ای جانِ جانِ جانِ جانم یا أباالمهدی

ای جانِ جانِ جانِ جانم یا أباالمهدی

ای تا ابد نام و نشانم یا أباالمهدی

 

وقت سحر هر دانۂ انگور می گوید:

ای باغبانِ مهربانم یا أباالمهدی

 

 

این آتش دیرینه ام را شعله ور تر کن

بگذار بیتابت بمانم یا أباالمهدی

 

دستان تو مثل حسن آورده رزقم را

ای بانیِ هر لقمه نانم یا أباالمهدی

 

قند مکرّر! یاحسن! ای حُسنِ مادرزاد

شیرینیِ طعم دهانم یا أباالمهدی

 

قسمت شود در سامرا در جشن میلادت

در صحن، مولودی بخوانم یا أباالمهدی

 

امشب به عشق تو؛ دوباره عهد می بندم

با حضرتِ صاحب-زمانم یا أباالمهدی

 

 

هر صبح مشتاقانه «وَاکْحَلْ ناظِری» خواندم*

روشن شود تا دیدگانم یا أباالمهدی-

 

بر قامتِ زیبای فرزندت همین جمعه

آمین بگو دردت به جانم یا أباالمهدی!

 

***

*فرازی از دعای عهد: وَاکْحَلْ ناظِری بِنَظْرَة منِّی اِلَیْهِ، وَعَجِّلْ فَرَجَهُ، و با نگاهی از من به او دیده‏ ام‏ را سرمه بنه، و در گشایش امرش شتاب کن.