درماه رحمت جلوه‌ی توحید آمد

نومیدی از دل رفته و اُمید آمد

ماهِ فَلک نقره‌فشانی کرد از شوق

در نیمه‌ی ماه خدا، خورشید آمد

خورشید بر دستان مولا دیدنی بود

از این کرامت شوق زهرا دیدنی بود

این گلشن توحید چشم‌انداز دارد

چون باغ جنت جلوه‌ای ممتاز دارد

از عرشِ اعلا تا همین باغ بهشتی

جبریل چون پروانه‌ای پرواز دارد

کروبیان در آسمان، آئینه بستند

یک گل به یاد مجتبی بر سینه بستند

آمد به دنیا و سپس یا ربنا گفت

با لهجه‌ی شیرین خود نام خدا گفت

او برخدای خود گواهی داد و دیدند

او اشهدش را زبتدا تا انتها گفت

آری امام است و زخود اعجاز دارد

بر کل خلقت افتخار و ناز دارد

وقتی علی با فاطمه در گفتگو بود

وقتی پیمبر غرق در انوار او بود

جبریل از سوی خداوند جلی گفت

نام حسن زیبنده‌ی این ماه روبود

آری حسن او را خداوند مبین گفت

باید براین حُسن آفرین، صدآفرین گفت

گفتم حسن، عشق تو در دل شعله‌ور شد

گفتم حسن، حُسن پیمبر جلوه‌گر شد

گفتم حسن، دل میل سائل بودنش کرد

گفتم حسن، دل تا مدینه رهسپر شد

تو جلوه‌ای از رحمت ربّ رحیمی

من سائلم اما تو مولای کریمی

در راه دین امر تو قانون است مولا

دل برشما شیدا و مفتون است مولا

صُلحت زمینه‌ساز عاشورای عشق است

اسلام برصلح تو مدیون است مولا

فرمان تو جلوه‌گر از آیات نور است

این صلح، سازش نیست، تدبیر امور است

پیوسته در حُسن عمل تو جلوه کردی

صدبار در جنگ جمل تو جلوه کردی

در کربلا گرچه نبودی، قاسمت بود

در بانگِ احلی من عسل تو جلوه کردی

گل‌های باغت را که خیراندیش کردی

دو شیر را نائب مناب خویش کردی

بر لوح هستی خط زرینی به عالَم

احیاگر این مکتب و دینی به عالَم

کلک «وفایی» با خط زر می نویسد

تو افتخار آل یاسینی به عالَم

نیکو شده با مدحت تو حالم امشب

مُهری بزن بر نامه‌ی اعمالم امشب

موضوعولادت | مدح امام حسن مجتبی (علیه السلام) | امام حسن مجتبی (علیه السلام)

گریزصلح امام حسن مجتبی (علیه السلام) | شهادت حضرت قاسم ابن الحسن (علیه السلام)

شاعرسید هاشم وفایی

قالبمربع ترکیب

سبک پیشنهادینامشخص

زبانفارسی