میان حجره چنان ناله از جفا می‌زد

میان حجره چنان ناله از جفا می‌زد
که سوز ناله‌اش آتش به ماسوا می‌زد
 
به لب ز کینۀ بیگانه هیچ شکوه نداشت
و لیک داد، ز بیداد آشنا می‌زد
 
شرار زهر ز یک‌سو، لهیب غم یک‌سوی
به جان و پیکرش آتش، جدا جدا می‌زد
 
صدای نالۀ وِی هی ضعیف‌تر می‌شد
که پیک مرگ بر او از جنان صلا می‌زد
 
برون حجره همه پای‌کوب و دست‌افشان
درون حجره یکی بود و دست و پا می‌زد
 
ستاده بود و جواد الائمّه جان می‌داد
از او بپرس که زخم زبان چرا می‌زد
12
0
موضوعشهادت امام جواد (علیه السلام)
گریز
شاعرعلی انسانی
قالبغزل
سبک پیشنهادینوحه
زبانفارسی
اشعار مرتبط با این شعر و مناسبت