بعد از سه ماه پا شده ای مادرم، چه خوب

از بسترت جدا شده ای مادرم، چه خوب

بعد از سه ماه راز و نیازم نتیجه داد

آخر، دعای بعدِ نمازم نتیجه داد

بعد از سه ماه بازویت انگار جان گرفت

شکر خدا که خانه ی ما بوی نان گرفت

بعد از سه ماه بوی غم از خانه دور شد

با نور چهره ات، همه جا غرق نور شد

بعد از سه ماه بوسه به روی حسن زدی

مانند قبل، شانه به گیسوی من زدی

حالا که بهتری تو، چرا رو گرفته ای؟!

حالا که دست بردی و جارو گرفته ای...

جارو بزن به خاطره های هجوم و در

جارو بزن تمام غم خانه را ببر

ای وای... سرفه هات دوباره شدید شد

خوردی زمین و خادمه هم ناامید شد

رنگ از رخت پرید و دلم بی اجازه ریخت

از زیر معجرت به زمین خون تازه ریخت

فهمیدم از نفس زدنت، اصل قصه چیست

تبدار خانه، وضعیتت روبراه نیست

جانم فدات، باز که رویت شده کبود!

بدتر شده است حال تو، نان پختنت چه بود؟!

دستت توان شانه به گیسو زدن نداشت

این خانه ی خراب که جارو زدن نداشت

بر کودکان غمزده ی خود پناه شو

مادر بیا به جان حسن رو به راه شو

با من بگو هر آنچه غم است از فراق نه

با من بگو وصیت خود، از عراق نه

حالا که باز ذکر تو نام حسین شد

اشکت روانه بر غم کام حسین شد

غصه نخور، دو چشم من است و اطاعتت

یادم نمی رود نفسی این وصیتت

شب تا سحر به دست حسین آب می دهم

مانند تو به تشنگی اش، تاب می دهم

اما بیا و چاره نما این ملال را

پاسخ بده به دختر خود این سوال را

آخر مگر که داغ و مصیبات من کم است؟!

در بقچه ات بگو که چرا یک کفن کم است؟!

قولی بده به من که بیایی به کربلا

یاری کنی کنار تن بی سرش مرا

مادر بیا به کرب و بلا راه چاره کن

در بین کوه نیزه، تنش را نظاره کن

موضوعایام بستری در خانه | هجوم به خانه ، شهادت و حضرت محسن حضرت زهرا (سلام الله علیها) | حضرت زهرا (سلام الله علیها)

گریزعاشورا امام حسین (علیه السلام) ، کربلا و کاروان

شاعرمحمد جواد شیرازی

قالبمثنوی

سبک پیشنهادینامشخص

زبانفارسی