در زمین و آسمان یکتاست، ای جانم حسین

حسین آقام همه میرن تو میمونی برام

سلامُ الله علی الاَجسادِ العُریان

دنیا برای اهلش، ما و غم تو مولا

سلام آقا، غریب آشنای طوس

در دل مانده رویایت، بر لب نام زیبایت

من تو رو از ناله و اشکای روضه‌های خونگی می‌شناسم

نشسته بر لب خورشید از غم آه

بگرید زمین و بگرید سما

نسیم کربلا مسیحای دلم

کل عین باکیه یوم القیامه الا عین بکت

بابی انت امی و نفسی

سلام آقا سلام ای بهترین یارم

زاده ی زهرا اباعبدالله

گریه بود اولین صدا، آری! روز اول که چشم وا کردیم

به لب های تشنه ات سلام الله

اگه یه کبوتر بودم، به همه جا پر میزدم

در سختی و بلا، درمان ما تویی

کجا بودید؟

اگه تو دست و بالم، یه ماشین زمان بود

دل زنده میشود، با روضه های تو

ببین زینب این دشتو بی حضور من تصور کن

ای نسیم صبحدم که از کنار ما عبور می‌کنی

یک سوی ابوفاضل و یک سوی حسین

یارب تو جدا ز دست غیرم فرما

با اشک‌هاش دفتر خود را نمور کرد