اگر درمان‌ درد خویش‌ می‌خواهی‌، بیا اینجا

اگر درمان‌ درد خویش‌ می‌خواهی‌، بیا اینجا

دوا اینجا، شفا اینجا، طبیب‌ دردها اینجا

 

شکسته‌بالی ما می‌دهد بال و پری‌ ما را

اگر از صدق‌ دل‌ آریم‌ روی‌ التجا اینجا

 

طلب‌ کن‌ با زبان‌ بی‌زبانی‌ هرچه‌ می‌خواهی‌

که‌ سر داده‌ست گلبانگ‌ اجابت‌ را خدا اینجا

 

به‌ گوش‌ جان‌ توان‌ بشنید لبّیک‌ خداوندی‌

نکرده‌ با لب‌ خود آشنا حرف دعا اینجا

 

هزاران‌ کاروان‌ دل‌ در اینجا می‌کند منزل‌

اگر اهل‌ دلی‌ ای‌ دل‌، بیا اینجا، بیا اینجا

 

دل‌ دیوانۀ‌ من‌ همچو او گم‌‌کرده‌ای‌ دارد

ز هر دردآشنا گیرد سراغ‌ آشنا اینجا...

 

صدای‌ پای‌ او در خاطر من‌ نقش‌ می‌بندد

مگر می‌آید آن‌ آرام‌‌جان‌ها از وفا اینجا...؟ 

 

مشو از حُرمت این بارگه غافل که مهدی را

زیارت کرده‌اند اهل بصیرت بارها اینجا

 

حریمش را اگر دارالشفا خوانند، جا دارد

که می‌بخشد خدا هر دردمندی را شفا اینجا

 

علاج درد بی‌درمان کند لطف عمیم او

نباید بر زبان آورد حرفی از دوا اینجا!

 

حدیث‌ عشق‌ با «پروانه‌» می‌گویی،‌ نمی‌دانی‌

که‌ می‌سوزد به‌سان‌ شمع،‌ از سر تا به پا اینجا