عرش را با ماه و با خورشید روشن کرده اند

آسمانی ها لباس نور بر تن کرده اند

عالم افلاک را گلزار و گلشن کرده اند

با حریرِ ابرها راهی معیّن کرده اند

شد خدا بانی و عاقد حضرت پیغمبر است

لحظۀ پیوستن نادعلی و کوثر است

سر به زیر و عشق دارد در نگاهش انعکاس

با وقاری فاطمی، محجوب! با احساسِ خاص

می درخشد بر سرش یک تاج گل از جنس یاس

کوری چشمانِ بدخواهان بخوان توحید و ناس

گفت پیغمبر برای من همین شد افتخار

لافتی الّا علی لا سیف الّا ذوالفقار

زیر لب میگفت زهرا : هست همتایم علی

شد ولیُ ألله و یار هر دو دنیایم علی

قامتش ألله اکبر دارد آقایم علی

رخت دامادی چه می آید به مولایم علی

خواند أنکحتُ و زوّجتُ پیمبر خطبه را

حضرت زهرا بلی را گفت به شیرخدا

لحظۀ دیدار بود و عشق، نابِ ناب شد

دست پیغمبر وساطت کرد و فتح الباب شد

مصحف و نهج البلاغه عاشق و بیتاب شد

قندِ عالم در دلِ زهرا و حیدر آب شد

دست در دست هم آوردند و شد حبل المتین

حضرتِ أمّ أبیها با أمیرالمؤمنین

در زمین پیچید عطر عود و اسپند و گلاب

در نخستین لحظۀ پیوند غیرت با حجاب

چشم زهرا خیره شد بر چشم های بوتراب

شد جهازش آینه، مهریه اش قران و آب

دست خالی آمدم! آمد خدا عیدی به دست

یک نخ از چادر عروسش را بگیرم کافی است!

موضوعازدواج | ازدواج امیرالمومنین علی (علیه السلام) | حضرت زهرا (سلام الله علیها)

گریزمدح امیرالمومنین علی (علیه السلام)

شاعرمرضیه عاطفی

قالبمربع ترکیب

سبک پیشنهادیمدح

زبانفارسی