علی جونم می‌شنوی این صدای غربت باباس

علی جونم
می‌شنوی این صدای غربت باباس
می‌بینی بین دشمنا چقد تنهاس
تشنه‌ی لبیک یه یار از این صحراس
علی جونم
تنها شده بابات پاشو یه کاری کن
می‌برمت توو میدون اونو یاری کن
اشک تموم دشمناشو جاری کن
رباب مگه جز تو کیو داره؟
واسه تقدیم به مولا
خدانگهدارت علی جونم
دلتنگتم از حالا

علی جونم
از تشنگی ترک ترک شده لبهات
از گشنگی نایی نداره دست و پات
ولی بخر آبرومو پیش بابات
علی جونم
قنداقه‌تو وا می‌‎کنم تا راحت‌تر
رجز بخونی تو مقابل لشکر
بلند بگی أنا بن فاتح خیبر
رباب مگه جز تو کیو داره؟
واسه تقدیم به مولا
خدانگهدارت علی جونم
دلتنگتم از حالا
 
حسین جانم
از اون روزی که من عروس این خونه‌ام
روز و شب عاشقونه با تو می‌خونم
تووی خوشی و سختی با تو می‌مونم
قبول کن پس
اینم تموم لشکر منه آقا
قبول کن از ربابت این کمو مولا
بذار فدا بشه مثه گل لیلا
مگه از اکبرت چی کم داره؟
یا ثارالله و ابن ثاره
نداره قابلت رو شیرخواره
یا ثارالله و ابن ثاره

حسین جانم
فدا سرت اگه که تیر به حنجر خورد
فدا سرت اگه گل رباب پژمرد
حتی بدون تیر علیِ من می‌مرد
حسین جانم
میشه حالا تا خاک نریختی رو اصغر
یه بار دیگه بیاد ببیندش مادر
بغل کنه بچه‌شو لحظه‌ی آخر
رباب مگه جز تو کیو داره؟
یا ثارالله و ابن ثاره
نداره قابلت رو شیرخواره
یا ثارالله و ابن ثاره