به پا کنم به بلندی ز مهر خیمه تو

به شرط آن‌که بگویم تو غیر آن نکنی

به کشتنم چه شود این دیار پر لشکر

ز دیده اشک نریزی ز دل فغان نکنی

ز خون سر رخ اکبر دمیکه گردد سرخ

زدود آه سیه ماه آسمان نکنی

جدا شود چو ز تن بازوی علم‌دارم

فغان به ماتم عباس نوجوان نکنی

گلوی اصغرم از تیغ کین شود چون چاک

ز بار غم قد سروت چنان کمان نکنی

جدا ز تن نگری چون سر دو طفلت را

دو چشم خویش به‌یک‌باره خون‌فشان نکنی

چو شمر بشکند از ضرب چکمه سینه من

تو ناله از دل بی‌تاب و بی‌توان نکنی

در آفتاب تنم چون برهنه اندازند

ز موی سربه‌سر من تو سایبان نکنی

به روی نیزه چو بینی محاسنم پرخون

برون ز خیمه نیایی ز غم فغان نکنی

غریق بحر فنا خویش را نما جودی

که عمر نوح ازین غصه در جهان نکنی

موضوعورود به کربلا امام حسین (علیه السلام) ، کربلا و کاروان

گریزعاشورا امام حسین (علیه السلام) ، کربلا و کاروان | قتلگاه امام حسین (علیه السلام) ، کربلا و کاروان

شاعرعبدالجواد جودی خراسانی

قالبغزل

سبک پیشنهادینوحه

زبانفارسی