قامت مرثیه شد دال خدا رحم کند

قامت مرثیه شد دال خدا رحم کند
شمر آمد سوی گودال خدا رحم کند
قلب صیاد نمی سوخت، که در خون می زد
صید لب تشنه پر و بال خدا رحم کند
خواهری آمده در لحظه ی جان دادن ، وای
مادری هست به دنبال خدا رحم کند
چشم وا کرد...چرا سینه ی او سنگین شد؟
چشم او رفت چو از حال خدا رحم کند
قلب پیغمبر اگر پاره شود نیست عجب
قلب قرآن شده پامال خدا رحم کند
خیمه ها سوخت ، دل فاطمه هم سوخت ولی
سوخت چون دامن اطفال خدا رحم کند