عمری‌ست سایه ات به سرم سیدالکریم

آقای جود و لطف و کرم سیدالکریم

داری ضریح و صحن و حرم سیدالکریم

در دست توست بال و پرم سیدالکریم

من جلد این حریمم و جایی نمی روم

در صحنتان مُقیمم و جایی نمی روم

آقاسلام، ای حرمت قبله گاه من

دلتنگ کربلایم و اینجا پناه من

بر گنبد و ضریح قشنگت نگاه من

شکر خدا که می گذرد سال و ماه من...

...در زیر سایه ی کرمت، ایهاالکریم

قربان جد بی حرمت، ایهاالکریم

اینجا شلوغ؛ خاک بقیع بی برو بیاست

اینجا چقدر زائر و آنجا چه بیصداست

اینجا رواق و ماذنه و گنبدِ طلاست

آنجا خراب و ساکت و ویران، پر از بلاست

وقتی میان صحن شما سینه میزنم

انگار بین کرببلا سینه میزنم

شبهای جمعه مرقدتان باصفاتر است

دل پر زده به کرببلا و کبوتر است

زهرا رسیده گوشه ی گودال و مضطر است

دعوا برای غارت و دزدیدن سر است

من گریه می کنم چقَدَر نیزه خورده است

عمامه ی به روی سرش را که برده است؟

آنقَدْر نیزه خورده، تنش زیر و رو شده

با چکمه ای که زد، بدنش زیر و رو شده

سنگی زدند بر دهنش، زیر و رو شده

با تیر و نیزه پیرُهنش زیر و رو شده

خنجر کجا، عقیق یمن... ساربان کجا

زینب کجا و خولی و شمر و سنان کجا...

موضوعوفات حضرت عبدالعظیم حسنی

گریزقتلگاه امام حسین (علیه السلام) ، کربلا و کاروان | بقیع و تخریب قبور مطهر اماکن شریف

شاعرعلی میرحیدری

قالبمربع ترکیب

سبک پیشنهادینامشخص

زبانفارسی