حجت قائم که جبریل امین دربان اوست

حجت قائم که جبریل امین دربان اوست
او به فرمان خدا و چرخ در فرمان اوست
 
مطلع فجری که بادش هر دم از ما صد سلام
حجت عصری که هم والعصر اندر شان اوست
 
آسمانش خوان جود و خاص و عامش ریزه خوار
مهر و مه را خواهی ار دانی دو قرص از خوان اوست
 
چار اُمّ و هفت اَب را شیخ تزویج و طلاق
سه ولد را پرورش در دامن احسان اوست
 
ای خوشا دوران او هرچند دور روزگار
ز ابتدا تا انتها چون بنگری دوران اوست
 
یکّه تاز عرصه ی ایجاد کاین گوی فلک
تا ابد در گردش از یک لطمه ی چوگان اوست
 
شاه ایوان عُلوّ و شان که خود عرش علا
با عُلوّ قدر، ادنی پایه ی ایوان اوست
 
تا نیاید کی رود ظلم از جهان، ای عدل خواه
عدل از دیوان چه خواهی عدل در دیوان اوست
 
فیض بی پایان مبدأ می رسد مطلق به وی
و آنچه بر هرکس رسد از لطف بی پایان اوست
 
خوش به فردای جزا از لغزش پا ایمن است
هرکه را دست ولا امروز بر دامان اوست
 
خوش تو را کلبِ درِ خود خواند از شفقت صغیر
حجت قائم که جبریل امین دربان اوست
109
0
موضوعمدح امام زمان (عج)
گریز
شاعرصغیر اصفهانی (ره)
قالبغزل
سبک پیشنهادیمدح
زبانفارسی
اشعار مرتبط با این شعر و مناسبت