جمله ای از نور، روی طاقِ عرش افتاده است

میزبان هم، بهر مهمانان خود آماده است

جان ما آماده ی یک مستی جانانه شد

روزه داران! لحظه ی دیدار صاحبخانه شد

باز هم شد پشت این در، دیده ی عشاق، تر

ما به او مشتاق بودیم، او به ما مشتاق تر

السلام ای ماه من! ماه خدا، ماه کریم

دست خالی آمدم با دعوت شاه کریم

برگه های بخشش ما را که امضا کرده اند

یاعلی گویان درِ میخانه را وا کرده اند

من خجالت می کشم چون پیشواز آمد علی

باز هم پیش خدا، بهر گدا، رو زد علی

سفره را که چید مادر، غصه ها شد برطرف

چیست شیرینی روزه؟ حبه انگور نجف

خاک راه بوترابم، نوکر مولا حسن

آخر سالی، غبار از دل تکاندم با حسن

ای که می گویی به رویت قفل درها بسته است

کربلا رفتن به امضای حسن وابسته است

تشنه لب بوده حسین و تشنه لب بوده حسن

با همان سوز جگر، با ناله فرموده حسن …

هیچ روزی سخت تر از روز عاشورا نشد

کربلا غوغا شد اما آب، دست و پا نشد

گریه کردم … گرچه افطاری که خوردم زهر بود

من فدای تشنه ای که در کنار نهر بود

روضه ی عطشان شدن را تشنه می فهمد فقط

داغ حلق پاره اش را، دشنه می فهمد فقط

تا ته حلقوم او، خون گلو رفته چقدر

در دهان خشک او، نیزه فرو رفته چقدر

موضوعلیالی قدر و ماه مبارک رمضان اعیاد و ایام

گریزمناجات با مناجات با خدا | عاشورا امام حسین (علیه السلام) ، کربلا و کاروان

شاعررضا دین پرور

قالبمثنوی

سبک پیشنهادیمناجات

زبانفارسی