من که مظلوم ترین رهبر دنیا هستم

بعد سی سال پی دیدن زهرا هستم

من که مشهور به فتاحی خیبر هستم

من که در ارض و سما شهره به حیدر هستم

هرچه دیدم در و دیوار، به یادش بودم

چشمم افتاد به مسمار، به یادش بودم

من که سی سال ز هجران رخش خون خوردم

تازیانه به کف هر که، که دیدم مُردم

شعله می دیدم و با خاطره ی گیسویش

ناله کردم که چرا سوخت ز کینه رویش

من همانم که کشیدند مرا در کوچه

حرمتم را بدریدند خدا! در کوچه

من همانم که خجالت زده از زهرایم

او زمین خورد و نشد من به کنارش آیم

نرود از نظرم ناله ی یا فضه ی او

دگر از غنچه ی نشکفته ی شش ماهه نگو

نرود از نظرم پشت سرم می آمد

تا در آن معرکه باشد سپرم می آمد

من چه گویم که چه ها بر سر او آوردند

دست او را ز من غم زده کوته کردند

حق بود شاهد من قلب حزینم چه کشید

سوی زهرای جوانم ببرم موی سفید

موضوعهجوم به خانه ، شهادت و حضرت محسن حضرت زهرا (سلام الله علیها)

گریزماجرای مسجد حضرت زهرا (سلام الله علیها)

شاعرجواد حیدری

قالبمثنوی

سبک پیشنهادینامشخص

زبانفارسی