بسکه خونبار است چشم خامه ام

شنیدستم که شاه عشقبازان

الحق نماز آن به در بی نیاز کرد

دخترت خیلی بی تابه بابا

نگات کردم صورتمو به سمت قتلگات کردم

دم ما نوحه است و آه روضه است

سیدی ماکو مثلک الغریب شاه بی لشکر از نفس فتاد

غریب گیر آوردنت یه لحظه کن بمن نگاه

پاشو بریم حرم ، نداره رحمی دشمنت

سلامُ الله علی الاَجسادِ العُریان

جای پدر بود بر تو نگاه من آغوشت ای عمو باشد پناه من

جای پدر هست خالی کنارم بر سینه ی تو جان می سپارم

از خیمه طفلی آمد به گودال

یوسف مجتبی رفت با ناله سمت گودال

از خیمه تا قلب دشمن پر گشته از عطر حسن

پر زده یک کبوتر به سوی قتلگاهش

خیمه ها سر به سر شد پریشان

زمین کربلا داشت فغان و ناله چون نی

از خیمه تا مقتل دویده این طفل

تو خورشید خیمه ها و زینت هفت آسمانی

کل عین باکیه یوم القیامه الا عین بکت

گفتیم با هم باشیم شریک غم چی شد

خبر داری از آه حسرت من؟

برادر تشت خون را لاله باران کرد یادم هست

با اشک‌هاش دفتر خود را نمور کرد

باز این چه شورش است که در خلق عالم است