شنیدم کنج غربت گریه کردی

شنیدم کنج غربت گریه کردی
روایت در روایت گریه کردی
مرا در تیرگی هربار دیدی
برای من دورکعت گریه کردی

دل ما شد پریشان در هوایت
هوا خواه نسیم سامرایت
به پا خیز ای بزرگ آفرینش
که برخیزد همه عالم به پایت

یقین دارم که باران خواهد آمد
به استقبال چشمت باید آمد
خوش آن روزی که از دیوار کعبه
ندا آید که مهدی آمد، آمد

تورا حس کرده ایم ای نور مستور
که می تابد به ما گرمایت از دور
اگر در نیمهء شعبان بیایی
جهانم می شود نورٌ علی نور

برای ما نگاهت آفتاب است
چراغان کردن دنیا ثواب است
دعا کردم بیایی زیر باران
دعا در زیر باران مستجاب است