عبا به روی سر خود کشید و هِی اُفتاد

همینکه زهر، جگر را درید و هِی اُفتاد

سرِ مبارک و چشمان تار و سنگِ مسیر

میانِ راه زمین را ندید و هِی اُفتاد

چه کرده با جگرش زهر، مادرش می‌دید

چگونه تا درِ حجره رسید و هِی اُفتاد

گرفته بود اباصلت از بغلهایش

نشست و پاشُد و آهی کشید و هِی اُفتاد

برای زهر نه در کوچه یادِ مادر بود

صدای ناله‌ی زهرا شنید و هِی اُفتاد

گذاشت دست به در ، میخِ شعله‌ور را دید

گذاشت دست به پهلو خمید و هِی اُفتاد

رضا نبود، حسن بود و پاره‌های جگر

به خاک، خون زِ لبانش چکید هِی اُفتاد

به یادِ روضه‌ی یابن الشبیب و یادِ سر و

لباس کهنه و آنکه برید و ... هِی اُفتاد

زِ خیمه تا به بلندی، زِ تل سویِ گودال

چقدر عمه‌ی ما هِی دوید و هِی اُفتاد

نکرد رحم حرامی به طفلِ بی بابا

که پابرهنه دوید و بُرید و هِی اُفتاد

به من دهید که سر را برایتان ببَرم

شما که هِی نوکِ نیزه زدید و هِی اُفتاد

موضوعشهادت امام رضا (علیه السلام)

گریزهجوم به خانه ، شهادت و حضرت محسن حضرت زهرا (سلام الله علیها) | ماجرای کوچه (فدک) حضرت زهرا (سلام الله علیها) | شهادت امام حسن مجتبی (علیه السلام) | قتلگاه امام حسین (علیه السلام) ، کربلا و کاروان

شاعرحسن لطفی

قالبغزل

سبک پیشنهادیروضه

زبانفارسی