در شب قتل چو بیتابی طفلان را دید

زینب غمزده را شاه شهیدان طلبید

گفت: ای خواهر غمدیده ی بی یاور من

یک زمانی بنشین در برم ای خواهر من

خالی از اشک کن این دیده ی چون دریا را

تا بگویم به تو من واقعه ی فردا را

مگرت نیست به خاطر که چو حی ذوالمن

زد ندا گفت زنان را که فدا؟ گفتی من

عهد با حق چو ببستیم تو با ما بودی

خود زروز ازل اندر سر سودا بودی

تو مهین دختر زهرائی و اولاد رسول

پرورش یافته جسم تو در آغوش بتول

فلک عصمت و عفت را یکتا قمری

صدف بحر شرافت را یکتا گهری

باغ جنت گلی از گلشن کوی تو بود

پرتو مهر فلک پرتو روی تو بود

اندر این دشت چو از کینه ی این قوم شریر

من شوم کشته تو را نیز نمایند اسیر

این مپندار سویت کس به شقاوت نگرد

که تواند به تو با چشم حقارت نگرد

سوی خورشید اگر دیده صد مسکین است

او بلند از نظر مردم کوته بین است

حال باید که تو اندر سر پیمان باشی

در غم و رنج رضا از دل و از جان باشی

باش آگه که اجل دست و گریبان من است

این شب آخر عمر من و یاران من است

آخر عمر من و اول بی یاری توست

شب قتل من و ایام گرفتاری توست

این مبادا که تو فردا ز هیاهوی خسان

دست بر سینه زنی برکشی از دل افغان

غرق خون گر نگری اکبر مه سیما را

باید از گریه تو خاموش کنی لیلا را

حلق اصغر شود از تیر جفا چون سیراب

مگذاری که برآید ز جگر بانگ رباب

جسم داماد چو فردا شود آغشته به خون

نگذاری که عروسش رود از حجله برون

دست عباس جوانم چو بیفتد از تن

خواهرش را نگذاری که نماید شیون

سر اطفال تو از تن چو نمایند جدا

در اشک تو مبادا شود از دیده رها

اندر آن دم که مرا بنگری آغشته به خون

نخراشی رخ و از خیمه نیائی بیرون

غرض ای غمزده فردا چو در این دشت بلا

به سنان شد سر هفتاد و دو خورشید لقا

جمع در دور خود اطفال پریشانم کن

گریه بر حال خود ای خواهر نالانم کن

چون پس از من به غم و رنج گرفتار شوی

وارد شام تو با عابد بیمار شوی

«جودی» ار شرح دهی باقی این ماتم را

سوزد از آتش غم جان همه عالم را

موضوعشب عاشورا ، سخنان امام حسین ، سخنان حضرت زینب امام حسین (علیه السلام) ، کربلا و کاروان

گریزعصر عاشورا، شام غریبان و اسارت کاروان امام حسین (علیه السلام) ، کربلا و کاروان | مصائب امام حسین (علیه السلام) ، کربلا و کاروان

شاعرعبدالجواد جودی خراسانی

قالبمثنوی

سبک پیشنهادیروضه

زبانفارسی