سوی خیمه برگرد خواهر حزینم

در هر مصیبت و محنی فَابکِ لِلحُسَین

شب های جمعه نیمه شب ها تا سپیده

هیچ حالی شبیه حالت نیست

شنیدستم که شاه عشقبازان

الحق نماز آن به در بی نیاز کرد

اسمت که میاد، میسوزم آتیش می‌گیرم

آهای مردم دین شما چیه؟ تو رو به پیغمبر...

دخترت خیلی بی تابه بابا

نگات کردم صورتمو به سمت قتلگات کردم

مظلوم آقا می زدی تو خون پرو بال

دم ما نوحه است و آه روضه است

قامت مرثیه شد دال خدا رحم کند

سیدی ماکو مثلک الغریب شاه بی لشکر از نفس فتاد

غریب گیر آوردنت یه لحظه کن بمن نگاه

سلامُ الله علی الاَجسادِ العُریان

ای پاره پاره آیات قرآن

یحیای من ای دارو ندارم در مقتل تو من سوگوارم

قرآنم بر روی خاک ورق ورق فتاده

یا جدا یا محمدا هذا حسین بالعرا جدا جدا گردیده اعضای تنش

یا علی از نجف کن نگاهم نیمه جان شاهد قتلگاهم

زمین لرزد و آسمان غرق آه

کل عین باکیه یوم القیامه الا عین بکت

گفتیم با هم باشیم شریک غم چی شد

با اشک‌هاش دفتر خود را نمور کرد

باز این چه شورش است که در خلق عالم است