گفتیم رضا تا که بخوانیم خدا را

گفتیم رضا تا بشناسیم وِلا را

گفتیم رضا تا بنمائیم عطا را

گفتیم رضا تا که بیابیم رضا را

عنوانِ رضا جملۀ اسمای الهی

آمد به جهان آیت عظمای الهی

تابید به دل پَرتوِ تمثال محمد

سر زد ز جنان جلوۀ إجلال محمد

آن آرزوی حیدر و آمال محمد

آن عالمِ فریاد رسِ آل محمد

لاحَول بخوانید که عشقِ همه آمد

إسپند بیارید، گلِ فاطمه آمد

ما شیعۀ آنیم که رُجحان نپذیرد

آن وجهِ خداوند که پایان نپذیرد

آن نورٌ علی نور که نِیران نپذیرید

آن قامتِ چون سَرو که طوفان نپذیرید

خورشیدِ جنان، ماهِ جهان، نجمِ خراسان

آقای فَلک، روحِ مَلک، جانِ محبان

آن ماهِ فَلک فَر که بجز عبدِ خدا نیست

آن شاهِ دو عالم که به جز فکرِ گدا نیست

بخل و حسَد و کبر در أخلاقِ رضا نیست

حرص و طمع و آز مرامِ صُلحا نیست

جود و کرم و خیر زنَد بوسه بدستش

اوصافِ الهی همگی واله و مَستش

محتاج به آن دستِ کریمند خلایق

وابسته به آن لطفِ قدیمند خلایق

دلبسته به آن قلب سلیمند خلایق

ریزه خورِ احسانِ حریمندخلایق

مائیم و غلامیِ تو ای حضرتِ والا

نوکر شده نامیِ تو ای حضرتِ والا

وَالله غلامیِ تو زیبَندگیِ ماست

دلدادگیِ راهِ تو رزمندگیِ ماست

راضی به رضای تو شدن بندگی ماست

در اصل به سبکِ تو شدن زندگی ماست

هر زلف، گِره خورد به زلفِ تو قشنگ است

دامان تو را هرکه تو خواهیش،به چنگ است

ای معنیِ توحید وَ ای هستیِ داور

ای قبلۀ حاجات وَ ای جان پیمبر

چون مادرِ خود فاطمه ای سورۀ کوثر

خصمِ تو چنان خصمِ علی، ناقص و أبتر

در خانۀ خود هم نشدی دور ز محنت

فامیلِ بَد و حرفِ بَد و کینه و تهمت

تهدید شدی با ستمِ چهره شناسان

تبعید شدی از حرمِ خویش، چه آسان

أحبابِ تو أصحابِ تو زین غصّه هَراسان

آنروز خدا خواست بیایی به خراسان

چون فاطمه، ای در رهِ اسلام هزینه

یک بِضعه به ایران شد و یک بِضعه مدینه

با هجرتِ تو قافله ایجاد شد آنرور

ایران به قدومت همه آباد شد آنرور

این مملکت از بردگی آزاد شد آنرور

بر دشمنت این خِطّه چو مرصاد شد آنرور

پاداشِ قدوم تو و معصومه در ایران

خونهای زمین ریخته از جسم دلیران

تا قدر بدانیم کرامات شما را

توصیف نمائیم عنایات شما را

خود فَرض بدانیم زیارات شما را

تا زنده بداریم مناجات شما را

آنجا که ملائک همه در گفت و شنودند

آنجا که شهیدانِ حرم غرقِ شهودند

یک گوشه مناجات، مناجاتِ حسین است

یک توشه ملاقات، ملاقاتِ حسین است

یک درسِ مواسات، مواساتِ حسین است

بر أهلِ مناجات، مباهاتِ حسین است

تا دیدۀ گریانِ تو بر شِیبِ خضیب است

پس روضۀ رضوانِ تو با إبنِ شبیب است

موضوعولادت امام رضا (علیه السلام)

گریزمدح امام رضا (علیه السلام)

شاعرمحمود ژولیده

قالبمربع ترکیب

سبک پیشنهادینامشخص

زبانفارسی