

نه همین خون دل از دیده زهرا می‌ریخت

جودی ای شاه به یاد لب خشکیده تو

چشمه چشم به هم می‌زد و دریا می‌ریخت

موضوععاشورا امام حسین (علیه السلام) ، کربلا و کاروان

گریز

شاعرعبدالجواد جودی خراسانی

قالبغزل

سبک پیشنهادینوحه

زبانفارسی