آشوب بهم برزده ذرات جهان را

***آشوب بهم برزده ذرات جهان را

کامشب شب قتل است

هنگامه حشر است زمین را و زمان را

کامشب شب قتل است

با آنکه در این منظره کآن طارم علوی است

و از رنج نشان نیست

***آورده ببین دیده کیوان یرقان را

کامشب شب قتل است

برجیس که آمد ز ازل قاضی مطلق

زین فتوی ناحق

***بیم است که تبدیل کند نام و نشان را

کامشب شب قتل است

در پهنه میدان فلک فارس بهرام

چون ترک عدوکام

***بر فرق زند پنجه نیروی و توان را

کامشب شب قتل است

رسم است به هنگام سحر خنده خورشید

از شرم نخندید

***یا ظلمتش از قیر برآکنده دهان را

کامشب شب قتل است

ناهید که در بزم شهود آمده با چنگ

بربط زده بر سنگ

***و از پرده دل ره زده آهنگ فغان را

کامشب شب قتل است

تیر آنکه به طومار نهد دفتر کیهان

ز آن دست پریشان

***کز بهت تمیزی نکند سود و زیان را

کامشب شب قتل است

مه را که جهان گر همه پرماتم و شور است

او را شب سور است

***بر کرده به تن کسوت ماتم زدگان را

کامشب شب قتل است

زیر و زبر چرخ و زمین و آنچه در او هست

یکباره شد از دست

***امکان تمکن چه مکین را چه مکان را

کامشب شب قتل است

در سینه و چشم آتش آه اشک جگرگون

چه عالی و چه دون

***از ماهی و مه در گذرد پیر و جوان را

کامشب شب قتل است

ترسم که ز اشراق تو تا روز قیامت

خورشید امامت

***غارب شود ای صبح نگهدار عنان را

کامشب شب قتل است

گفتم به فلک منطقه برج دو پیکر

هست از پی زیور

***گفتا نه پی نظم عزا بسته میان را

کامشب شب قتل است

اجرام فلک را که به اعدا سر یاری است

بس ذلت وخواری است

***بر ماه رسد پرده دری دست کتان را

کامشب شب قتل است

شاید که نگردد شب امید فلک روز

ای آه فلک سوز

***بر خیز که آتش زنم این تخت روان را

کامشب شب قتل است

ای دیده بخت ار چه ندیدم کم و بسیار

خود چشم تو بیدار

***شرمی کن و از سر بنه این خواب گران است

کامشب شب قتل است

تن خانه اندوه چه ویران و چه آباد

چه بنده چه آزاد

***دل جایگه درد چه پیدا چه نهان را

کامشب شب قتل است

پوشیده و پیداست در این صبح سیه روز

بس شام غم افروز

***ای مرغ سحر خیز فروبند زبان را

کامشب شب قتل است

ای جسم گران جان من ای جان سبکبار

زی پهنه پیکار

***در تاز و مهیای فدا شو تن و جان را

کامشب شب قتل است

در معرکه راندن نتوانی به جدل خون

ز اشک جگرگون

***سیل سیه انگیز کران تا به کران را

کامشب شب قتل است

کار دو جهان بود اگر افزود و اگر کاست

از دولت و دین راست

***آوخ که خلل خاست هم این را و هم آن را

کامشب شب قتل است

سردار بست اسلحه بالای خمیده

وین آه کشیده

***مردانه به چالش بکش این تیغ و سنان را

کامشب شب قتل است

موضوعشب عاشورا ، سخنان امام حسین ، سخنان حضرت زینب امام حسین (علیه السلام) ، کربلا و کاروان

گریز

شاعریغما جندقی

قالبنا مشخص

سبک پیشنهادینوحه

زبانفارسی