ایها المظلوم-ayohalmazloom
شعر و اشعار مدح امیرالمومنین و صوت سبک و گریز اشعار
لطفاً برای جستجوی گریز های متفاوت در این مناسبت به کادر جستجوی گریز در سمت راست صفحه مراجعه فرمایید
نمایش هر صفحهمورد
هر آن دلی که در او نیست مهر و عشق علی
محمدش بشکافد خدا کباب کند
موضوعمدح امیرالمومنین علی (علیه السلام)
گریز
شاعر میرزا احمد عابد نهاوندی(مرشد چلویی)
قالبتک بیتی
سبک پیشنهادیمدح
زبانفارسی
0
35
به صفای کوی صفا قسم
به حرم قسم به منا قسم
 
به مقام آل عبا قسم
به جلال قدر خدا قسم 
 
***که وصی مطلقه نبی 
نبود کسی بجز از علی 
 
به علی قسم به نبی قسم
به جلال مرتضوی قسم
 
به تجلیات علی قسم 
به شکوه مصطفوی قسم 
 
***که وصی مطلقه نبی
نبودکسی بجز از علی 
 
به حیا و عصمت فاطمه
به مقام و رفعت فاطمه
 
به غم و مصیبت فاطمه 
به خدا و حضرت فاطمه
 
***که وصی مطلقه نبی
نبود کسی بجز از علی
موضوعمدح امیرالمومنین علی (علیه السلام)
گریزغدیر امیرالمومنین علی (علیه السلام)
شاعر میرزا احمد عابد نهاوندی(مرشد چلویی)
قالبترجیع بند
سبک پیشنهادیمدح
زبانفارسی
0
37
دوش دیدم به دیده‌ی بینا
عالمی ماورای این دنیا 
 
عالمی خالی از هوی و هوس
پاک از گرد آدم و حوا
 
نه در آن‌جا فلک نه راه ملک
هرچه گویم از آن بود بالا بود
 
بود شهری در آن که شرحش را 
نتوان گفت با زبان به شما
 
شهر بی آب‌وخاک و نار و هوا
بی‌نیاز از تصرف بنا
 
همچو شهری که نیست همچون او
طور سینا و مسجد اقصی
 
چشم آن‌جا پی تماشا بود
گوش حاضر که بشنود معنی
 
متحیر که از که ره پرسم
تا در شهر را کنم پیدا
 
ناگه از شش جهت به صوت جلی
شد صدایی بلند از همه‌جا 
 
که نخواهی رسید تو در شهرم 
مگر آیی تو از در مولا 
 
***که منم شهر علم علیست درم
نیست غیر از علی در دگرم
موضوعمدح امیرالمومنین علی (علیه السلام)
گریز
شاعر میرزا احمد عابد نهاوندی(مرشد چلویی)
قالبترکیب بند
سبک پیشنهادیمدح
زبانفارسی
0
27
هیچ دانی که مرتضی است چرا 
بشنو این نکته گویمت به مثل
 
مرتضی لفظ تلخ و شیرین است 
خوش‌ چه ترکیب گشته زهر و عسل
 
دوستان را به کام شیرین است
دشمنان راست تلخ چون حنظل
موضوعمدح امیرالمومنین علی (علیه السلام)
گریز
شاعر میرزا احمد عابد نهاوندی(مرشد چلویی)
قالبقطعه
سبک پیشنهادیمدح
زبانفارسی
0
37
در سرای عشق جای مردم عیار نیست
مردم عیار را راهی درین دربار نیست
 
صدق پیش آور که آن‌جا خانه خمار نیست
هوشیاری کن که مستی را جوی مقدار نیست
 
***در دل بی‌درد جای جلوه دلدار نیست
 
یاابن آدم ثروت آدم نظر باشد نه زر
از نظر کردی برای سیم و زر صرف‌نظر
 
خود جهالت را رها کن بال عشقی جو بپر
واگذار آخر بماند از برای گاو و خر
 
***چون‌که حیوان را به سر شوری به جز نشخوار نیست
 
گر سر تسخیر داری نفس را تسخیر کن
پای آن دیوانه را از هر طرف زنجیر کن
 
خود یکی ز آیات ربی خویش را تفسیر کن
گر هوای کعبه داری ابتدا تطهیر کن
 
***خانه‌ی یار است و آن‌جا منزل اغیار نیست
 
خواجه از نقش مخالف لوح دل را ساده کن
خویشتن را از برای بندگی آماده کن
 
رفعت ار خواهی کمک از مردم افتاده کن
پیرو شاه ولایت باش ترک باده کن 
 
***چون‌که می‌خواری طریق حیدر کرار نیست
 
آنکه بعد مصطفی بر خلق عالم رهنما است
آن‌که دست قدرت حق است فوق دست‌ها است
 
آن‌که خاک مقدمش بر درد بی درمان دواست
آن‌که بعد مصطفی فرمانده کل قواست
 
***رهبر دیگر به‌جز او در همه ادوار نیست
 
خویش را از حب دنیا ثانی قارون مکن
هم‌ردیف بلعم و بن ملجم و هارون مکن
 
گرچه موسیقار دانی طبع را موزون مکن
بی‌خبر از آفرینش شکوه از گردون مکن 
 
***تو بنا را کج نهادی چرخ کج رفتار نیست
 
یا امیرالمؤمنین مداح کویت ساعیم
سال‌ها باشد که من در جستجویت ساعیم
 
رخ بپوشان کز پی دیدار رویت ساعیم
ساعیم پیر غلام خاک کویت ساعیم
 
***ارمغانی مر تو را دیگر جز این اشعار نیست
موضوعمدح امیرالمومنین علی (علیه السلام)
گریز
شاعر میرزا احمد عابد نهاوندی(مرشد چلویی)
قالبمخمس
سبک پیشنهادیمدح
زبانفارسی
0
24
گرتو با گوش معرفت شنوی 
همه عالم پر از صدای علیست
 
رزق را حق عطا نموده ولی
رزق در دست با سخای علیست
 
حاجیان سعی میکنند به صفا
چون صفای صفا صفای علیست
 
ذات ایزد منزه است از کار
هربنایی بود بنای علیست
 
در دل را ببند بر رخ غیر
چونکه مرکز همان صدای علیست
 
سنی وشیعه بحث ها دارند
بحثشان بر سر ولای علیست
 
غرضم از ولا ولایت نیست
مقصدم از ولا ولای علیست
 
ساعی البته در تمام امور
کار ما طبق حکم رای علیست
موضوعمدح امیرالمومنین علی (علیه السلام)
گریز
شاعر میرزا احمد عابد نهاوندی(مرشد چلویی)
قالبغزل
سبک پیشنهادیمدح
زبانفارسی
0
35
روزگاری در ولایت روزگاری داشتم 
خاطر راحت دل بی بند و باری داشتم
 
آمدم دنیا برای دیدن روی علی 
ورنه من با مردم دنیا چه کاری داشتم؟
 
در دبستان قدر دانشسرای علم دوست 
چون علی مرتضی آموزگاری داشتم
 
دهرها بگذشت سالم دورها زد روزگار 
من بهر دوری بدور خود حصاری داشتم
 
شهرها دیدم ندیدم خوبتر از شهریار
ای خوش آن روزی که شهر و شهریاری داشتم
 
فعل هر کس ماند ساعی از برایش یادگار
کاش من ساعی شدم تا یادگاری داشتم
موضوعمدح امیرالمومنین علی (علیه السلام)
گریز
شاعر میرزا احمد عابد نهاوندی(مرشد چلویی)
قالبغزل
سبک پیشنهادیمدح
زبانفارسی
0
28
خیالش باز، شعری بر لبم بی اختیار آورد
که اوصاف علی طبع مرا این‌گونه بار آورد
 
کلاف شعر دارم، سال‌ها کارم غزل‌بافی‌ست
دراین بازار آشفته، علی تحسین کند کافی‌ست
 
نوشتم شاعرش هستم، عجب وهم و خیالاتی
نوشتم بی علی هیچم، چه توضیح اضافاتی...
 
نوشتم شمس...، دیدم گنبدش زیباتر از آن است
نوشتم کعبه و دیدم نجف بالاتر از آن است
 
شبیه جبرئیل از درک این اوصاف درماندم
صد و ده بار امشب قل هوالله احد خواندم
 
من از شوقش زمین خوردم، ولی مولا بلندم کرد
همیشه یاعلی گفتم، علی از جا بلندم کرد
 
سَر و سِرّ مرا با او، کسی جز او نمی‌داند
علی نادیده می‌بیند، علی ننوشته می‌خواند
 
چه بهتر ازهمین اول بگویم حرف آخر را
کسی از ابتدا تا انتها نشناخت حیدر را
 
 
کسی نشناخت حیدر را به غیر از مصطفی وقتی...
گره زد دست خود را سخت در دست خدا وقتی....
 
...به چشم حاجیان شور تماشا می‌رسید آن‌روز 
کنار برکه‌ای دریا به دریا می‌رسید آن‌روز 
 
نگاه نافذ احمد، زمین را در تصرف داشت
زمان هم از نبی انگار دستور توقف داشت
 
نفس‌ها حبس شد...، در سینه‌ها خوف و رجا افتاد
بدون همهمه زنگ شتر‌ها از صدا افتاد
 
زمینِ گرمِ صحرا از پریشانی سراسر بود
همه باخویش می‌گفتند: آیا حج آخر بود؟!
 
نبی فرمود: بسم الله، ای ارض و سما بشنو!
گواهی باش ای تاریخ! پیغام مرا بشنو
 
دوباره صحبت از اسرار خلقت می‌کنم آری
ولی این مرتبه اتمام حجّت می‌کنم آری
 
تفاوت در میان حق و باطل چیست، معلوم است؟
بدون این خبر اسلام کامل نیست، مفهوم است؟
 
نمانَد زحمت پیغمبران بیهوده، ای مردم!
نه اینکه حرف من باشد خدا فرموده، ای مردم!
 
نبی همدوش مولا آسمان‌ها را هوایی کرد
خدا از شاهکار آفرینش رونمایی کرد
 
نبی فریاد زد، بر عالم و آدم مسلم شد
علیّ بن ابی طالب، ولیُ الله اعظم شد
 
برای خاتم پیغمبران جز او نگینی نیست
شهادت می‌دهم جز او امیرالمؤمنینی نیست
 
شکاف کعبه آیا ماند در نزد شما مغفول؟
طواف مرتضی کردید آری ((حَجُّکم مقبول))
 
الهی گُر نگیرد آتش خاموشِ بعضی‌ها
الهی که بسوزد پنبه‌ی در گوش بعضی‌ها
 
پیمبر گفت: آری انتظار آمد به سر دیگر
ازین دنیای فانی بسته‌ام بار سفر دیگر
 
وصیت می‌کنم هرکس که من مولای او هستم
بداند این علی هارون و من موسای او هستم
 
که عُقبی بی علی فانی و دنیا باعلی باقی
غدیر خم به جوش آمد...، الا یا ایها الساقی!
 
امام المتقین، عین الیقین، حبل المتین، حیدر
عَماد الآصفین، شمس المبین، یعسوب دین، حیدر
 
علی غایب، علی حاضر، هُوالاوّل هُوَالآخِر
علی پنهان، علی پیدا، هُوَالباطن هُوَالظاهر
 
((اَشدّاء علی الکفار)) قَتّال العرب... یعنی...
جهان از شوکتش فریاد زد: یاللعجب، یعنی...
 
...خدا وقت تماشایش، دلِ بی طاقتی دارد
خوشا قنبر برای خود چه اعلی حضرتی دارد
 
پناه آهِ مظلومان کجا فکر خلافت داشت؟
علی بی تاج و مسند نیز بر دل‌ها حکومت داشت
 
برایش فتح خیبر مثل تفریحی در اوقات است
دلِ مسکین به‌دست‌آوردنش فتح الفتوحات است
 
میان جنگ هم شمشیر او چون تیغِ جراحی‌ست
اگر خون ریخت، درمان کرد، اعجازش یداللهی ست
 
عوالم را ببین، آتش علی، دریا علی گفته
که حتی دشمنش در وصف او ((لولا علی)) گفته...
 
علی هرگز نمی‌بندد به روی هیچ کس دَر را
کسی از ابتدا تا انتها نشناخت حیدر را
موضوعمدح امیرالمومنین علی (علیه السلام)
غدیر امیرالمومنین علی (علیه السلام)
گریز
شاعرمجید تال
قالبمثنوی
سبک پیشنهادیمدح
زبانفارسی
0
31
اگر نوبهارم، اگر زمهریرم
اگر آبشارم، اگر آبگیرم
 
اگر تیره مانند شب‌های ابری
اگر مثل خورشید، روشن‌ضمیرم
 
تپش‌جوش اگر مثل امواج دریا
عطش‌نوش اگر مثل خاک کویرم
 
اگر هرچه هستم، سحر، شب، طرب، غم
فقیرم، فقیرم، فقیرم، فقیرم
 
همینم که هستم، همین روح خاکی
اگر بر گلیمم، اگر بر حریرم
 
رها از حصار نفس‌گیر حرصم
مگیرید خرده اگر بر حصیرم
 
لبالب ز شعرم، لبالب ز آتش
اگر لب گشایم، اگر گُر بگیرم...
 
گزیر و گریزی مرا نیست از عشق
«که بر عهد و پیمان روز غدیرم»
 
علی بوده تا بوده ورد زبانم
«شناسند مردان، صغیر و کبیرم»
 
اگر خفته‌ام، با علی هم‌خیالم
اگر می‌روم، با علی هم‌مسیرم
 
مرام علی را فقط دوست دارم
کلام علی را فقط می‌پذیرم
 
اگر بی‌علی شاد باشم، بگریم
اگر بی‌علی زنده هستم، بمیرم
 
علی بوده در بیقراری، قرارم
علی بوده در گم‌شدن، دستگیرم
 
اگر از کلامم نظر برندارد
به شش‌گوش گیتی نیابی نظیرم
 
علی عزّتم داده گر عزّتی هست
اگرنه حقیرم، حقیرم، حقیرم
موضوعمدح امیرالمومنین علی (علیه السلام)
گریزغدیر امیرالمومنین علی (علیه السلام)
شاعرمرتضی امیری اسفندقه
قالبغزل
سبک پیشنهادینامشخص
زبانفارسی
0
29
وز آن پس لآلی ثناء شگرف
که از جان تراود نه از بحر ژرف
 
نثار ره دست پروردگار
حصار نبی صاحب ذوالفقار
 
علی آن که تا حکمتش ضم نشد
به روح الفت خاک آدم نشد
 
علی ناخدای محیط یقین
علی لنگر آسمان و زمین
 
علی بهترین نقش کلک امل
علی پرتو آفتاب ازل
 
علی آنکه می روبد از آستین
غبار درش طره حور عین
 
زمین ساکن از حلم والای او
فلک سایر از جنبش رای او
 
به بزم اندرش مهر کمتر خدم
به رزم اندرش ماه طوق علم
 
زمین چار طاقی ز ایوان اوست
فلک گردبادی ز جولان اوست
 
اگر صبح بی رای او دم زند
مدار شب و روز بر هم زند
 
پناه امم رهنمای سبل
پس از پاک یزدان خداوند کل
 
ز ذاتش نظام حدوث و قدم
به دستش زمام وجود و عدم
 
خطا گر ز یزدان جدا دانمش
خطای دگر گر خدا خوانمش
 
مصور چو تمثال او زد رقم
بدان خوش رقم راند جف القلم
موضوعمدح امیرالمومنین علی (علیه السلام)
گریز
شاعریغما جندقی
قالبمثنوی
سبک پیشنهادیمدح
زبانفارسی
0
46
هیچ می دانی چه باشد نیستی
نیستی خود را بدان تا کیستی
 
نیستی چبود همه نقصان تو
عجز و جهل و حاجت و خذلان تو
 
ضعف و بیم و ناتوانی و قصور
حیرت و تردید و تشویش و فتور
 
جمله ی اینها تویی ای کیقباد
کن سپند آتش بخود دم ان یکاد
 
پس فنا آن باشد ای صاحب قلیچ
کادمی خود را نبیند غیر هیچ
 
آنچه غیر از هیچ بیند از خدا
هیچ بیند او خود از سر تا بپا
 
با نوا گوید همی بیتاب و پیچ
هیچ هستم هیچ هستم هیچ هیچ
 
آنچه هست از توست ای عین الحیات
خواه فعل و خواه وصف و خواه ذات
 
گر مرا بودی بود از بود توست
ور وجودی رشحه ای از جود توست
 
نی همین دانستن و گفتن چنین
نیست کافی در فنا علم الیقین
 
بلکه می باید عیان دیدن همین
تا شود حاصل تورا عین الیقین
 
تا ببینی آنچه می بینم عیان
پا نهی بر فرق گنج شایگان
 
گر نبودی گوش نامحرم براه
ور نبودی فطنت یاران تباه
 
اندر اینجا گفتنیها گفتمی
ای بسی درهای زیبا سفتمی
 
چشم ظاهربین بهم بنهادمی
وین دو لعل درفشان بگشادمی
 
در میان معرکه استادمی
داد معنی بهر یاران دادمی
 
چون کنم هستند یارانم خنک
همنشینانم همه ذات الحبک
 
نی کسی در نزد استاد خوانده است
نی کسی را فهم این مطلب در است
 
لب به بند اینجا زبان کوتاه کن
سر چو شاه اولیا در چاه کن
 
چون پری از دیدها مستور باش
همچو مه در اقتباس نور باش
 
همچو مه دنباله خورشید گیر
نور از آن خورشید پرتمجید گیر
 
خواه بدرت سازد و خواهی هلال
در محاقت افکند یا در وبال
موضوعمدح امیرالمومنین علی (علیه السلام)
گریز
شاعرحاج ملا احمد بن محمد مهدی فاضل نراقی (صفایی)
قالبمثنوی
سبک پیشنهادیمدح
زبانفارسی
0
43
ما در این شهر گداییم و گدای خودتیم
به تو وارد شده نازل به فنای خودتیم
 
ما که وارد، به تو هستیم چه اینجا چه به حشر
هرکجا پای حساب است به پای خودتیم
 
عجب است از کرمت گر ندهی ما را جای
زانکه مهمان رسیده به سرای خودتیم
 
بگسستیم دل از سلسله ی زلف بتان
تا که در سلسله ی مهر و وفای خودتیم
 
هشت سال است که در کوی تو هستیم مقیم
خود تو دانی که به امّید عطای خودتیم
 
ماسگ کوی تو هستیم همین ما را بس
که سگ قنبر و بر درب سرای خودتیم
 
بر سگان فخر کند گر سگ اصحاب رقیم
ما بر او فخر که در کهف ولای خودتیم
 
آن چنان پُر، ز وجودت شده اجزای وجود
که به هر عضو چو، نی پر ز صدای خودتیم
 
جز هوای تو هوایی نبود در سر ما
به سرت گر برود سر، به هوای خودتیم
 
به «وفایی» غم بی برگ و نوایی مپسند
که ستایشگر پر شور و نوای خودتیم
موضوعمدح امیرالمومنین علی (علیه السلام)
گریز
شاعرملا فتح‌الله وفایی شوشتری
قالبغزل
سبک پیشنهادیمدح
زبانفارسی
0
37
گنه بر دل نهی آنگاه می گیری به تقصیرش
چو بگرفتی به تقصیرش نهی تهمت به تقدیرش
 
دل بیچاره را، کی چاره باشد تا که می باشد
زنخدان تواش زندان و زلفین تو زنجیرش
 
گهی طاعت گهی عصیان گهی کفر و گهی ایمان
به دل هردم نهی نقشی دهی هر لحظه تغیرش
 
خسی در بحر بی پایان چه باشد قدر و مقدارش
که موجش گه به بالا، می کشاند گاه در زیرش
 
چه باشد حال صیدی را، که صیّادش بچالاکی
نشنید در کمین پیوسته باشد در کمان تیرش
 
تنم از ضعف شد انسان که ماند تا ابد حیران
مصوّر گر کشد با خامه ی اندیشه تصویرش
 
خرابی رخنه ها در ملک دل کرده است از هجران
زیان نبود خدا را گر کند وصل تو تعمیرش
 
بلی عاشق نیارد آه بر لب گر فرو بارد
به فرقش تیر و شمشیر و تبر یا، بر درد شیرش
 
«وفایی» با تو دارد ماجراها، یا علی امّا
اگر اظهار سازد خلق می سازند تکفیرش
 
توسرّالله و عین الله و وجه الله می باشی
ولی باید، که این اجمال را دانست تفسیرش
 
به آن معنی که من می دانمت ای خسرو خوبان
به این الفاظ ناقص چون توانم کرد تقریرش
موضوعمدح امیرالمومنین علی (علیه السلام)
گریز
شاعرملا فتح‌الله وفایی شوشتری
قالبغزل
سبک پیشنهادیمدح
زبانفارسی
0
35
کتاب ما علی و کیمیای ما علی است
حرای ما نجف است هوای ما علی است
 
“حرام زاده رهش از حلال زاده جداست”
که انتهای نسب نامه‌های ما علی است
 
برای قرب خدا تا ابد علی کافی است
که راه ما علی و رهنمای ما علی است
 
به کمتر از علی و آل او دلت مفروش
قسم به فاطمه‌اش که بهای ما علی است
 
تمام حیثیتِ شیعه از علی باشد
حسینِ ما علی است و رضایِ ما علی است
 
به حکم محکم لایمکن الفراراز عشق
که آنچه عشق نوشته به پای ما علی است
 
مرا زمانه‌ی مرگم فقط نجف ببرید
که ابتدا علی و انتهای ما علی است
 
خوشا به زمزمه‌ی وادی‌الاسلام نجف
که نُقل مجلس شبهای ما علی است
 
بگو بیاورد آنکه بجز علی دارد
بزن به سینه بگو ادعای ما علی است
 
بگو چه می‌کند آنکه علی ندارد او
برای او است جهیم و برای ما علی است
 
چه خاک بر سر خود می‌کند اگر بیند
به حشر کعبه‌ی مشگل گشای ما علی است
 
شنیده‌ایم صدای درِ بهشت علی است
از آن به بعد سلام و صلای ما علی است
 
اگرچه درک علی از محالها باشد
به قدر ظرفیت اَدراکَمای ما علی است
 
من از رسول خدا نقل می‌کنم ، فرمود:
که استجابت هر ربنای ما علی است
 
بجز خدا و پیمبر کسی علی نشناخت
حدیث هرشب او باخدای ما علی است
 
علی مع الحق و حق باعلی است یعنی که
خدای ما نه ولی ناخدای ما علی است
 
فقط رسیده‌ایم اینجا که با علی باشیم
هزار شکر فقط ماجرای ما علی است
 
علی است کارگریِ پدر به خاطر ما
همیشه نان حلال سرای ما علی است
 
فرشته های خدا شب به شب فقط دیدند
به دست مادرمان لای لای ما علی است
 
کسی که عشق علی را ندارد او به جهنم
که فکر و ذکر و دل و دلربای ما علی است
 
“حدیث هول قیامت که گفت واعظ شهر “
برای ما که نگفتند آشنای ما علی است
 
چه کارمان به سوالات منکر است و نکیر
بجای ماست رضا و بجای ما علی است
 
قسم به وعده شیرین من یمت یرنی
بهشت عدن خدا نه ، جزای ما علی است
 
به حلقه‌های ضریحش دخیلها بستند
گره گشای دل انبیای ما علی است
 
فقط فقط و فقط فاطمه از او می‌گفت
شفاست فاطمه دارالشفای ما علی است
 
من از حسین بگویم حسین فرموده
که نام جمله پسرهای ما علی است
 
قسم به پنجه‌ی گوهر تراش های بهشت
همیشه قبله‌ی ایوان طلای ما علی است
 
علیست شاخص حق و علیست معنی خیر
نگاه کن به خود و گو کجای ما علی است
 
قسم به عین و به لام و به یای نام علی
که درد ما علی است و دوای ما علی است
 
کنار خانه‌ی مولا یتیم‌ها جمعند
عزایشان علی است و عزای ما علی است
 
چقدر کاسه‌ی شیر آمده … چه می‌گویند:
دعای ما علی و های‌هایِ ما علی است
 
و سهم شیر خودش را به قاتلش بخشید
کریمِ زخمیِ صاحب عطای ما علی است
 
به یاد مادرش اُفتاده پیش بابایش
که پاره‌ی جگر مجتبای ما علی است
 
به حال زینب خود رحم کن نمی‌بینی
پس از تو روضه‌ی کرببلای ما علی است
 
میان کرببلا تا علی به میدان رفت
صدا زدند فقط کینه‌های ما علی است
 
به زورِ نیزه علی را زِ اسب هُل داند
صدا زدند ببین ردِ پای ما علی است
 
حسین سمت جوانش رسید اما دیر
به ناله گفت چرا جای جای ما علی است
 
صدای عمه‌ی سادات بود و بُهتِ حسین
چقدر پیشِ تو روی عبای ما علی است
موضوعمدح امیرالمومنین علی (علیه السلام)
گریزضربت خوردن و شهادت امیرالمومنین علی (علیه السلام)
شهادت حضرت علی اکبر (علیه السلام)
شاعرحسن لطفی
قالبقصیده
سبک پیشنهادینامشخص
زبانفارسی
0
39
به دو سجده شکرخدا کنم
که مرا سپرده به دست تو
شده ام اسیر خُم از ازل
به هوای دام الست تو
 
زده ام ز می دوسه ساغری
که رسم به جام تو یا علی
زده ام جرس، من بوالهوس
که به یک نفس شده مست تو
 
نکنی ردم، من اگر بدم
به حرم زدم شب و نیمه شب
که نظر کنی فقط از کرم
به صدای قلب شکسته تو
 
جلواتِ حق، خلواتِ حق
صلواتِ حقِّ خدا علی
به حضور جلوه ی احمدم
ز نگاه باده پرست تو
 
همه جا حرم، همه جاعلی
دم و بازدم، دم یاعلی
دم میکده، بنشین دمی
چه دمی است وقت نشست تو
 
چه حلاوتی، چه ضیافتی
چه نیابتی، چه زیارتی
که نشسته ام وسط نجف
به هوای روضه و بست تو
 
شده ظرف خالی من طلا
شده عبد فاطمه این گدا
نشدم هنوز خسته من!
نشدی هنوز خسته تو!
 
علی ای که مست خدا شدی
به خدا که دست خدا شدی
حسن و حسین تو خالقِ
همه اند و زیرِ دو دست تو
 
سرِمست، ظهر ظهور می
سرِسجده رفته به زور می
به دعای مهدی فاطمه
شد امیر، نوکر پست تو
 
هله ای مسافرکربلا
نظری به نوکر بینوا
ببرم دوباره به نینوا
همه هست و نیست، هست تو
موضوعمناجات با امیرالمومنین علی (علیه السلام)
مدح امیرالمومنین علی (علیه السلام)
گریز
شاعررضا دین پرور
قالبچهار پاره
سبک پیشنهادیمدح
زبانفارسی
0
53
المنة لله که به کوی تو مقیمم
هر دم رسد از حلقه ی زلف تو نسیمم
 
ای خاک درت جنّت و فردوس نعیمم
در بارگهت چون سگ اصحاب رقیمم
 
***صد شکر کز آغاز شدم نیک سرانجام
 
ای آنکه خدا گشته ز روی تو پدیدار
دارم به خدا، من به خداوندی ات اقرار
 
بستم صنما از سر زُلفین تو زُنّار
خواندم صنمت لیک برِ مردم هشیار
 
***دست صمدی تو که شکستی همه اصنام
 
ای سرّ نهان، سرّ نهان از تو چه پنهان
عالم همه اندر، صفت ذات تو حیران
 
در شکّ و گمانند چه دانا و چه نادان
از چهره برافکن دمی این پرده ی امکان
 
***تا رفع کنی شکّ و گمان از همه اوهام
 
ای آنکه قضا بنده ی حکمت ز ازل شد
وی آنکه قدر، امر ترا، ضرب مثل شد
 
تعبیر زحق حُبّ تو بر خیر عمل شد
من بی عمل و عمر همه صرف امل شد
 
***ناکامم و خواهم دهی ای دوست مرا، کام
 
هرکس که ز میخانه ی عشق تو خورد می
مستانه ره خُلد برین را کند او طی
 
فیض تو چه فیضیست که لایلحقه شیئی
بُرده است مگر خضر، به سرچشمه ی آن پی
 
***کت می رود او بنده صفت بر اثر کام
 
ای آنکه حدوث تو قِران با قِدم آمد
از جود تو عالم به وجود از عدم آمد
 
بطحا، ز طفیل حرمت تا حرم آمد
هر خار و خسی در حرمش محترم آمد
 
***ما خار و خس این حرم و دل به تو آرام
 
ای دست خدا کار، به ما گشته بسی تنگ
طاعون به محبّان تو گردیده قوی چنگ
 
این حادثه در شهر نجف نیست خوش آهنگ
عار است به ما، در بر اغیار و بود ننگ
 
***حامی به حمی باشد و در مهلکه اغنام
 
ترسم که حسودان به من این نکته بگیرند
کای آنکه امیران تو بر مرگ امیرند
 
گر، راست بود امر شود تا که نمیرند
دانی که حسودان، سخن حق نپذیرند
 
***از نام گذشتیم چرا این همه بدنام
 
زن طعن به طاعون که از اینجا بگریزد
در کشور اعدا، رود آنجا بستیزد
 
با ما نستیزد، که ز ما مهر تو خیزد
ز اشجار ولای تو اگر برگ بریزد
 
***ترسم نشود پخته ثماری که بود خام
 
هر چند که ما صاحب جرمیم و جنایت
امّا کرم و جود ترا نیست نهایت
 
از ما بدی و از تو همه لطف و عنایت
در روز جزا، باز دو صد گونه رعایت
 
***بایست به ما، تا رسد اکرام به اتمام
 
ما را نبود واسطه یی غیر حسینت
سوگند عظیمیست به جان حسنینت
 
حق نبی و آل خصوصاً به حسینت
آن کشته ی شمشیر جفا نور دو عینت
 
***کاین هایله را، رفع کنی با همه آلام
 
زین واسطه ما را نبود، برتر و بهتر
در نزد تو ای شیر خدا، میر غضنفر
 
ماییم و حسینی چه به اینجا چه به محشر
این واسطه گر نیست قبول درِ داور
 
***ای خاک به فرق من و ای وای بر اسلام
 
آن کشته اگر چاره ی این غم ننماید
مشکل کسی این عقده ی مشکل بگشاید
 
ما، بد زبدان غیر بدی هیچ نیاید
او هی کند احسان و به احسان بفزاید
 
***زانروی که وحشی به جز، احسان نشود رام
 
ای جان جهان، جان جهان باد فدایت
جان و دل ما بسته ی زنجیر ولایت
 
شد پیر «وفایی» به ره مهر و وفایت
با جرم و گنه آمده بر درب سرایت
 
***کز لطف کشی پرده را، بر همه آثام
موضوعمدح امیرالمومنین علی (علیه السلام)
گریزمدح امام حسین (علیه السلام) ، کربلا و کاروان
شاعرملا فتح‌الله وفایی شوشتری
قالبمسمط
سبک پیشنهادیمدح
زبانفارسی
0
33
ز ماه چهره ساقیا، برافکن این نقاب را
به ماهتاب سیر، ده هماره آفتاب را
 
برآفتاب می نگر، ستاره سان حُباب را
بریز هان بیار، هی به رنگ آتش آب را
 
***به یاد لعل آن صنم سبیل کن شراب را
 
اگر سبیل می کنی، خُم و سبو سبیل کن
ز دجله ی خُم و سبو جهان چو رود نیل کن
 
در این ثواب بنده را، زمرحمت دخیل کن
دخیل اگر، نمی کنی بیا مرا، وکیل کن
 
***که تا ز رشحه ی سبو خجل کنم سحاب را
 
منم «وفایی» ار چه شُهره گشته ام به شاعری
ولی ز می کشانم و به می کشی بسی جری
 
نمی کند ز من کشان کسی به من برابری
الا، به امتحان من بیار، چند ساغری
 
***ببین چگونه ماهرم حساب را کتاب را
 
مبین به زهد خشگ و این عمامه و ردای من
که این عمامه و ردا، همه بود بلای من
 
نظاره کن ولای من وفای من صفای من
به بزم می کشان نگر مقام وحدّ و جای من
 
***به احترام من ببین ستاده شیخ و شاب را
 
بیار، می بریز، هی سبوسبو به ساغرم
نظاره کن به باطن و مبین به زهد ظاهرم
 
زخیل عاشقان اگر، نه برترم نه کمترم
اگر، که نیست باورت بگو که تا درآورم
 
***ز جیب خویشتن برون نی و دف و رباب را
 
بیار، از آن می کهن که بشکند خمار من
مئی که زنگ ما و من زُداید از عذار من
 
مئی که یار، را کند مگر دوباره یار من
مئی که بر دهد به باد نیستی غبار من
 
***چون من حجاب خود شدم بسوزد این حجاب را
 
شرار آتش می ام به جان شکّ و ریب زن
ز من چو بگذری برو، به تربت صُهیب زن
 
به ننگ زن به نام زن به عار، زن به عیب زن
به طفل زن به شیخ زن به شاب زن به شیب زن
 
***ز کاخ هست و بود ما بسوز سقف و باب را
 
غریب نیست ساقیا بپرسی ار، زغُربتم
عجیب نیست گر کنی تفقّدی به کُربتم
 
نظر کنی به غربتم گذر کنی به تربتم
الا، زیان نمی کنی اگر، به قصد قربتم
 
***به آب آتشین زجان نشانی التهاب را
 
الا اگر، می ام دهی بده ز خُمّ احمدی
نه خُمّ کیقباد و جم از آن می محمّدی
 
که مست مست سازدم چه مست مست سرمدی
رهاندم ز هستی و کشاندم به بیخودی
 
***که تا به چشم حق کنم نظاره بوتراب را
 
ابوتراب و بوالحسن الا، منش ندا کنم
ز تهمت نصیری اش به این و آن رها کنم
 
علی علی جدا کنم، خدا خدا، جدا کنم
به خود ببندم احولی که او ز خود رضا کنم
 
***به هر چه رأی او بود ادا کنم خطاب را
 
علی که در تقدّمش نه ریب هست و نه شکی
علی که از خدا، کمی نباشدش جز، اندکی
 
علی که جان مصطفی و جان او بود یکی
خدا، به تارکش نهاده افسر تبارکی
 
***الا، به شأن او ببین تو مصحف و کتاب را
 
امیر بود، در ازل دوباره در غدیر شد
مبلّغ امیری اش رسول بی نظیر شد
 
به انس و جنّ امیر شد به مصطفی ظهیر شد
همین نه بس ظهیر شد دبیر شد وزیر شد
 
***مُشار شد مُشیر شد حضور را، غیاب را
 
هماره گفت مصطفی علی بود حُسام من
به شرع من وصیّ من به جای من امام من
 
امیر من نصیر من ظهیر من قوام من
حلال او حلال من حرام او حرام من
 
***دیگر چه جای دم زدن ثعالب و کلاب را
 
به جز نبی به دیگری علی قیاس کی شود
حریر و پرنیان الا، سیه پلاس کی شود
 
عدو شناس در جهان علی شناس کی شود
شناختن خدای را، در این لباس کی شود
 
***که چشم حق جدا کند زهم سراب و آب را
 
مقام اگر، فرابری ز رتبه ی پیمبری
به عصمت از ملک اگر هزار بار بگذری
 
هزار حجّ و عمره و جهاد اگر بیاوری
نشان چو نیستت به دل ز مُهر مهر حیدری
 
***چو کرم پیله می تنی به دور خود لعاب را
 
شهی که مدح او همی پیمبر و خدا کند
چسان تواندش کسی که مدح یا، ثنا کند
 
مگر که عشق شمه یی ز وصف او ادا کند
ولی چسان ادا کند که عقل از او ابا کند
 
***به کور، کی بیان توان نمودن آفتاب را
 
به جنّ و انس و دیو و دد، هماره روزی او دهد
به جمله قسمت و نصیب و خطّ و آرزو دهد
 
جماد را، نبات را، وظیفه مو به مو دهد
الا، به اذن حق نموّ و شهد و رنگ و بو دهد
 
***ثمار را، حبوب را، قشور را، لباب را
 
نه فخر اوست خوانم ار، حدیث باب خیبرش
نه مدح اوست گویم ار، ز قتل عمرو کافرش
 
نه وصف او مقاومت به صدهزار، لشگرش
اراده گر، نماید او به یک اشاره قنبرش
 
***به گردن فلک نهد، ز کهکشان طناب را
 
علی بود جمیل حق علی بود جمال حق
علی بود جلیل حق علی بود جلال حق
 
مقیل حق مقال حق مثیل حق مثال حق
دلیل حق سبیل حق بدیل حق کمال حق
 
***که ذات لایزال حق ستوده آن جناب را
 
احاطه کرد علم او به ما سوی سوا، سوا
که هست علم و قدرتش ز علم و قدرت خدا
 
چگویمت ز علم او الا، شنیده ای الا
شبی که رفت مصطفی به فوق عرش، مرتضی
 
***بیان نمود بهر او ایاب را، ذهاب را
 
اگر، که قهرمان او به قهر و کین علم زند
اگر، که ذوالفقار او به خون خصم دم زند
 
قضا، فنای این جهان در آن زمان رقم زند
به قهقرا، عدوی او به نیستی قدم زند
 
***گر، او سبک کند عنان، گران کند رکاب را
 
تو ای علی مرتضی که مظهر خداستی
به کوفه رفته ای به خواب و خود کجا رواستی
 
که زینب تو روبرو به زاده ی زناستی
به گوش خویش بشنو و ببین چه ماجراستی
 
***چو او کند سئوال را و این دهد جواب را
 
به شهر شام خویش را، دمی ز مرحمت رسان
به دختران بی کس ات ببین تطاول خسان
 
رها نما، تو بیکسان ز قید و بند ناکسان
ز پاره ی دل کسان و اشک چشم بی کسان
 
***به مجلس یزید بین شراب را، کباب را
 
به دختران خود، نگر که ایستاده صف به صف
ز شامیان نظاره گر نظاره کن ز هر طرف
 
یزید شوم با دو صد نشاط و شادی و شعف
سر حسین و جام می نی و رباب و چنگ دف
 
***به بزمی این چنین ببین سکینه و رباب را
 
شها بیا، امیری یزید بی تمیز بین
به پُشت پرده دختران او همه عزیز بین
 
گشاده موی دختران خویش چون کنیز بین
نگنجد ار، به غیرتت بیا و این دو چیز بین
 
***به طشت زر، سر حسین و ساغر شراب را
موضوعمدح امیرالمومنین علی (علیه السلام)
گریزغدیر امیرالمومنین علی (علیه السلام)
ورود كاروان اسرا به شام و مجلس یزید امام حسین (علیه السلام) ، کربلا و کاروان
شاعرملا فتح‌الله وفایی شوشتری
قالبمسمط
سبک پیشنهادیمدح و مرثیه
زبانفارسی
0
34
بریز ساقیا مرا، مدام می به ساغرا
چه می که بر زند به جان، هزار شعله آذرا
 
چه آذری که نار طور، از او کمینه اخگرا
بریز هان بیار هی، به بانگ چنگ و مزمرا
 
***که هی خورم به یاد وی، تو هی بده مکرّرا
 
الا تو نیز مطربا، بیار نای و چنگ را
بساز ساز عشق را، بسوز نام و ننگ را
 
به یک ترانه‌ام ببر، ز لوح سینه زنگ را
اگر به جام ما زند، فلک زکینه سنگ را
 
***بزن به جای وی ز نی، هزار شعله آذرا
 
به جان دوست مطربا، نوای عشق ساز کن
هزار رخنه بر دلم، ز نغمه‌ی حجاز کن
 
به یاد زلف آن صنم، فسانه را دراز کن
تو نیز ساقیا گره، ز زلف خویش باز کن
 
***به بانگ نی بیار می، بریز هی به ساغرا
 
بیار از آن می‌ام که تا، حجاب عشق شق کند
کتاب هستیِ مرا، زهم ورق ورق کند
 
چه می که زهد خشگم از، تصوّرش عرق کند
خیال هستی ار کنم، به مستی‌ام نسق کند
 
***چنانکه بی‌‌خبر کند، مرا ز شور محشرا
 
از آن می‌ام اگر دهی، بده به یاد لعل وی
که شور عشق افکنم، به روزگار همچو نی
 
تو خُم خُم و سبوسبو، بیار هان بریز هی
مگر رهم ز هستی و، کنم مقام عشق طی
 
***که عشق هم حجاب شد، میان ما و دلبرا
 
دلم ز شهر بند تن، به چین زلف یار شد
غزالی از خطا روان، به خطّه‌ی تتار شد
 
ز طالع بلند خود، به مهر پرده‌دار شد
ز قید و بند جان و تن، برست و رستگار شد
 
***مسیح‌وار همنشین، شد او به مهر انورا
 
هزار شکر می‌کنم، به طالع بلند دل
که شد دو زلف آن صنم، ز چارسو کمند دل
 
مده ز عقل پند من، که بس قویست بند دل
الا اگر تو عاقلی، بده ز عشق پند دل
 
***که دردمند عشق را، حدیث عشق خوشترا
 
به لب رسیده جان من، در آرزوی روی او
خوشم که آرزوی من، بود در آرزوی کوی او
 
الا، اگر می‌ام دهی، بیاور از سبوی او
که رفته رفته بوی او، کشد مرا به سوی او
 
***مگر دماغ جان کنم، ز بوی او معطّرا
 
دلم چنان اسیر شد، به زلف و خطّ و خال وی
که نیست تا ابد دگر، رهایی احتمال وی
 
نگردد ار میسّرم، به عمر خود وصال وی
هزار شکر کز ازل، مثال بی‌مثال وی
 
***ز کِلک دوستی بُوَد، به لوح جان مصوّرا
 
اگر که ماهم افکند، ز روی خود نقاب را
هزار پرده بر کشد، به چهره آفتاب را
 
دو چشم مست او برد، ز چشم خلق خواب را
ز جلوه‌یی کند عیان، به دهر انقلاب را
 
***ز قامتش بپا شود، هزار شور محشرا
 
به چین زلف پرشکن، شکست مشک تاتری
به سحر چشم پرفتن، ببست چشم سامری
 
به رخ بهار شوشتر، به جلوه سرو کشمری
به لب یمن، به خط خُتن، به چهره مهر خاوری
 
***به هر خمی ز زلف او، هزار توده عنبرا
 
هلاک اگر شوم ز غم، چه غم که یار من تویی
خوشا چنین غمی مرا، که غمگسار من تویی
 
قرار جان، قرار دل، قرار کار من تویی
به هر کجا گذر کنم، به رهگذار من تویی
 
***نظر به هرچه افکنم، به جز تو نیست منظرا
 
ز جویبار عشق تو، شد از ازل سرشت من
محبّت تو تا ابد، شد است سرنوشت من
 
ز عشق کافر ار شوم، بتا تویی کنشت من
بهشت را چه می‌کنم؟ الا تویی بهشت من
 
***که در رخ تو جنّت است و در لب تو کوثرا
 
ز بانگ چنگ و نای و نی، غرض نه نای و نی بود
ز ساغر و ز جام می، نه ساغر و نه می بود
 
ز زلف و خطّ و خال وی، نه خطّ و خال وی بود
ز مستی و زهای و هی، غرض نه های و هی بود
 
***الا زبان عاشقی، بود زبان دیگرا
 
اگر که پرده افکند، زچهره یار نازنین
تجلّی ار کند چنان، که هست آن نگار چین
 
جمال ایزدی کند، به خلق ظاهر و مبین
گمان کنند خالقش، تمامی از ره یقین
 
***برند سجده پیش او، جهانیان سراسرا
 
علیست آنکه مدح او، همی بود شعار من
ربوده عشق او زکف، عنان اختیار من
 
منزّه است از اینکه من، بگویمش نگار من
روا بُوَد که خوانمش، خدا و کردگار من
 
***نمی‌شدم چو غالیان، اگر زعشق کافرا
 
شهی که دین احمدی، ز تیغ او رواج شد
به تارک محمّدی، «تبارک الله» تاج شد
 
به راه طالبان حق، وجود او سراج شد
ز احترام مولدش، حرم مطاف حاج شد
 
***به دوستیّ او قسم، که حُبّ اوست مشعرا
 
حدوث ذات پاک او، مقارن است با قِدم
مساوق است با ازل، مسابق است با عدم
 
نظام ممکنات از او، هماره هست منتظم
خدا نباشد او ولی، نه این شده است متّهم
 
***از آنکه در وجود او، جلال اوست مضمرا
 
وجود ماسوی بود، طفیلی از وجود او
به قالب است روح ما، روان ز فیض جود او
 
از آنکه هست بودِ ما، همه ز هست و بود او
نمود ایزدی عیان، شده است از نمود او
 
***اگر که نیست واجب او، ز ممکن است برترا
 
علیست فرد بی‌بدل، علیست مثل بی‌مثل
علیست مصدر دوم، علیست صادر اول
 
علیست خالی از خلل، علیست عاری از زلل
علیست شاهد ازل، علیست نور لم یزل
 
***که فرد لایزال را، وجود اوست مظهرا
 
زمام ملک خویش را، سپرده حق به دست او
چه انبیا چه اولیا، تمام پای بست او
 
یکی هماره محو او، یکی مدام مست او
به هر صفت که خوانمش، بود مقام پست او
 
***نظر به لامکان نما، ببین مقام حیدرا
 
نوشت کاتب ازل، به ساق عرش نام وی
به قدسیان نمونه‌یی، نمود از مقام وی
 
تمام «خرّ سجّداً»، فتاده در سلام وی
پیمبران در آرزوی جرعه‌یی ز جام وی
 
***به جز ولای او نشد، برایشان میسّرا
 
به عزم رزم اگر علی، سمند کینه هی کند
عدوی او به مرگ خود، فغان بسان نی کند
 
به خشم اگر غزا کند، فنای کُلّ شئ کند
بساط روزگار را، به یک اشاره طی کند
 
***نه فخر اوست گویم ار، که گشت عمرو کافرا
 
چو این جهان فنا شود، علی فناش می‌کند
قیامت ار بپا شود، علی بپاش می‌کند
 
که دست دست او بود، ولی خداش می‌کند
«وما رمیت اذ رمیت» بر تو فاش می‌کند
 
***که اوست دست کردگار و اوست عین داورا
 
عنان اختیار من، ربوده عشق او زکف
به اختیار خویشتن، دواندم به هر طرف
 
گهی به طوس می‌کشد مرا و گاه در نجف
چو دست دست او بود، زهی سعادت و شرف
 
***اگرچه در وطن برد، که هست ملک شوشترا
 
منم که گشته نام من، «وفایی» از وفای تو
منم که نیست حاصلی، مرا به جز ولای تو
 
هماره می‌نوازدم، بسان نی، نوای تو
چنانکه بندبند من، پُر است از صدای تو
 
***مرا به ذکر یا علیّ، مگر بزاد مادرا
 
هماره تا به نیکویی، مسلّم است مشتری
ملقب است تا فلک، به کینه و ستمگری
 
به کجروی است تا همی، مدار چرخ چنبری
کنند تا که اختران، به روزگار اختری
 
***به کام دوستان تو، همیشه باد اخترا
 
به کربلا نظاره کن، ببین به نوبهار او
ز سبزه‌ی خط بتان، نگر بنفشه‌زار او
 
به سروهای ابطحی، بطرف جویبار او
به دوحه‌های احمدی، چمان ز هر کنار او
 
***چه قاسم و چه جعفر و چه اکبر و چه اصغرا
 
به رنگ لاله سرو اگر، ندیده‌یی تو در چمن
ببین به سرو این چمن, که هست لاله گون بدن
 
به جسمش ار کفن کنی، بکن زبرگ نسترن
چرا که این کفن بود، به جای کهنه پیرهن
 
***که خواهرش نبیند این چنین برهنه پیکرا
 
نهال قامت بتان سروقدّ مه جبین
فکنده تیشه‌ی جفا، زپا بسی در این زمین
 
همی ز جُعد خم به خم، همی زموی پُر زچین
ز زلف و خال و خط بسی، به خاک او بود عجین
 
***شکسته رونق عبیر و عود و مشک عنبرا
 
ندیده دیده‌ی جهان جوان بساط اکبری
به خلق و خو به گفتگو فزون زهر پیمبری
 
به جلوه همچو احمدی، به حمله همچو حیدری
میان خیل روبهان کوفه چون غضنفری
 
***ز کینه پاره پاره شد، به تیر و تیغ و خنجرا
موضوعمدح امیرالمومنین علی (علیه السلام)
گریز
شاعرملا فتح‌الله وفایی شوشتری
قالبمسمط
سبک پیشنهادیمدح و مرثیه
زبانفارسی
0
34
از هلال عید دوش ابرو کمان کرد آسمان
تا به ابروی تو ماند کج کمان کرد آسمان
 
تا قیامت شد ز خجلت با سیه رویی قرین
مهر خود تا با مه رویت قران کرد آسمان
 
یوسف حُسن ترا، تا پیر زال چرخ دید
حلقه ی مه را، کلاف ریسمان کرد آسمان
 
تا زشغل شیر گیری لحظه یی غافل شوند
خواب را، شب برغزالانت شبان کرد آسمان
 
چون قمر در عقرب زلف رُخت در هر مهی
از پی تشبیه تصویری عیان کرد آسمان
 
پرتوی از مهر رویت تافت اندر کاخ من
ای عجب ما را، زمین چون آسمان کرد آسمان
 
آرزویم را، برآورد و مرادم را بداد
کوکبم را، سعد و عیشم رایگان کرد آسمان
 
آسمان با اینکه از ناکامی ما کامجوست
خویش را ناکام و ما را کامران کرد آسمان
 
آسمان در هر وجودی مایه ی حُزن و غم است
در وجود ما اثر چون زعفران کرد آسمان
 
رشوتم داد آسمان از خوف این تیغ زبان
تا نگویم من چنین یا آنچنان کرد آسمان
 
من رهین رشوه ی او نیستم امّا حکیم
خود نگوید که فلان یا بهمدان کرد آسمان
 
یا خوشان خوش، ناخوشان را ناخوش و ناسازگار
در مزاج نارضامندان زیان کرد آسمان
 
آسمان مقهور و مجبور است در، ادوار خویش
چند گویی آسمان کرد آسمان کرد آسمان
 
آسمان را نیست تأثیری مؤثّر، دیگریست
تهمّت است این گر کسی گوید فلان کرد آسمان
 
در جهان نبود مؤثّر جز خداوند جهان
آسمان را، هم خداوند جهان کرد آسمان
 
آن خداوندی که اسم اعظمش باشد علی
مر، خداوندیش صدبار امتحان کرد آسمان
 
ردّ شمسش را نمود و باز هم خواهد نمود
حکم او در هر زمان برخود روان کرد آسمان
 
از نهیبش سر برآرد چون ز مغرب آفتاب
آن زمان باید مکان در لامکان کرد آسمان
 
صولجان قدرتش تا بهر خلقت شد بلند
خود چو گوی اندر خم آن صولجان کرد آسمان
 
تا شود، بر پرچم چتر جلالش آستر
خویش را، بر شکل چتر و سایبان کرد آسمان
 
بیضه، زرّین جوجه سیمین آورد از ماه مهر
تا به زیر قاف قصرش آشیان کرد آسمان
 
خون خصم از میغ تیغش تاکه باریدن گرفت
تیغ خود، در میغ از بیمش نهان کرد آسمان
 
تا که همرنگ غلامانش شود با صد نیاز
خویشتن بر آستانش پاسبان کرد آسمان
 
دلدش را داد میکائیل کیل از سُنبله
مُشتی از وی ریخت نامش کهکشان کرد آسمان
 
شکلی از نعل سمندش تا کند شاید بیان
با هلال و خوشه ی پروین بیان کرد آسمان
 
بس طریق بندگی پیمود تا از مهر و ماه
خویش را، در فوج او صاحب نشان کرد آسمان
 
خیر و شرّ، مهر و وفا نیک و بد و جور و جفا
ای «وفایی» تهمّت است این کاسمان کرد آسمان
 
آسمان رسواست بی تقصیر و بی جرم و خطا
چون تو هم از روز اوّل این زیان کرد آسمان
 
رعد را، می دانی امّا سرّ او را باز دان
کز بلای کربلا از دل فغان کرد آسمان
 
برق باشد یک شرار، از شعله ی آه حسین
کان شرار از سینه ی سوزان عیان کرد آسمان
 
آسمان باران همی بارد ولی تا روز حشر
گریه ها باشد که بر لب تشنگان کرد آسمان
 
روز عاشورا، مگر نشنیده یی این ماجرا
خاک می افشاند و خون از دل روان کرد آسمان
 
جامه زد، در نیل ماتم تا قیامت زین عزا
زیر بار غم قدی همچون کمان کرد آسمان
موضوعمدح امیرالمومنین علی (علیه السلام)
گریزعاشورا امام حسین (علیه السلام) ، کربلا و کاروان
شاعرملا فتح‌الله وفایی شوشتری
قالبقصیده
سبک پیشنهادیمدح و مرثیه
زبانفارسی
0
31
ساقیا بیا ز آفتاب می
می نما تو هی ذرّه پروری
 
***هی بده مرا از ره وفا
کاسه ی زری آب آذری
 
آفتاب را در پیاله کن
هی پیاله را رشک لاله کن
 
***خود به نام ما این حواله کن
زُهره را بده دست مشتری
 
رطل و جام ده هی به کام ده
هی به روز ده هی به شام ده
 
***بر خواص ده بر کرام ده
بر دوام ده نی به سرسری
 
دختر رزان شد به ما حرام
پیر می فروش داده این نظام
 
***بهر این عوام باده خلّری
بهر ما کرام باده کوثری
 
یک سبو به من ده ز قعر دن
در عوض بگیر جان و دل ز من
 
***تا دهم به باد این غبار تن
بر فلک نهم پای از ثری
 
جان نثار آن لعل شکّری
دل فدای آن زلف عنبری
 
***هان بیار از آن آب آذری
هی مرا رهان خود ز سرسری
 
بالله آمدم زین خودی به تنگ
خود به کیش عشق این جنونست و ننگ
 
***می بیار هی با نوای چنگ
تا مگر شوم خود ز خود بری
 
در هوای می عمر گشت طی
ساقیا بیار شطّ و دجله هی
 
***تا که افکنم خود به بحر می
تا در آن کنم من شناوری
 
یک غدیر خم بود در جهان
صد خُم و غدیر شد از او روان
 
***هر خُمی از آن آمد احمدی
هر غدیر از آن گشت حیدری
 
جان نثارت ای ساقی ازل
دل فدایت ای باقی ابد
 
***تا ابد ز تو مر، مرا رسد
هی وظیفه و هی مقرّری
 
بی توام به جان نیست خرّمی
فی المثل اگر هست یکدمی
 
***هی به دل کند باد نشتری
بر جگر کند آب خنجری
 
یا علی بکن در دلم مقرّ
ده به جان من قوّت دیگر
 
***زانکه در ولا نیست معتبر
فربهی تن یا که لاغری
 
یا علی مدد از تو می رسد
تا ابد همی یا علی مدد
 
***کز ازل مرا نیست تا ابد
جز تو حافظی جز تو ناصری
 
ای حدوث تو همدم قدم
ای وجود تو سابق از عدم
 
***ای به ممکنات ز بیش و کم
داده حق ترا حکم داوری
 
من خدای را خود ندیده ام
بر خدایی ات زان گُزیده ام
 
***یا قبول کن آنچه دیده ام
یا مرا بده چشم دیگری
 
خود تو گفته یی من خدا نیم
ورنه من ترا خود نصیری ام
 
***من نه زاهدم من نه دیری ام
عاشقم ترا چون تو دلبری
 
گر تو ممکنی ور تو واجبی
کی شناسمت من به واجبی
 
***کس نداندت رتبه جز نبی
هرچه خوانمت زان تو برتری
 
مشتبه شوی کی تو با خدا
حق و مشتبه این سخن چرا
 
***حق نمی شود مشتبه به ما
چون خدای را خود تو مظهری
 
ای به مصطفی یار و هم زبان
ای لسان حق را تو ترجمان
 
***ای به حقّ تو خلق بدگمان
در خدایی ات جمله منظری
 
ای مخاطب از حق به یا علی
خطبه های حق از تو منجلی
 
***از مقام خود کن تنزّلی
تا ترا کند عرش منبری
 
قدر و جاه تو نیست سرسری
هرچه گویمت زان تو برتری
 
***هم فلک ترا کرده قنبری
هم ملک ترا کرده چاکری
 
ای ز نور تو طور مندکی
از طفیل تو عالم اندکی
 
***جز تو سوی حق نیست مسلکی
هم تو ناظری هم تو منظری
 
هم تو حاضری هم تو ناظری
هم تو امری و هم تو آمری
 
***هم تو فعلی و هم تو فاعلی
هم تو صادری هم تو مصدری
 
هم تو قادری هم تو قاهری
هم تو راحمی هم تو غافری
 
***هم تو باطنی هم تو ظاهری
هم تو اوّلی هم تو آخری
 
هم تو کعبه ای هم تو قبله ای
هم تویی صفا هم تو مروه ای
 
***هم تو حجری و هم تو زمزمی
هم تویی منی هم تو مشعری
 
هم به انبیا جمله رهبری
هم به اوصیا جمله سروری
 
***هم خدای را عین و مظهری
هم رسول را بار و یاوری
 
در شجاعت و در دلاوری
می رسد ز حق برتو وز نبی
 
***مرحبا از آن قتل مرحبی
آفرین از آن فتح خیبری
 
عمرو عبدود با همه یلی
روبرو چو شد با تو یا علی
 
***جوشنش به بر کرد چادری
مغفرش به سر کرد معجری
 
من نکرده ام شاعری شعار
بهر سیم و زر یا که افتخار
 
***زد چو بر سرم عشق هشت و چار
خویش را زدم من به شاعری
 
من «وفایی ام» مادح شما
دارم آرزو باشدم رجا
 
***کزره وفا با همین ولا
سازی ای شها مدفنم غری
 
شد حسین تو کشته ی جفا
شد سرش جدا لیکن از قفا
 
***من چگویمت سرّ ماجرا
چون تو واقفی چون تو مخبری
 
زیور زنان رفت سربسر
برده کوفیان هرچه سیم و زر
 
***خود به جا نماند بهرشان مگر
کام خشگی و دیده ی تری
موضوعمدح امیرالمومنین علی (علیه السلام)
گریزغدیر امیرالمومنین علی (علیه السلام)
مصائب امام حسین (علیه السلام) ، کربلا و کاروان
شاعرملا فتح‌الله وفایی شوشتری
قالبنا مشخص
سبک پیشنهادیمدح و مرثیه
زبانفارسی
0
41
براساس گریز به
موضوع گریز :
مناسبت گریز :
براساس سبک شعر
روضه شور واحد تک زمینه رجز خوانی زمزمه جفت نوحه مناجات نامشخص مدح مسجدی سینه زنی واحد سنگین دکلمه دم پایانی واحد تند پیش زمینه سرود سالار زینب حاج ناظم همه جا کربلا راس تو میرود بالای نیزه ها ببینید ببینید گلم رنگ ندارد نوحه سنتی ببینید ببینید گلم رنگ ندارد سیدی ماکو مثلک الغریب غریب گیر آوردنت زبانحال به سمت گودال از خیمه دویدم من دودمه مدح و مرثیه مفاعیل مفاعیل فعول شعر خوانی
براساس قالب شعر
دوبیتی غزل قصیده مثنوی چهار پاره رباعی ترجیع بند مستزاد شعر نو شعر سپید ترکیب بند قطعه مسمط نا مشخص مربع ترکیب تک بیتی مخمس
براساس زبان
فارسی عربی ترکی
براساس شاعر
محتشم کاشانی میلاد عرفان پور امیر عباسی قاسم صرافان محمد مهدی سیار غلامرضا سازگار رضا یعقوبیان علی اکبر لطیفیان قاسم نعمتی اسماعیل تقوایی مرتضی محمود پور حسن لطفی امیر حسین سلطانی محمود اسدی علی انسانی مظاهر کثیری نژاد محمود ژولیده ولی الله کلامی زنجانی میثم مومنی نژاد حسن ثابت جو عباس میرخلف زاده سید حمیدرضا برقعی سید هاشم وفایی سید رضا موید خراسانی محمدرضا سروری یوسف رحیمی احمد بابایی محسن عرب خالقی سید پوریا هاشمی علیرضا خاکساری وحید زحمتکش شهری مهدی رحیمی زمستان حسن کردی روح اله نوروزی مرضیه عاطفی بهمن عظیمی حسین رحمانی میلاد قبایی محسن صرامی رضا آهی رضا تاجیک اصغر چرمی محمد جواد شیرازی مهدی نظری وحید قاسمی وحید محمدی محسن کاویانی مجتبی صمدی شهاب حمید رمی محمد حسین رحیمیان محمد حسن بیات لو امیر روشن ضمیر نا مشخص محمد محسن زاده گنجی امیر ایزدی حسین قربانچه رضا رسول زاده جواد حیدری محمد سهرابی محمد جواد پرچمی سيد مهدي سرخان رضا یزدانی سید مهدی موسوی حسن صنوبری محسن رضوانی سیدجواد پرئی سید محمد جواد شرافت علی سلیمیان محمدجواد غفورزاده (شفق) سید مجتبی رجبی نورآملی حسن بیاتانی عماد خراسانی رحمان نوازنی مسعود اصلانی حافظ محمدرضا آغاسی علی حسنی صمد علیزاده محمد صمیمی کاظم بهمنی مجید تال مهدی قهرمانی احسان محسنی فر شیخ رضا جعفری میثم سلطانی مصطفی صابر خراسانی محمد فردوسی علیرضا قزوه قاسم افرند محمد مهدی عبداللهی محمد خسروی جواد دیندار سعید خرازی علیرضا عنصری حسین میرزایی حسن جواهری مصطفی قمشه ای علامه حسن زاده آملی میثم خالدیان علی زمانیان حسین ایمانی سیدعلی احمدی(فقیر) سید مجتبی شجاع محمد حسین فرحبخشیان (ژولیده نیشابوری) محسن داداشی امام خمینی (ره) فواد کرمانی امیر رضا سیفی احمد اکبرزاده ملا فتح‌الله وفایی شوشتری صدّیقه‌ی طاهره (علیهاسلام‌الله) محمود شاهرخي (م.جذبه) سید محمد رستگار جواد هاشمی (تربت) سید حبیب نظاری غلام‌رضا دبیران محمدحسین علومی تبریزی سعید بیابانکی سعید توفیقی علیرضا لک جواد محمد زمانی آیت الله محمدحسین غروی اصفهانی سید یاسر افشاری محمود کریمی احمد واعظی آیت الله وحید خراسانی حضرت آقای خامنه ای سید الشهدا عبدالجواد جودی خراسانی بهروز مرادی سالک قزوینی رفیق اصفهانی سید رضا حسینی (سعدی زمان) بابافغانی شیرازی تأثیر تبریزی صغیر اصفهانی (ره) وحید مصلحی یاسر حوتی حسین رستمی محمد بنواری (مهاجر) محمد بیابانی علیرضا شریف هادی جان فدا علی آمره حامد تجری مصطفی متولی مجتبی خرسندی علی صالحی علیرضا بیاتانی مهدی رحمان دوست مهدی نسترن سید محمد جوادی سید مهدی جلالی مجتبی روشن روان حامد خاکی سید محمد علی ریاضی احسان مردانی مهدی مومنی مریم سقلاطونی مجتبی شکریان همدانی عارفه دهقانی حسینعلی شفیعی (شفیع) رضا پیروی سعید پاشازاده ناصر حامدی رضا قاسمی حامد جولازاده پیمان طالبی میلاد حسنی امیر حسام یوسفی نوید اسماعیل زاده عباس شبخیز قراملکی (شبخیز) مهدی جهاندار کرامت نعمت زاده علی اصغر حاج حیدری مهدی صفی یاری محمد علی بیابانی محمد امین سبکبار هانی امیر فرجی سینا نژادسلامتی رسول میثمی صباحی بیدگلی وصال شیرازی مهدی پورپاک فاطمه نانی زاده محسن خان محمدی حبیب نیازی مجید لشگری میرزا احمد عابد نهاوندی(مرشد چلویی) آیت الله سیداحمد نجفی(آقاجون) محمد جواد خراشادی زاده ناظرزاده کرمانی سیدجلال حسینی احمد جلالی حسین عسگری علی اصغر کوهکن حجت الاسلام میر تبریزی محسن مهدوی حبیب الله چایچیان رضا فراهانی محمدرضا شمس خاکی شیرازی ابراهیم بازیار عباس احمدی سید محمد اویار حسینی محمد احمدی مرحوم الهیار خان (آصف) جواد قدوسی مجید قاسمی محمد رسولی داوود رحیمی مسعود یوسف پور حیدر توکل فاضل نظری علی ناظمی صفایی جندقی کریم رجب زاده میرزا یحیی مدرس اصفهانی غلامرضا کافی عمان سامانی مهدی محمدی پانته آ صفایی محمد بختیاری حمیدرضا بشیری محمدسعید عطارنژاد پروانه نجاتی نیما نجاری علی اشتری جعفر خونویی رضا دین پرور محمد ظفر سید رضا میرجعفری خوشدل تهرانی مهدی نعمت نژاد محسن راحت حق سجاد محرابی سید فرید احمدی مهدی زنگنه کاظم رستمی روح الله عیوضی علی اصغر ذاکری گروه یا مظلوم امیر حسین حیدری امیر اکبرزاده مهرداد مهرابی سید محمد بابامیری توحید شالچیان نغمه مستشار نظامی رحیم معینی کرمانشاهی سید محمد میرهاشمی امیرحسین الفت غلامحسین پویان احمد علوی فیاض هوشیار پارسیان مرتضی امیری اسفندقه محمدعلی مجاهدی جعفر بابایی(حلّاج) اصغر عرب فرشته جان نثاری سیدمحسن حبیب لورسه محمد علامه صادق رحمانی فرهاد اصغری یاسر مسافر عباس ویجویی عباس عنقا منوچهر نوربخش سیدحسن حسینی محمدجواد باقری محمد ارجمند محمد عظیمی محمدحسین بهجت تبریزی(شهریار) محمدسعید میرزایی مهدی خطاط ادیب الممالک فراهانی محمدعلی رحیمی محمد قاسمی احسان نرگسی رضاپور داریوش جعفری حامد آقایی سید محسن حبیب الله پور مجتبی حاذق محسن حنیفی آرش براری بهنام فرشی هستی محرابی طاها ملکی یاسر قربانی محمد داوری امیرحسین آکار اسماعیل شبرنگ آرمان صائمی علی رضوانی عماد بهرامی عادل حسین قربان امیرعظیمی حبیب باقرزاده حسین محسنات علی اصغر یزدی مجتبی رافعی میثم خنکدار ابراهیم لآلی قاسم احمدی مهدی علی قاسمی پوریا باقری علی اکبر نازک کار نوید اطاعتی فاطمه خمسی مهدی میری مجتبی کرمی محمد دستان علی کاوند مهدی قربانی محمد مبشری محمدرضا رضایی موسی علیمرادی محمدعلی نوری میلاد یعقوبی حسین صیامی مرتضی مظاهری میرزا احمد الهامی کرمانشاهی ناصر دودانگه علیرضا وفایی(خیال) امیر فرخنده حسین واعظی سعید نسیمی محسن غلامحسینی منصوره محمدی مزینان ابراهیم روشن روش سید علی حسینی مرضیه نعیم امینی حمید فرجی امیرعلی شریفی جعفر ابوالفتحی محمد کاظمی نیا امیر علوی رضا قربانی مهدی کاشف امیرحسین محمودپور رضا اسماعیلی حسن فطرس عالیه رجبی رضا باقریان محسن عزیزی محمدرضا ناصری روح الله پیدایی محمد زوار ایمان کریمی مصطفی رفیعی مجتبی قاسمی محمود قاسمی مجید خضرایی یونس وصالی محمود یوسفی ایمان دهقانیا بردیا محمدی مجتبی دسترنج ملتمس محمد مهدی شیرازی محسن زعفرانیه حسین خیریان حامد شریف مهدی شریف زاده ابالفضل مروتی مصطفی کارگر معین بازوند سید جعفر حیدری محسن ناصحی روح الله قناعتیان محمدحسین ملکیان مقداد اصفهانی رسول عسگری عفت نظری سجاد شاکری احمد ایرانی نسب مسعود اکثیری حسن رویت علی سپهری سید امیر میثم مرتضوی سیدمحمد مظلوم حسین رضایی حیران علی مشهوری (مهزیار) علی قدیمی نیر تبریزی فیاض لاهیجی حسین عباسپور محمد بن یوسف اهلی شیرازی جویای تبریزی (میرزا دارا) سید رضا هاشمی گلپایگانی سید علی اصغر صائم کاشانی امیرحسین کاظمی سارا سادات باختر علی اصغر شیری محمد حسین آغولی (ترکی شیرازی) سلمان احمدی وحید اشجع مهرداد افشاری مرجان اکبرزاد محمد-مهدی-امیری شهره انجم شعاع عبدالحمید-انصاری‌-نسب مرتضی-بادپروا محمدرضا-بازرگانی زهرا براتی امیرحسن بزرگی متین زهرا بشری موحد سید-حکیم-بینش فاطمه‌ سادات پادموسوی سعید-تاج‌-محمدی مهدی چراغ‌زاد حامد حسینخانی سیده فرشته حسینی سیدموسی حسینی کاشانی علی‌اصغر الحیدری (شاعر هندوستانی) محمد سجاد حیدری سمیه خردمند ایرج میرزا محسن سیداسماعیلی میرزا محمد باقر صامت بروجردی میرزا حاجب بروجردی (افصح الشعراء) میرزا محمد رفیع (رفیع‌الدین) (واعظ قزوینی) آشفته شیرازی سید وحید حسینی مسعود مهربان مهدی انصاری رضا حامی آرانی سید حسن رستگار محمدجواد وثوقی حمید کریمی اسماعیل روستایی احمد شاکری ابراهیم زمانی محمد کیخسروی محمد جواد مهدوی یاسین قاسمی حسین کریمی مهدی امامی جواد کلهر مجتبی فلاح محمدجواد غفوریان پدرام اسکندری حسن اسحاقی نوید طاهری محمود مربوبی سیروس بداغی میلاد فریدنیا شهریار سنجری رضا ملایی مجید رجبی امیرحسین نجمی عمران بهروج صادق میرصالحیان حجت بحرالعلومی محمدحسین ذاکری رسول رشیدی راد زینب احمدی حامد خادمیان حمیدرضا محسنات حسین اخوان (تائب) محمود شریفی مهدی مقیمی وحید دکامین شهرام شاهرخی فرشید یارمحمدی علی فردوسی رضا شریفی سیدعلی رکن الدین عبدالحسین مخلص آبادی حسین سنگری رضا هدایت خواه مهران قربانی محسن قاسمی غریب سید مصطفی غفاری جم سید مسعود طباطبایی احمد عزیزی حسین زحمتکش حمید عرب خالقی سجاد روان مرد میثم کاوسی رضا مشهدی امیرحسین وطن دوست محمد کابلی محمدهاشم مصطفوی محمد دنیوی (حاتم) علی اکبر حائری محمدرضا طالبی کمیل کاشانی محمدباقر انتصاری مرتضی عابدینی علی حنیفه عبدالرضا کوهمال جهرمی سینا شهیدا مهدی فرجی حسنا محمدزاده سید مصطفی مهدجو علی میرحیدری علی خفاچی حسین ایزدی پرویز بیگلری چاوش اکبری زهرا هدایتی هاشم طوسی (مسلم) نجمه پورملاکی نادر حسینی سجاد شرفخانی علی زارعی رضایی محمدعلی رضاپور سید محسن حسینی مرحوم نادعلی کربلایی ابوالفضل عصمت پرست مجتبی نجیمی مجید نجفی مجید بوریان منش علی علی بیگی سید محسن علوی محمد جواد مطیع ها ناهید رفیعی امیررضا یوسفی مقدم سید علی نقیب ایوب پرندآور نوید پور مرادی علی ذوالقدر سید ابوالفضل مبارز علی شکاری حمید رحیمی انسیه سادات هاشمی محسن حافظی عبدالحسین میرزایی مهدی قاسمی رضا خورشید فرد وحیده افضلی سید محمد حسین حسینی محمد سجاد عادلی مهدی زارعی سید محمد جواد میرصفی یدالله شهریاری امید مهدی نژاد محمد صادق باقی زاده محمد خادم محمدرضا کاکائی سید حجت سیادت مهدی مردانی جواد محمود آبادی حسین شهرابی حامدرضا معاونیان احمد جواد نوآبادی محمد علی قاسمی خادم عرفان ابوالحسنی ظهیر مومنی سید صادق رمضانیان عاطفه سادات موسوی عاصی خراسانی علی محمدی حسین زارع سید مصطفی سیاح موسوی حمید محبی وحید نوری حسین اوتادی هادی ملک پور مهدی کبیری محمدرضا نادعلیان فرشید حقی رامین برومند (زائر) محمدرضا اسدی سجاد زارع مولایی سید امیر حسین فاضلی سید مصطفی حسینی راد محمد رستمی محسن همتی محمود تاری سید واصفی غلامرضا شکوهی کمیل باقری محمد حسین بناریان لیلا علیزاده مهدی حنیفه جواد کریم زاده سید صابره موسوی میرزا محمد تقی قمی (محیط) حاج ملا احمد بن محمد مهدی فاضل نراقی (صفایی) عباس همتی یغما جندقی حامد محمدی محمد جبرئیلی گروه قتیل العبرات فاطمه عارف نژاد
براساس مداح
حاج منصور ارضی حاج محمود کریمی حاج محمدرضا طاهری حاج سعید حدادیان حاج میثم مطیعی حاج مجید بنی فاطمه حاج حمید علیمی حاج حسین سیب سرخی حاج مهدی سلحشور حاج سید جواد ذاکر حاج جواد مقدم حاج عبدالرضا هلالی حاج سید مهدی میردامادی حاج مهدی رسولی حاج حسن خلج حاج مهدی لیثی حاج نریمان پناهی حاج سید رضا نریمانی حاج احمد واعظی حاج حسین طاهری حاج مهدی سماواتی حاج محمد حسین پویانفر حاج سید حمیدرضا برقعی نا مشخص حاج میثم مؤمنی نژاد حاج مهدی اکبری حاج قاسم صرافان حاج مهدی مختاری حاج محمدرضا محمدزاده حاج کاظم اکبری حاج ابالفضل بختیاری حاج محمدرضا آغاسی حاج حنیف طاهری حاج وحید نادری حاج حسین رضائیان حاج امیر عباسی حاج محمد بیابانی حاج سید علی رضوی حاج سید مهدی هوشی السادات نزارالقطری حاج اسلام میرزایی حاج حسین سازور حاج محسن عرب خالقی حاج صابر خراسانی سید رسول نریمانی محمد جعفری ارسلان کرمانشاهی جبار بذری حاج اکبر مولایی حاج امیر برومند حاج محمدرضا بذری حاج حیدر خمسه حاج حسن حسین خانی حاج حسین عباسی مقدم حاج غلامحسین علیزاده حاج حسین عینی فرد حاج مهدی رعنایی حاج مصطفی روحانی حاج روح الله بهمنی حاج امیر کرمانشاهی حاج میرزای محمدی حاج وحید گلستانی حاج سید امیر حسینی علی فانی حاج سید علی مومنی حاج امین مقدم حاج محمد کمیل حاج محمد حسین حدادیان حاج سعید پاشازاده حاج مقداد پیرحیاتی حاج محمد سهرابی حاج محمد فصولی کربلایی حاج فرهاد محمدی حاج ابوذر بیوکافی حاج سید محمد جوادی حاج سید محمد عاملی حاج وحید یوسفی حاج محمد یزدخواستی حاج مجتبی رمضانی کویتی پور حاج محسن صائمی حاج حسین رستمی مرحوم استاد محمدعلی کریم خانی حاج حسین باشی حاج مهدی وثیق حاج شیخ محمد ناصری سید علی حسینی حاج محمد امانی مرحوم محمدعلی چمنی حاج رضا قنبری حاج عبدالله شیران مرحوم استاد سلیم موذن زاده حاج علی اصغر ارغوان مرحوم حاج فیروز زیرک کار سید حسین قاضی سید مهدی حسینی استاد محسن فرهمند حاج احمد عثنی عشران حاج محمد احمدیان حاج صادق آهنگران حاج اکبر نوربهمنی سیدرضا میرجعفری سیدرضا تحویلدار ایمان کیوانی حاج محمدحسین عطائیان حاج حسن شالبافان حاج محمدصادق عبادی حاج علی عرب حاج علیرضا قزوه حاج آرش پیله وری حاج مهدی تقی خانی حاج یزدان ناصری حاج امیرحسن محمودی حاج حمید دادوندی حاج احمد نیکبختیان حاج امیرحسن سالاروند حاج هاشم سالار حسینی حاج ابراهیم رحیمی حاج محمد صمیمی حاج حمیدرضا قناعتیان حاج محسن عراقی حاج محسن طاهری حاج حسین ستوده حاج مهدی دقیقی حاج حسین رجبیه حاج رحیم ابراهیمی حاج حسین فخری حاج صادق حمزه حاج حسین هوشیار حاج حسین جعفری استاد رائفی پور حاج داوود احمدی نژاد مرحوم مرشد حسین پنجه پور حاج سید محمد حسینی حاج هادی گروسی حاج محمدرضا مختاریان حاج حسن کاشانی حاج وحید جلیلوند حاج حیدر منفرد حاج علی مهدوی نژاد حاج مرتضی امیری اسفندقه حاج حسین خلجی حاج وحید قاسمی حاج سید محمود علوی حاج سعید قانع حاج سید جعفر طباطبائی حاج حسین محمدی فام حاج هادی جان فدا حاج علی علیان حاج صادق کریمی حاج محسن توکلیان حاج محمد قربانخوانی حاج حسن رضا عبداللهی حاج مرشد میرزا مرحوم مرشد میرزا حاج مهدی اقدم نژاد شهید حسین معز غلامی حاج حسین رحمانی حاج علی اکبر سلحشور حاج محمد گرمابدری حاج محمد جواد احمدی حاج احمد اثنی عشران حاج جواد ابوالقاسمی حاج محمد مهدی اسماعیلی حاج محسن حسن زاده حاج اکبر بازوبند آیت الله سید محمدحسن طهرانی مجید رضانژاد محمدجواد توحیدی حاج یدالله محمدی مرحوم سید مهدی احمدی اصفهانی حاج محمود گرجی حاج رضا علی رضایی حاج جواد باقری حاج سید ابراهیم طاهریان حاج مسعود پیرایش حاج محمدرضا نوشه ور حاج حسن بیاتانی حاج علی اکبر زادفرج حاج علی جباری حاج علی کرمی حاج سعید خرازی حاج هادی ملک پور حاج حسن عطایی حاج محمد کریمی حاج محمد رستمی حاج جواد حیدری
امیرالمومنین علی (علیه السلام) ضربت خوردن و شهادت
امیرالمومنین علی (علیه السلام) ولادت
امیرالمومنین علی (علیه السلام) غدیر
امیرالمومنین علی (علیه السلام) لیله المبیت
امیرالمومنین علی (علیه السلام) ازدواج
امیرالمومنین علی (علیه السلام) مباهله
امیرالمومنین علی (علیه السلام) فتح خيبر
امیرالمومنین علی (علیه السلام) مناجات با