من‌ از آن موقع که طفلی بی زبان بودم حسین...

داغ ِ تو بر جگرم افتاده

خواهر نگو ،خاکستر خواهر می آید

ای غایب از نظر، نظری کن به خواهرت

همینکه سمت نگاهش به قتلگاه افتاد

کوچه به کوچه پشت نی از بس دویده ام

زود بر انگشتر صحرا نگین انداختند

ای سربلندی پیمبرها سرتو

سر خاک تو بی خبر آمدم

چله نشین داغت رسیده به قدر یک عمر ماتم کشیده

سلام الله علی سیدناالمظلوم سلام الله علی سیدناالعطشان

ای پاره پاره تن ای سر بریده

ای تمام کائنات در عزایت نوحه گر

شعله ور گشته آهم خون چکد از نگاهم

غم میزند صلا حی علی العزا

هزاران دل ، ز هر سو ، سوی هم بود

فراغت ، همچو لاله پرپرم کرد

به هر خاکی ، که دل سر زد ، بهشت است

صحرا به صحرا جاده به جاده

دل زد به جاده ها دلداده ی حسین

ای خاک کربلا ای خانه ی محن

برگشته خواهر با چشم خونبار

قدم قدم موکبارو می گردم

کاروان رفت و اهل آبادی

نه تنها در وداع تو جدا شد جان من از من

من شکسته منِ بی قرار در اتوبوس