ورود/ثبت نام

سامانه اشعار آئینی و مذهبی ایهاالمظلوم

امروز : 01 آذر 1403 مصادف با ۱۹ جمادی الاول ۱۴۴۶

معصومین و مناسبت ها

ورود/ثبت نام

صفحه اصلی
دلم که بود زآلایش طبیعت پاک

میرزا محمد تقی قمی (محیط)

دلم که بود زآلایش طبیعت پاک

لینک

https://ayohalmazloom.com/p-378686

دلم که بود زآلایش طبیعت پاک

گرفته گرد کدورت از این نشیمن خاک

مَلول گشتم از این همرهان سست عنان

کجا است راه نوردی مُجرّدی چالاک

اگر از این تن خاکی سفر کنی ای دل

نخست گام نهی پای بر سر افلاک

بلند و پست جهان ای رفیق بسیار است

گهی به چرخ برد که گذارت برخاک

چو نیستی است سرانجام، هرچه پیش آید

به هر طریق که باشی مدار دل غمناک

به یاوه ابر بهاری به دجله می بارد

به راه بادیه لب تشنگان شدند هلاک

رواق صومعه را آن زمان شکست آمد

که سرکشید به اوج سپهر طارم تاک

نکو است هرچه کند دِلستان چه جور و چه مهر

خوش است آن چه دهد او، چه زهر و چه تریاک

به کیش اهل کرم کافری، اگر ای دل

کنی به راه عزیزان زبذل جان امساک

گرم رسد به گریبان جامه ی جان دست

کنم به روز فراق تو تا به دامان چاک

من و خیال خلاف رضای تو، هیهات!

تو و هوای حصول مراد من؟ حاشاک

ز یُمن دوستی بندگان خسرو دین

ز دشمنی زمانه، مرا نباشد باک

ولیّ حق حسن بن علی، شه کونین

امام یازدهم، سبط خواجه ی لولاک

بزرگ آیت یزدان که درک ذاتش را

توان نمودن گر ذات حق شود ادراک

خدیو کون و مکان، شهسوار مسک وجود

که بسته سلسله ی کائنات بر فتراک

شها وجود دو عالم طُفیل هستی تو است

تو اصل فیضی و ارواح عالمین، فداک

به لطف عام تو دارد «محیط» چشم امید

در آن زمان که سپارد طریق تیره مغاک

34

0

موضوعمدح امام حسن عسکری (علیه السلام)

گریز

شاعرمیرزا محمد تقی قمی (محیط)

قالبقصیده

سبک پیشنهادیمدح

زبانفارسی

اشعار مرتبط با این شعر و مناسبت