متن شعر و اشعار ورود كاروان اسرا به شام و مجلس یزید بهمراه صوت سبک و گریز اشعار

0

1

ای هند دمی تو باش خاموش

بر حرف کنیزکان مده گوش

در بزم یزید دیده بگشا

بنگر که قیامت است برپا

امروز نه روز نامرادی است

هنگام سرور و عیش و شادی است

بربند لب و نما نظاره

بر چنگ و دف و نی و نقاره

بنگر به یزید کاندر ایوان

بر تخت نشسته شاد و خندان

هر طایفه بین که دسته‌دسته

بر کرسی زر همه نشسته

هرکس که بخواهد آب نوشد

اندر عوضش شراب نوشد

ای هند دمی نما نگاهی

بنگر به اساس پادشاهی

بگشا نظر ای بلند اختر

یک لحظه بپای تخت بنگر

تا آن‌چه ندیده‌ای ببینی

از باغ طرب گلی بچینی

استاده میان خلق حیران

بین جمع زنانه مو پریشان

ناگاه نگاه هند نالان

افتاد به جانب اسیران

دید آن که ستاده عده‌ای زن

در مجمع عام گرم شیون

از جسم همه برون شده روح

از آبله پای جمله مجروح

بازوی همه ز پشت‌بسته

اعضای همه به‌هم شکسته

هر لحظه چو آن علیل بیمار

بنشست ز ضعف با دل زار

گفتند به او گروه خون‌ریز

منشین به بر امیر برخیز

ناگاه نگاه هند نا شاد

بر طشت زر و سر شه افتاد

پیرامون طشت زر سری چند

در خرمن ماه اختری چند

در دست یزید شوم ابتر

شمشیر بدید پر ز جوهر

با تیغ جفا به سرفرازی

می‌کرد به رأس شاه بازی

زین جور و جفای آن بداختر

ناگاه به گردش آمد آن سر

لعل لب او چو غنچه بشکفت

با او به زبان حال می‌گفت

کای ظالم زشت شوم کافر

من با تو چه کردم ای ستمگر

گاهی طلبی تو در حضورم

گاهی فکنی تو در تنورم

گه بر سر نی خلایق شام

سنگم بزنند از در و بام

داده به لبی که فاطمه شیر

آزرده کنی ز ضرب شمشیر

گیرم نه عزیز کردگارم

بر زعم شما گناهکارم

این میوه قلب من چه کرده

این بسته در رسن چه کرده

این جمع زنان مو پریشان

کاندربر تو ستاد نالان

نور دل و دیده‌ی رسولند

پرورده دامن بتولند

زینب که برابرت ستاده

دل در ره عشق من نهاده

خاتون خیام عصمت است این

بانوی سرای عفت است این

آن سر چو فزود در تکلم

افتاد یزید در توهم

شد روز به پیش چشم او شب

می‌خواست خموش سازد آن لب

پیچید به خویش و لب بیفشرد

دستش سوی چوب خیزران برد

برداشت ز قهر چوب و آنگاه

آورد فرود بر لب شاه

زینب چو در آن میان آشوب

بشنید صدای ضربت چوب

از آتش غم به شور و غوغا

بر جست ز جا سپندآسا

گفتا به یزید کای ستمگر

زد بوسه بر این لبان پیامبر

این نور دو چشم شاه بطحاست

این نوگل بوستان زهراست

این سر که فروغ عالمین است

لب تشنه کربلا حسین است

بشنید چو هند نام زینب

در شام چو دید شام زینب

بی‌پرده ز پرده سر برون کرد

بر سر زد و خویش را نگون کرد

افتاد به خاک پای زینب

در ناله شد از برای زینب

گفتا به فدایت این چه حال است

این واقعه خواب یا خیال است

ای اختر آسمان عصمت

وی گوهر دودمان عصمت

ای‌کاش بدم ز دیده نومید

تا دیده ترا چنین نمی‌دید

چون دید یزید ماجرا را

افکند به دوش او عبا را

کی هند مرا ز کار بی‌جا

کردی تو میان خلق رسوا

گفتا به جواب ای ستمگر

رسوای خدایی و پیمبر

زینب که خدای را عزیز است

مریم بر مادرش کنیز است

آورده ای از چه ای ستم گر

در مجلس عام دخت حیدر

با این عمل ای سیاه اعمال

خواهی که نکو بود ترا حال

جودی چو به صفحه این رقم زد

بر لوح شراره از قلم زد

موضوعورود كاروان اسرا به شام و مجلس یزید امام حسین (علیه السلام) ، کربلا و کاروان

گریزمناجات ها و مصیبتهای حضرت زینب بعد از عاشورا حضرت زینب (سلام الله علیها)

شاعرعبدالجواد جودی خراسانی

قالبمثنوی

سبک پیشنهادیروضه

زبانفارسی

0

3

برای بردنشان سوی بارگاه یزید

چو در خرابه رسیدند ظالمان پلید

یکی عمامه سجاد را ز فرق ربود

رخ سکینه ز سیلی یکی نمود کبود

یکی بسان اجل تاخت بر سر زینب

ز سر کشید یکی کهنه معجر زینب

یکی به شانه کلثوم تازیانه زدی

رقیه را دگری کعب نی به شانه زدی

عروس را یکی اندر طناب بازو بست

تن چو موی وی آن تیره روز بدخو بست

گشاده ظالمی آنگاه بر تعدی دست

ز کینه ده تن ایشان به یک طناب ببست

تمام را چو به یک ریسمان ز کین بستند

کشان کشان سوی بزم یزید آوردند

ولی به یک کشش ریسمان بهر معبر

تمامشان بفتادند روی یکدیگر

عمارتی که در آن بود جای آن غدار

گشاده بود در او هفت در جهنم دار

ز هر دری که گذشتند آل پیغمبر

زدند کعب نی و سنگ و چوبشان بر سر

رسید بر در هفتم چو زینب افکار

نشست روی زمین با دو دیده خونبار

بگفت زین عبادش که ای کشیده تعب

چه روی داده که جان ببینمت رسیده به لب

جواب گفت که ای نور دیدگان ترم

زمن مپرس که از چیست نوحه گرم

گشای چشم به بزم یزید کافر بین

به هر کناره بپا شور روز محشر بین

ببین به کرسی و کرسی نشین این محمل

ببین به خلق تماشائی اندر این منزل

سر برهنه چسان من به بزم عام روم

چسان مقابل این زاده حرام روم

چگونه روی نمایم به این پریشانی

به مجلسی که یهود است و گبر و نصرانی

چسان روم سوی بزمی که خلق با دل شاد

به هم کنند ز قتل حسین مبارک باد

چسان به بارگهی رو کنم من مضطر

که نیست بر در و بامش به جز تماشاگر

جهان به دیده جودی از این الم شب شد

که آستین به رخ آخر حجاب زینب شد

موضوعورود كاروان اسرا به شام و مجلس یزید امام حسین (علیه السلام) ، کربلا و کاروان

گریزمناجات ها و مصیبتهای حضرت زینب بعد از عاشورا حضرت زینب (سلام الله علیها)
عصر عاشورا، شام غریبان و اسارت کاروان امام حسین (علیه السلام) ، کربلا و کاروان

شاعرعبدالجواد جودی خراسانی

قالبمثنوی

سبک پیشنهادیروضه

زبانفارسی

0

2

از خرابه تا به بزم آن لعین راهی نبود

شد در آن اندک ره از چه شانه طفلان کبود

وجه آن چار است و مطلب خالی از این چار نیست

لیکن آن کو تاب آرد علت آن چار چیست

وجه اول آن‌که بودند اهل‌بیت ناتوان

جملگی بازو به بازو بسته بر یک ریسمان

وجه دوم آن‌که از بی قوتی در آن دیار

جملگی را قوت از پا رفته بود از دست‌کار

وجه سوم آن‌که از طعنه رقیب و نیش خار

پای ایشان بود مجروح و دل ایشان فکار

وجه چارم آن‌که بودش هفت در آن بارگاه

هر دری را حاجبی چند از گروه دین تباه

آل طاها را به هر در چون اسیر زنگ‌بار

سنگ‌باران می‌نمودند از یمین و از یسار

آه از آن ساعت که زینب با دل زار و حزین

بردر هفتم رسید و دید بزم آن لعین

چارصد کرسی نشین بر کرسی زر یک طرف

چنگ و عود و بربط و مینا و ساغر یک طرف

ز ازدحام خلق در آن بزم عام پرز شور

بسته بود از هر طرف بر بی کسان راه عبور

زینب مظلومه از غم جامه جان چاک کرد

روی خود با ناله سوی سید لولاک کرد

گفت یا جدا بسوی زینب اطهر نگر

مبتلا او را به دست فرقه‌ی کافر نگر

من کجا و ناقه عریان کجا بازار شام

من کجا جور یزید دون کجا و بزم عام

بود زینب در فغان کامد غلامی از یزید

ریسمان بازویش بگرفت و در مجلس کشید

جودی اندر تخت زر هر دم یزید بد شعار

گه نظر سوی یمین می‌کرد و گه سوی یسار

موضوعورود كاروان اسرا به شام و مجلس یزید امام حسین (علیه السلام) ، کربلا و کاروان

گریزمناجات ها و مصیبتهای حضرت زینب بعد از عاشورا حضرت زینب (سلام الله علیها)

شاعرعبدالجواد جودی خراسانی

قالبمثنوی

سبک پیشنهادیروضه

زبانفارسی

0

2

این فاطمه را شب عروسی

جا بود به تخت آبنوسی

آن فاطمه حجله اش سیه بود

چشمش به میان قتلگه بود

این فاطمه روی ناقه خندان

اصحاب به‌ دور او ثناخوان

آن فاطمه با دو چشم گریان

بنشست به ناقه‌های عریان

این فاطمه را به خاطر شاد

بردند به بزم عیش داماد

آن فاطمه را به حالت زار

بردند به شام چشم خون‌بار

این فاطمه را به بزم حیدر

برداشت نقاب اگر پیمبر

آن فاطمه را گروه بی‌دین

بردند ز فرق معجر از کین

این فاطمه را فلک به پابوس

خور مشعله بود و ماه فانوس

آن فاطمه را دو دیده تر بود

پیش رخ او سر پدر بود

این فاطمه را ز عز و تمکین

بودیش چهار هزار کابین

آن فاطمه را به آه‌ و زاری

صد نهر ز دیده بود جاری

این فاطمه داشت با رخ ماه

چون فضه یکی کنیز همراه

آن فاطمه را ز بی تمیزی

خواهش کردند بر کنیزی

جودی بگذار شرح این غم

این عیش نبود بود ماتم

موضوععصر عاشورا، شام غریبان و اسارت کاروان امام حسین (علیه السلام) ، کربلا و کاروان
ورود كاروان اسرا به شام و مجلس یزید امام حسین (علیه السلام) ، کربلا و کاروان

گریزازدواج حضرت زهرا (سلام الله علیها)

شاعرعبدالجواد جودی خراسانی

قالبمثنوی

سبک پیشنهادیزبانحال

زبانفارسی

0

4

ای آفتاب برج شرف کز ازل بود

در زیر سایه علمت چرخ آبنوس

شاها تویی که هر سحر از خاور آفتاب

ساید بر آستان تو سر بهر پای بوس

تو تشنه جان سپردی وزین داغ تا به حشر

ما را دلیست پر غم و جانیست پر فسوس

آه از دمی که اهل حریمت ز کین شدند

داخل به شام با دف و چنگ و رباب و کوس

آل رسول همچو اسیران زنگبار

نظاره‌گر فرنگی و نصرانی و مجوس

کرد آن نظاره به تندی به عابدین

کرد این اشاره بهر کنیزی به نو عروس

بود ایستاده حضرت سجاد پای تخت

مسند یزید را به روی تخت سندروس

داد از دمی که چوب گرفت آن لعین و زد

بر آن لبی که داد پیامبر هزار بوس

جودی رسید مرگ و به پایان رسید عمر

خوش آنکه رو کنی به سوی کربلا ز طوس

موضوعورود كاروان اسرا به شام و مجلس یزید امام حسین (علیه السلام) ، کربلا و کاروان

گریز

شاعرعبدالجواد جودی خراسانی

قالبغزل

سبک پیشنهادیمدح و مرثیه

زبانفارسی

0

11

کای باب دَهر از چه چنین بی حساب بود

کز بهرِ کشتنِ تو به عدا شتاب بود

اِی سایهء خدا بچه تقصیر بعدِ قتل

عریان سه روز نعشِ تو در آفتاب بود

نهرِ فرات ارثِ تو ای تشنه لب نبود

یا کشتن تو با لب عطشان ثواب بود

این غم کُشد مرا که تو عطشان شدی شهید

با آن که پیشِ روی تو دریای آب بود

ما را پس از تو همچو اَسیرانِ زنگبار

از کوفه تا به شام به گردن طناب بود

اندر میانِ جمع به بازارهای شام

ما را به چهره موی پریشان نقاب بود

‌بردند دل شکسته زنان را به بزمِ عام

این در کدام دین و کدامین کتاب بود

در پیش روی اهلِ حرم جام ها پُر آب

از سوزِ تشنگی جگرِ ما کباب بود

بیدار بود دیدهء پروین و چشم من

هر نیمه شب که دیدهء مردم بخواب بود

زین بیش گر جفا رودم در وفای تو

ما را رضا بر اوست که باشد رضای تو

موضوعورود كاروان اسرا به شام و مجلس یزید امام حسین (علیه السلام) ، کربلا و کاروان

گریز

شاعرعبدالجواد جودی خراسانی

قالبغزل

سبک پیشنهادیزبانحال

زبانفارسی

0

8

روزی که جای آلِ پیمبر به شام شد

روزِ جهان به دیدهء اَحباب شام شد

پیمانه پُر زِ زَهرِ اَلم شد بر اهلِ بیت

بر اهلِ شام بادهء عشرت به جام شد

بهرِ نظارهء حرمِ خاصِ مُصطفی

از مرد و زن بهر گذری ازدحام شد

آن سر که بود زینتِ دوشِ نَبی مُدام

فَرقش نشان سَنگ زِ دیوار و بام شد

آه از دَمی که گفت به سَجّاد ظالمی

بر خیز پای تَخت که وقتِ سلام شد

خورشید را زِ خونِ شَفق چهره گشت سُرخ

در طَشت چون سرِ شهِ دین را مَقام شد

چوبِ یزید گشت بر آن لَب چو آشنا

از اهلِ بیت شورشِ روز قیام شد

زینب چو این معامله دید از جگر کشید

آهی که روز در نظرِ خَلق شام شد

گفتا بگیر چوبِ جفا زین لَب ای یزید

کآزرده از تو حضرتِ خیرالاَنام شد

پس با قدَّ خَمیده و با چشمِ اشگبار

رو در مَدینه کرد که ای جدِّ تاجدار

موضوعورود كاروان اسرا به شام و مجلس یزید امام حسین (علیه السلام) ، کربلا و کاروان

گریزمصائب امام حسین (علیه السلام) ، کربلا و کاروان

شاعرعبدالجواد جودی خراسانی

قالبغزل

سبک پیشنهادینوحه

زبانفارسی

0

11

پدر ز داغ تو باشد دلم غمین تا کی

به آسمان رسدم ناله از زمین تا کی

به روز ناله ز گرما کنم شب از سرما

گهی چنان و گهی باشم این چنین تا کی

سنان ز کینه زند کعب نیزه‌ام تا چند

طپانچه‌ام بزند شمر بر جبین تا کی

موضوعورود كاروان اسرا به شام و مجلس یزید امام حسین (علیه السلام) ، کربلا و کاروان

گریز

شاعرعبدالجواد جودی خراسانی

قالبغزل

سبک پیشنهادینوحه

زبانفارسی

0

8

چه گویم ز آنچه در دوران من دور از وطن دیدم

نبیند کس به عالم این چنین ظلمی که من دیدم

به دست خود کفن کردم به گردن شش برادر را

پس از کشتن تن هر یک به صحرا بی کفن دیدم

سلیمان مرا کشتند و ببریدند انگشتش

دریغا خاتم او را به دست اهرمن دیدم

منم آن غم نصیبی کز از ازل چون زادم از مادر

جهان را سر به سر از بهر خود بیت الحزن دیدم

منم کاندر لب شط روی دست شاه لب تشنه

به حلق خشک اصغر تیر کین جای لبن دیدم

دریدم جامه جان چون ز تیغ کینه عدوان

چو گل صد پاره جسم اکبر گل پیرهن دیدم

منم زینب که از جور جفاکاران این امت

به شهر شام خود را چون اسیران ختن دیدم

منم زینب که خود را بر سر بازار شام آخر

به پشت ناقه پیش دیده هر مرد و زن دیدم

کنارت ز اشک خونین بود رشک دامن گلچین

تو را جودی اگر گاهی در اطراف چمن دیدم

موضوعورود كاروان اسرا به شام و مجلس یزید امام حسین (علیه السلام) ، کربلا و کاروان

گریزمناجات ها و مصیبتهای حضرت زینب بعد از عاشورا حضرت زینب (سلام الله علیها)

شاعرعبدالجواد جودی خراسانی

قالبغزل

سبک پیشنهادینوحه

زبانفارسی

0

63

چون آن مستحفظین را خواب برد و پاسی از شب شد

سکینه سر برآوردی ز خواب آهسته آهسته

لب خود از تکلم بست اما دل پر از شیون

گشاد از گردن و بازو طناب آهسته آهسته

کشید آنگاه رخت غم به پای آن درخت اما

دل پر آتش و چشم پر آب آهسته آهسته

چو چشمش بر سر باب افتاد آبش گذشت از سر

دو دست آورد سوی راس باب آهسته آهسته

که ناگه نرم نرم آن شاخه خم گردید از بالا

به زیر آورد راس آن جناب آهسته آهسته

پس آن طفل حزین گفتا به آن سر سرگذشت خود

سوالش را بداد آن سر جواب آهسته آهسته

بگفتا ای پدر از تشنگی جانم به لب آمد

بگفت از دیده تر نوش آب آهسته آهسته

بگفتا بی علی اکبر نخواهم زندگی دیگر

بگفت از او شوی تو کامیاب آهسته آهسته

بگفتا ای پدر هرجا روی آیم به همراهت

بگفتا می‌شوی مهمان باب آهسته آهسته

به عالم فخر کن جودی که شعر روشنت آخر

جهان بگرفت همچون آفتاب آهسته آهسته

موضوعورود كاروان اسرا به شام و مجلس یزید امام حسین (علیه السلام) ، کربلا و کاروان

گریز

شاعرعبدالجواد جودی خراسانی

قالبغزل

سبک پیشنهادیزبانحال

زبانفارسی

0

57

اندر سریر ناز، تو خوش آرمیده ای

شادی از آنکه رأس حسین را بریده ای

مسرور و شاد وخّرم و خندان بروی تخت

بنشین کنون که خوب بمطلب رسیده ای

جا داده ای به پرده زنان خود، ای لعین

خرّم دلی که پرده ما را دریده ای

من ایستاده بر سر پا و کسی نگفت

بنشین که روی خار مغیلان دویده ای

گه بر فروش حکم کنی، گه به قتل ما

ظالم مگر تو آل علی را خریده ای

با عترت نبی ز چه بنموده ای ستم

با اینکه زو سفارش ما را شنیده ای

زینب کجا و تاب اسیری و این ستم

باشد روا به یک زن ماتم رسیده ای

شادی ز دیدن رخ اکبر، بلی خوشست

بینی دمی که سبزه ی از نو دمیده ای

جودی اگر که روز تو زین غم، نگشته شب

چون صبح سینه از چه بناخن دریده ای؟

موضوعورود كاروان اسرا به شام و مجلس یزید امام حسین (علیه السلام) ، کربلا و کاروان

گریزمناجات ها و مصیبتهای حضرت زینب بعد از عاشورا حضرت زینب (سلام الله علیها)

شاعرعبدالجواد جودی خراسانی

قالبغزل

سبک پیشنهادینوحه

زبانفارسی

0

47

ای سیه روی که روز دو جهان از تو شب است

کشته ای تشنه حسین را تو چه وقت طرب است

این سری را که تو ریزی به رخش درد شراب

لولو بحر شرف گوهر بحر نسب است

گاه این سر به سنان بوده و گاهی به تنور

باز دردست تو بهرش ز چه چوب غضب است

چوب کین زین لب و زین گوهر دندان بردار

که پیمبر به جنان زنده از این لعل لب است

این جوانی که نگهداشته ای بر سر پا

عابد سوخته جان است که در تاب و تب است

این زنی کو شده انگشت نمای زن و مرد

زینب است او و مهین دختر شاه عرب است

بوده او پرده نشین حرم پیغمبر

حال ز جور تو بی یار بشام و حلب است

نو عروسی که طمع بهر کنیزیش کنند

نازپرورد حسین فاطمه او را لقب است

این صغیری که دهندش به تصدق خرما

میوه قلب حسین از لب همچون رطب است

گر دهی جان عجبی نیست از این غم جودی

زندگانی پس از این رنج فراوان عجب است

موضوعورود كاروان اسرا به شام و مجلس یزید امام حسین (علیه السلام) ، کربلا و کاروان

گریز

شاعرعبدالجواد جودی خراسانی

قالبغزل

سبک پیشنهادینوحه

زبانفارسی

0

13

این سر که به طشت زر عیان است

رخشنده چو ماه آسمان است

باشد سر باب من که این سان

آزرده ز چوب خیزران است

این سر که به تیغ ابروانش

خم پشت فلک هلال سان است

باشد سر عم نامدارم

کش مهر چراغ آستان است

این سر که خطش به گرد عارض

چون هاله به ماه آسمان است

آرام دل فکار لیلاست

نامش علی اکبر جوان است

این سر که گلوی نازک او

سوراخ ز تیر جان ستان است

باشد سر اصغر آنکه بهرش

هر لحظه رباب در فغان است

این سر که به چهره اشک حسرت

از گوشه چشم او روان است

باشد سر قاسم آنکه جودی

بهرش شب و روز در فغان است

موضوعورود كاروان اسرا به شام و مجلس یزید امام حسین (علیه السلام) ، کربلا و کاروان

گریزمصائب امام حسین (علیه السلام) ، کربلا و کاروان

شاعرعبدالجواد جودی خراسانی

قالبغزل

سبک پیشنهادینوحه

زبانفارسی

0

13

ای سر اندر بزم من بهر چه دلگیر آمدی

زودتر می خواستم آئی چرا دیر آمدی

گر نبودی بر سرت ای سرهوای سروری

پاره پاره تن چرا از ضرب شمشیر آمدی

بر قبول حکم من گر سرنهادی ای حسین

کی مشبک سینه ات از ناوک تیر آمدی

دست بیعت گر بمن میدادی ای جان جهان

کی چنین از مرگ عباس جوان پیر آمدی

بود روی اکبرت گر رشک ماه آسمان

دیدی آخر بر سر نعشش زمین گیر آمدی

دیدی آخر بر لب شط فرات ای تشنه لب

تشنگی چندان کشیدی کز جهان سیر آمدی

بگسلانیدی ز هم گر رشته امر مرا

کی عنان بسته ازینسان همچو نخجیر آمدی

سر نمی پیچیدی ای سر گر تو از فرمان من

گردن سجاد کی زیر زنجیر آمدی

در شکست من نبودی گر تمام روزگار

زینبت در شام کی با آه شبگیر آمدی

گر تو نگشودی زبان در لعن من کی بر لبت

ضربت چوب جفا و نوک شمشیر آمدی

گر خدنگ کینه من در کمان نگذاشتی

بر گلوی نازک اصغر چرا تیر آمدی

جودیا زین غم نرفته گر تو را جان از بدن

از چه در صورت چنین مانند تصویر آمدی

موضوعورود كاروان اسرا به شام و مجلس یزید امام حسین (علیه السلام) ، کربلا و کاروان

گریز

شاعرعبدالجواد جودی خراسانی

قالبغزل

سبک پیشنهادینوحه

زبانفارسی

0

13

جای یزید ای عمه جان بنگر سریر ناز را

با صوت مطرب در برش دمساز بین آواز را

عمه یزید بی حیا از بعد کشتن از جفا

چوب ازچه برلب می زندشاه مسیح اعجاز را

بازوی ما بر ریسمان بستند از چه کوفیان

هرگز نمی بندد کسی پر مرغ بی پرواز را

زین ظالمان زشتخو بس عقده دارم در گلو

فریاد کز جور عدو نتوان کشید آواز را

در پای تخت این لعین برپاستاده عابدین

عمه بیا نالان ببین این شاه با اعزاز را

فریاد کز جور عدو نتوان به کس رو آورم

بر دست مطرب عمه جان بنگر تو چنگ و ساز را

جودی ز شاه انس و جان دیدی هرآن معجز عیان

آگه مکن زین داستان نامحرمان راز را

موضوعورود كاروان اسرا به شام و مجلس یزید امام حسین (علیه السلام) ، کربلا و کاروان

گریز

شاعرعبدالجواد جودی خراسانی

قالبغزل

سبک پیشنهادیروضه

زبانفارسی

0

51

این همان است که در دامن او جای تو بود

به سر زانوی او منزل و ماوای تو بود

این همان است که هر روز به هنگام نماز

جانمازش تو بینداختی از روی نیاز

این همان است که می‌رفت چو بر قربانگاه

هر قدم رو به قفا بر رخ تو کرد نگاه

این همان است که در خواب تو آید هر شب

این همان است که جانت ز غم اوست به لب

این همان است که چون ذره نوازی می‌کرد

دست او با سر زلفین تو بازی می‌کرد

این همان است که تا حق نستاند دادش

داغ دامادی قاسم نرود از یادش

این همان است که تا جان به تن انور داشت

شوق دامادی شهزاده علی اکبر داشت

این همان است که جودی به عزایش شب و روز

هست در آتش غم همچو سمندر در سوز

موضوعورود كاروان اسرا به شام و مجلس یزید امام حسین (علیه السلام) ، کربلا و کاروان

گریز

شاعرعبدالجواد جودی خراسانی

قالبمثنوی

سبک پیشنهادینوحه

زبانفارسی

0

12

خواهر دمی به ناله اطفال گوش کن

طفلم رقیه را تو زمانی خموش کن

مگذار تا به چرخ رسد بانگ شیونش

کن چاره جراحت زنجیر گردنش

خواهر نظر نما به کبودی شانه‌اش

مگذار شمر دون بزند تازیانه‌اش

اطفال شام سنگ چو ریزند بر سرش

خود را سپر نما و چو جان گیر در برش

غافل مشو تو ساعتی از نان و آب او

آگاه باش دم به دم از خورد و خواب او

یک امشبی رقیه بود میهمان تو

فردا رسد به عرش ز مرگش فغان تو

فرداست که این اسیر ستم در بر من است

آسوده در جنان ببر اکبر من است

امشب به عذرخواهیت ای خواهر آمدم

پایی نداشتم ببرد با سر آمدم

خواهر به بی‌ کسان حزینم تو مادری

خواهر به کودکان عزیزم تو یاوری

امشب رقیه را چو شب آخرین بود

با تو وصیتی که مرا هست این بود

فردا چو آورند سرم در برابرش

مگذار خون دل رود از دیده ترش

از دیدن سرم چو رود جان او ز تن

از بعد غسل پیکر او را نما کفن

یادآر از غم و علم و رنج غربتش

روشن نما ز آه چراغی به تربتش

این غم گرفت از دل جودی توان و تاب

کان طفل وقت مرگ بدی بسته با طناب

موضوعورود كاروان اسرا به شام و مجلس یزید امام حسین (علیه السلام) ، کربلا و کاروان

گریزشهادت حضرت رقيه بنت الحسين (سلام الله عليها)

شاعرعبدالجواد جودی خراسانی

قالبمثنوی

سبک پیشنهادیروضه

زبانفارسی

0

14

عمه بیا که نوبت افغان و شیون است

غافل مشو که نوبت جان دادن من است

از شدت گرسنگی و سوز تشنگی

آهم ز حد گذشت و سرشکم به دامن است

زان سنگ‌ها که خورده به فرقم به راه شاه

چون شام تیره در نظرم روز روشن است

زان خارها که رفته به پایم به راه شاه

در دیده‌ام هنوز جهان چشم سوزن است

زان تازیانه‌ها که به کتفم زده است شمر

بالله به عاریت بود این جان که در تن است

من بودم و عزیزی و دامان باب خویش

چون شد که روی خاک سیاهم همنشین است

عمه کدام طفل سه ساله به روزگار

بازو به ریسمان و طنابش بگردن است

مردم به شهر غربت و جز آه شعله بار

در شام غم که شمع سر تربت من است

از هم گسسته رشته عمر و دلم هنوز

در ناله از جراحت زنجیر گردن است

زاندم که چوب بر لب بابم یزید زد

جانم به لب رسیده ز غم دل بشیون است

جودی سخن سرود بر احوال خاص و عام

زان نزدخاص و عام بیانش مبرهن است

موضوعورود كاروان اسرا به شام و مجلس یزید امام حسین (علیه السلام) ، کربلا و کاروان

گریز

شاعرعبدالجواد جودی خراسانی

قالبغزل

سبک پیشنهادینوحه

زبانفارسی

0

59

مژده زینب که شب هجر به پایان آمد

به خرابه سر سالار شهیدان آمد

دیده بگشا دمی ای حضرت سجاد و ببین

که تو را بهر عیادت شه خوبان آمد

ام لیلا به طلب عطر و گل و شانه

که علی اکبر با زلف پریشان آمد

ام کلثوم روان شو ز پی استقبال

سر عباس تو چون مهر درخشان آمد

نو عروسا به سر راه به تعجیل بیا

که سویت قاسم داماد شتابان آمد

سینه مخراش به ناخن منما ناله رباب

که سر اصغرت نوگل خندان آمد

ای سکینه به نثار سر باب آور جان

که مرا بهر نثار سر او جان آمد

ای رقیه مکن افغان دگر از درد منال

باش خاموش که بر درد تو درمان آمد

جودی از آه تو بس شیون خلق است بلند

از فلک بانگ غم و ناله و افغان آمد

موضوعورود كاروان اسرا به شام و مجلس یزید امام حسین (علیه السلام) ، کربلا و کاروان

گریز

شاعرعبدالجواد جودی خراسانی

قالبغزل

سبک پیشنهادینوحه

زبانفارسی

0

68