گلشن توحید، آباد امام باقر است

مرغ دل در هر نفس یاد امام باقر است

در تجلّی نور ارشاد امام باقر است

شادی اجداد و اولاد امام باقر است

مژده یاران! عید میلاد امام باقر است

کعبه‌ی دل، روح قرآن، جان زین العابدین

سر زده در اوّل ماه رجب ماهی تمام

کافتابش آورد هر صبح‌دم عرض سلام

کنیه بوجعفر، لقب باقر، محّمد شد به نام

قطره‌ای از چشمه‌ی علمش علوم خاص و عام

نجل پیغمبر امام ابن امام ابن امام

رهنمای راستان و پیشوای راستین

کیست این مولود انجم را چراغ انجمن

عارف بود و نبود و واقف سرّ و علن

بحر بی پایان علم ذات حیِّ ذوالمنن

جابر آورده سلامش از رسول مؤتمن

باب او ابن الحسین و مام او بنت الحسن

جدّه‌اش زهرا و جدّش رحمةٌ للعالمین

روی او روی خدا، خوی محمّد خوی او

سجده آرند آسمانی‌ها به خاک کوی او

از حسین و از حسن دارد ملاحت روی او

لاله‌های باغ جنّت مست عطر بوی او

نخل طوبی سرو رعنای کنار جوی او

طوطی آن نخل، میکاییل و جبریل امین

از خداجویان عالم بنده‌ی درگاه تو

ای صراط مستقیم کلّ خلقت، راه تو

وی فراتر از ثنای خلق، قدر و جاه تو

آفتاب وحی روی خوب‌تر از ماه تو

مخزن اسرار غیب حقّ، دلِ آگاه تو

منطقت علم الکتاب و مکتبت علم الیقین

سنگ اگر خاک تو گردد توتیایش می‌کنی

مس چو اکسیر از تو خواهد، کیمیایش می‌کنی

دست گمراهی چو گیری‌، رهنمایش می‌کنی

هر کجا بیگانه بینی، آشنایش می‌کنی

دشمن ار دشنام گوید، تو دعایش می‌کنی

با کلامی جانفزا و با بیانی دلنشین

گاه از صوت مناجاتت ملائک در خروش

گاه اهل آسمان‌ها را کلامت دُرّ گوش

گه زاشگ دیده آری بحر رحمت را به جوش

گه جواب نیش دشمن را دهی پاسخ به نوش

گاه مانند کشاورزان بود بیلت به دوش

ریزدت پیوسته مروارید غلطان از جبین

ای گرفته وام خورشید جهان آرا زتو

ای عیان خُلق رسول و عصمت زهرا زتو

ای مزین کوه و دشت و دامن صحرا زتو

ای هدایت تا قیام محشر کبری زتو

ای زیارتنامه‌ی جانسوز عاشورا زتو

شور عاشورات پیدا در کلام آتشین

محفل قدّوسیان را از تو باشد ذکر خیر

با تو دائم اُنس دارد جنّ و اِنس و وحش و طیر

کرد‌ه‌ای از دامن سجّاده تا معبود سیر

مست فیضت آشنا و محو گفتار تو غیر

از تو زیبا قصّه‌ی ناب عزیز است و عُزیر

سینه‌ات دریای علم اوّلین و آخرین

تا تو را پیوسته در آغوش جان دارد بقیع

از تن پاک تو روح جاودان دارد بقیع

گر چه از خورشید گردون سایبان دارد بقیع

ناز هر شب بر چراغ آسمان دارد بقیع

سایه‌ی رحمت به فرق انس و جان دارد بقیع

خلق رو آرند سویش از یسار و از یمین

من کی‌ام مدحت‌سرای خاندان عصمتم

هر که هستم خاک پای خاندان عصمتم

سرخوش از جام ولای خاندان عصمتم

بلکه مرهون عطای خاندان عصمتم

«میثم» دار بلای خاندان عصمتم

بارالها هستی‌ام را کن فداشان آمّین

موضوعولادت | مدح امام باقر (علیه السلام) | امام باقر (علیه السلام)

گریز

شاعرغلامرضا سازگار

قالبمسمط

سبک پیشنهادینامشخص

زبانفارسی