خبر از معطلی ات بر سر بازار نبود

تویی که بر باده ی فیض ، واسط کبریا شدی

خورشید ولایت ز تو تابان شده باشد

خدا پوشانده بر آن قد و بالا رخت ایمان را

ای رئوفه که در تمام سفر

آمدی و حق بده چشمان ما حیران شود

مژده دهید باغ را، چون برکات میرسد

سوی قم از مدینه یار آمد

اومدی پاییزمون بهار بشه

دارد مسیح ما میاید دیگر از راه

تا کویرِ قم سراغ از ساحتِ دریا گرفت

قم شد مسیر ِ آخرم الحمدلله

در غروب گرفته‌ی پاییز...

این نغمه‌ها از عالم بالا می‌آید

ای دختر و خواهر ولایت

او که آمد همه پروانه‌ی یک شمع شدند

تاجی از آفتاب سر قم گذاشتند

محملت با وقار می آمد

غمی میان دل خسته ام شرر دارد

روی قبرم بنویسید که خواهر بودم

آمدی و بهشت را با خود به دل این کویر آوردی

هم زمزمه‌ی سبز بهاران با تو

آئینه توحید به قم می آید

ای سایه ی بالاسر خواهر، برادر

اهل ولا مژده رسید عطر بهاران

سال‌ها شهر در اعماق سیاهی سخت است