امشب که کار و بار گدایان گرفته است

امشب که کار و بار گدایان گرفته است

بوی بهشت عالم امکان گرفته است

حاجات ما روا شده باران گرفته است

عالم تمام ، ذکر حسن جان گرفته است

 

شکر خدا که روزی من لطف مادری است

امشب حسن حسن حسنم جور دیگری است

 

شادند عرش و فرش به شادی اهل بیت

غوغای دیگری است به وادی اهل بیت

روح الامین شده است منادی اهل بیت

واکرد چشم ، نایب هادی اهل بیت

 

امشب چه عاشقانه عطا می کند خدا

حاجات را نگفته روا می کند خدا

 

هم نور چشم مادر عالم تویی حسن

هم جانشین حیدر عالم تویی حسن

پشت و پناه و سرور عالم تویی حسن

ابن الرضای آخر عالم تویی حسن

 

جان و دل نقی و جواد و رضا تویی

چشم و چراغ و آبروی سامرا تویی

 

نازد به خود خدا که تویی از مظاهرش

کعبه گرفته غم که نبودی تو زائرش

قرآن نموده فخر که هستی مفسرش

ایران بها گرفت ، تو گشتی مسافرش

 

بالا نوشته اند عَلَم عزت تو را

هر جا رسیده پات شده سُرِّ مَن رَأیٰ*

 

یوسف تو و زمین و سماوات مشتری

از هرچه گفته اند و نوشتند بهتری

دارد امامتت به جهان لطف دیگری

کار تو هست مهدی موعود پروری

 

ایل و تبار من به فدای مقام تو

منجی عالم است مرید مرام تو

 

آقا اجازه ! خاک درت می شویم ما ؟

پروانه های دور سرت می شویم ما ؟

مشمول ندبه سحرت می شویم ما ؟

یعنی فدایی پسرت می شویم ما ؟

 

قربان یک نگاه تو جان و جوانی ام

من را بغل بگیر که صاحب زمانی ام

 

مات از هنر نمایی تو مانده این زمین

بعد از هزار سال تویی محشر آفرین

لب تر کن ای امیر ، بیایند مومنین

پای پیاده ، کرببلا ، روز اربعین

 

آنانکه زیر سایه تو با خدا شدند

دیوانه مسیر نجف ، کربلا شدند

 

 

***

سُرّ مَن رَأیٰ : شاد می‌شود هر که آن را می‌بیند – و همچنین نام قدیم شهر سامرا